Για όλα τα θέματα τοποθετήθηκε ο υφυπουργός αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης
Διαβάστε αποσπάσματα του Γιώργου Βασιλειάδη από τη συνέντευξή του σε αθηναϊκή εφημερίδα.
Για τον λόγο που η ΕΟΚ κρατάει αυτή τη στάση:
Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα. Δεν θέλει να μπει στο κάδρο των ευθυνών της. Μα δεν καταλαβαίνει πως επί της ουσίας δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη θέση της και το μέλλον του προϊόντος.
Για την αναδιάρθρωση στο ποδόσφαιρο:
…Για μένα δεν υπήρξε ποτέ θέμα αν θα κάνουμε πίσω. Θα ήταν φοβερό ολίσθημα. Προφανώς το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να κάνει πίσω, αλλά όχι με τους δικούς του όρους. Όχι με αυτά που είχαν συμφωνηθεί το περασμένο καλοκαίρι. Και δεν είναι μόνο η αναδιάρθρωση. Από μόνη της δεν λέει τίποτα. Όλο αυτό πρέπει να το δούμε σε συνδυασμό με το VAR, τη νέα ΕΕΑ και τις αλλαγές που περιμένουμε από UEFA/FIFA το επόμενο διάστημα για τη δομή της διαιτησίας, το safety and security και το θέμα του match fixing. Από τη στιγμή λοιπόν που η αναδιάρθρωση ήταν συμφωνημένη από τον Αύγουστο, ουδείς μπορεί να πει “δεν γνώριζα”. Αυτό είναι κάτι που με στενοχώρησε πολύ. Κυρίως διότι ειπώθηκε στη Βουλή. Ακούσαμε διάφορα τραγελαφικά, όπως ότι “Ενώ είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια να παίρνονται πίσω αυτές οι αποφάσεις, εσείς το συνεχίζετε και είναι απάνθρωπο”. Τα συμφωνήσαμε όλα πέρυσι ομόφωνα. Μπορεί να υπήρξαν αδικίες ή και στενοχώριες, διότι μερικές σπουδαίες ομάδες θα ταλαιπωρηθούν. Αλλά η ταλαιπωρία θα είναι πρόσκαιρη μπροστά στη συνολική αναβάθμιση. Και στο τέλος οι ίδιες ομάδες θα είναι κερδισμένες. Κάναμε βήματα, χρειάζονται κι άλλα από την ΕΠΟ και τις διεθνείς Συνομοσπονδίες μαζί με πολύ χρόνο. Η “ζημιά” για το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν τόσο μεγάλη που χρειάζονται χρόνια για να επουλωθούν οι πληγές.
Για τη συνυποψηφιότητα της Ελλάδας για το Euro 2028:
Πριν από τον Δεκέμβρη θα έχουμε καλή εικόνα για το πώς βαδίζουμε. Αφού έχει περάσει ένα εξάμηνο των πεπραγμένων της Οργανωτικής και θα έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες συγκρότησης φακέλου κλπ. Έχω κάνει ήδη δύο διερευνητικές προτάσεις προς τα άλλα δύο δικά μας μέλη στην Επιτροπή και περιμένω απαντήσεις. Αν γίνουν αποδεκτές θα είναι ιδιαίτερα τιμητικό και για μένα και για τη χώρα. Η βαλκανική υποψηφιότητα έχει αρκετές πιθανότητες και θα μας δοθεί η δυνατότητα, πατώντας πάνω στη διεκδίκηση, να αλλάξουμε πολλά κακώς κείμενα και στο θέμα της ασφάλειας. Είναι μία χρυσή ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Για το σχόλιο πολλών ότι: “εδώ δεν μπορούμε να διοργανώσουμε έναν τελικό με κόσμο, θα συνδιοργανώσουμε Euro;”:
Δεν θα σας πως ότι δεν είναι παράδοξο… Όποιος θέλει να είναι “αντί”, μπορεί να βρει πολλά επιχειρήματα. Έχουμε δύο επιλογές: Είτε θα μείνουμε σε μία συνεχή μιζέρια, είτε θα σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα, με αισιοδοξία. Για να διεκδικήσεις ένα Euro πρέπει να έχεις και ένα σχέδιο ασφαλείας, μετρήσιμο και εφαρμόσιμο. Μας δίνεται λοιπόν η δυνατότητα μέσω της διεκδίκησης οι ΠΑΕ και η Ομοσπονδία να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Θα βοηθήσει συνολικά το ποδόσφαιρο και την οικονομία της χώρας η διαδικασία με το Euro 2028.
