Στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή “Αθλητικό X-Press” φιλοξενήθηκε ο πρώην παίκτης του Άρη, Γιώργος Βαλεριάνος.
Σε μία απολαυστική συνέντευξη ο ποδοσφαιριστής μίλησε για τον Άρη του χθες, του σήμερα αλλά και για την Εθνική Ελλάδος.
Αναλυτικά τα όσα είπε στους Γιώργο Τότσικα και Ιάσονα Μίσχο:
Ήταν ένα παιδικό σου όνειρο κάποια στιγμή να παίξεις στο εξωτερικό;
Οι άνθρωποι της ομάδας έχουν κάποια πράγματα στο μυαλό τους τα οποία αν υλοποιηθούν θα είμαι πραγματικά πολύ ευχαριστημένος. Θέλω να είμαι καλά έτσι ώστε να προχωρήσω περισσότερο.
Τα προηγούμενα δύο χρόνια θεωρούνται ίσως τα πιο έντονα της καριέρας σου;
Ήταν δύο υπέροχα χρόνια για εμένα. Η ομάδα μου έδωσε πάρα πολλά πράγματα και ήδη μπορώ να πω πως μου έχει λείψει αυτή η συνθήκη αλλά υπάρχει χρόνος και ίσως ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας.
Όπως και ο Μανώλης Σιώπης λοιπόν δηλώνεις και εσύ «εις το επανιδείν»;
Αν κάπου νιώθεις σπίτι σου, δεν κλείνεις ποτέ την πόρτα οριστικά. Και εγώ νιώθω την ομάδα αυτή σπίτι μου.
Νιώθεις πως είσαι πλέον μέλος της οικογένειας του Άρη;
Ναι έτσι νιώθω γιατί ακριβώς εσείς με κάνατε να νιώσω έτσι.
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, πως αντιμετώπισες το ενδιαφέρον της ομάδας προς το πρόσωπο σου;
Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα το “ναι”. Μιλάμε για τον Άρη.
Τι σου έχει μείνει από εκείνη την χρονιά της επανόδου στην Α’εθνική;
Ήμασταν πολύ δεμένοι μεταξύ μας ως ομάδα, υπήρξαν δυσκολίες αλλά νομίζω τα βγάλαμε εις πέρας γιατί βάλαμε πάνω από όλους και όλα την ομάδα. Το καλό ήταν πως με αρκετά από τα παιδιά γνωριζόμασταν από πριν και αυτό είναι πολύ σημαντικό στο ποδόσφαιρο.
Ήταν για εσένα μια δύσκολη χρονιά η περσινή; Μιλώντας ειδικά για το καλοκαίρι που λέγονταν διάφορα για «παίκτες β’εθνικής» κτλ;
Στο ποδόσφαιρο πρέπει καθημερινά να αποδεικνύεις τα πάντα. Ήμασταν παίκτες που ότι μας ζητήθηκε το κάναμε. Νομίζω καλώς ή κακώς κάποια παιδιά έμειναν ενώ άλλα έφυγαν, αυτοί που έμειναν δικαιώθηκαν και οι ίδιοι αλλά και η ομάδα γιατί ήταν άθλος το γεγονός ότι η ομάδα ανέβηκε και απευθείας βγήκε στην Ευρώπη μέσα από μια πολύ καλή πορεία.
Μιλώντας για την σεζόν 2018-2019, τα εμπόδια και οι τραυματισμοί δεν έλεγαν να σε αφήσουν ήσυχο έτσι;
Σίγουρα όταν προσπαθείς και αγωνίζεσαι θα υπάρχουν εμπόδια. Ο τραυματισμός είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί για έναν ποδοσφαιριστή γιατί δεν μπορεί να αποδείξει κάτι. Το καλό στην περίπτωση μου ήταν το γεγονός ότι ήρθε ο κύριος Ερέρα και με βοήθησε πάρα πολύ και μάλιστα μετά την ανάρρωση μου με έβαλε κατευθείαν απέναντι στον ΠΑΟΚ. Υπήρχε αμοιβαία εμπιστοσύνη. Και μάλιστα, στην προετοιμασία μου πριν την τέταρτη μέρα μου είπε χαρακτηριστικά «Γιώργο, εσύ πρέπει να παίξεις στην Εθνική». Όταν με κάλεσαν ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που πήρα τηλέφωνο.
Τι σου απάντησε ο Πάκο Ερέρα τότε;
Ότι ήταν αναμενόμενο, πως το άξιζα και είναι πολύ χαρούμενος για αυτό.
Η πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα επί της Λαμίας, ήταν κάτι που σας δικαίωσε σαν ομάδα;
Αυτός ήταν ο σκοπός της ομάδας όταν ξεκίνησε. Να φέρει τον κόσμο δίπλα της ξανά χωρίς να σημαίνει ότι ο κόσμος έφυγε, ήταν πάντα στο πλευρό της. Αλλά θέλαμε να του δώσουμε μια ελπίδα, ένα όραμα.
Σε ποιο παιχνίδι θεωρείς πως γύρισε ο “διακόπτης” για τον Άρη στο πρωτάθλημα;
Το κομβικό ματς ήταν φυσικά με την Ξάνθη, αλλά υπήρξαν και τα παιχνίδια με την Λαμία, την Λάρισα που ήταν εξίσου σημαντικά γιατί υπήρχαν αρκετές δυσκολίες. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια τα παιδιά που τα έβγαλαν εις πέρας. Όταν η ομάδα ήταν πλήρης, απέδειξε πως ήταν πάρα πολύ καλή.
Είχες ξαναπαίξει ως δεξί μπακ πριν το παιχνίδι με την ΑΕΚ;
Όχι. Ο προπονητής έβλεπε αυτό που ήθελε να δει στην προπόνηση και λογικά δεν σκέφτηκε κάτι παραπάνω.
Περίμενες να πάει τόσο καλά αυτό το «πείραμα»; Ήταν το παιχνίδι που σε έφερε και στην Εθνική Ελλάδος.
Εγώ ήθελα απλώς να κερδίσει η ομάδα μου. Μου ζητήθηκαν συγκεκριμένα πράγματα, ευτυχώς τα υλοποίησα και η ομάδα κέρδισε. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες μου που με βοήθησαν γιατί χωρίς εκείνους δίπλα μου δεν θα πήγαινα πουθενά.
Πώς ένιωσες όταν κλήθηκες στην Εθνική και φόρεσες την φανέλα με το εθνόσημο;
Είναι τιμή και χαρά. Πέρασα πολύ δύσκολα και για αυτό ευχαριστώ τον Θεό που πρόλαβα να ζήσω πράγματα που είχα χάσει.
Ένα από τα στιγμιότυπα που “έμεινε” σε όλους ήταν το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όταν πήρες την μπάλα από τα δίχτυα και την τοποθέτησες στην σέντρα.
Ήταν απόλυτα λογικό για εμένα. Από τον πάγκο έβλεπα ότι ήταν ένα παιχνίδι που είμαστε καλύτεροι από την αντίπαλο ομάδα, αυτό ένιωσα και αυτό έκανα εκείνη την στιγμή.
Πες μας δύο λόγια για