Για το οικονομικό σκέλος:
Δεν είναι μεγάλη επιβάρυνση διότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται υποδομές. Γηπεδικά θα είμαστε καλυμμένοι αν προχωρήσουν καλά τα πρότζεκτ σε Ν.Φιλαδέλφεια και νέα Τούμπα. Έχουμε επάρκεια ξενοδοχειακών μονάδων, μετρό, λιμάνια, σύγχρονα αεροδρόμια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οδικά δίκτυα που συνδέουν τη χώρα. Θα έχουμε δρόμους που θα συνδέουν όλα τα Βαλκάνια, καθώς μετά την εξομάλυνση των σχέσεων με τους βόρειους γείτονές μας μπορούμε να κοιτάζουμε ανοικτά προς τα Βαλκάνια. Χωρίς φοβικά σύνδρομα, για να προχωρήσουν έργα διασύνδεσης τόσο Αθήνας-Σόφιας-Βουκουρεστίου, όσο και Αθήνας-Σκοπίων-Βελιγραδίου. Είναι σημαντικό τα Βαλκάνια να απασχολούν πλέον τον κόσμο θετικά.
Για όσα έγιναν στον τελικό Κυπέλλου και την απόφασή του να γίνει χωρίς κόσμο:
Είχα πληροφορίες από την Αστυνομία και την εισήγηση από τη ΔΕΑΒ για την επικινδυνότητα λόγω της μεγάλης έντασης ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων, ενώ παράλληλα υπήρχε έντονος κίνδυνος προβοκάτσιας. Έπρεπε να αποφασίσω εάν προτιμώ πρόσκαιρα να αναλάβω πολιτικό κόστος και να πάρω μία δύσκολη απόφαση από το να είχαμε ένα πρόβλημα που θα στιγμάτιζε ακόμη περισσότερο το ελληνικό ποδόσφαιρο. To όποιο πολιτικό κόστος δεν μπορούσε να μπει σε ζυγαριά με τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των θεατών. Ήταν μονόδρομος το κεκλεισμένων των θυρών. Αυτά που ζήσαμε στον τελικό αποδεικνύουν τη βασιμότητα όσων λέμε τόσον καιρό: ότι εάν οι ίδιοι οι παράγοντες δεν προστατεύσουν το προϊόν, τότε δεν έχουμε κανένα μέλλον.
Για τις ευθύνες που υπάρχουν:
Είναι κάτι που οφείλει να το ερευνήσει ο αθλητικός εισαγγελέας. Προφανώς πρέπει να αποδοθούν ευθύνες γι’ αυτά που είδαμε… Ο μόνος τρόπος για να θεραπευτεί αυτό είναι να αποφασίσουν οι παράγοντες πως δεν θέλουν “αυτούς” για πελάτες τους. Είδαμε μετά τα επεισόδια του Βόλου, όπου είχαμε πολλές συλλήψεις και μεγάλο αριθμό προσαγωγών, το δικαστικό σύστημα με τις αργοπορίες του. Και φτιάξαμε ένα “εργαλεία” στα χέρια των δικαστών, για να μπορούν να αποφασίζουν απαγόρευση εισόδου των ταραξιών στα γήπεδα μέχρι να γίνει το δικαστήριο. Περιμένουμε σύντομα τις προτάσεις της UEFA για το safety & security. Να δούμε το νέο πλαίσιο, πώς μπορεί να λειτουργήσει και τι αποφάσεις μπορούμε να πάρουμε. Είναι πάντως κοινά αποδεκτό πως έχουν ωριμάσει ποια οι συνθήκες για να φύγει η Αστυνομία από τα γήπεδα. Και την απόλυτη ευθύνη -και αστική και ποινική- και τη φύλαξη του γηπέδου να την αναλάβουν οι ίδιοι επιχειρηματίες που φιλοξενούν μία διοργάνωση.
Για το θέμα που προέκυψε στον τελικό με την αλλαγή των διαιτητών:
Περιμένω να μάθω λεπτομερώς τι ακριβώς έγινε με τους διαιτητές. Εγώ πάντως μένω στην ουσία. Είδαμε το VAR να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά και να μας λύνει θέματα.
Για το αν υπάρχει ακόμη κίνδυνος για το ελληνικό ποδόσφαιρο:
Το λέω συνέχεια πως “κινδυνεύουμε”. Από εκεί και πέρα όμως δεν είναι π.χ. η βία μόνο ελληνικό φαινόμενο. Είδαμε τι έγινε προ ημερών στον τελικό Ιταλίας, Λάτσιο-Αταλάντα. Η έξαρση της βίας είναι αποτέλεσμα των οικονομικών επιλογών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχουν φέρει λιτότητα, ανεργία και κόσμο στο περιθώριο και την απόγνωση. Κι αυτή η απόγνωση μπορεί να εκδηλωθεί πολύ πιο εύκολα σε ένα γήπεδο.
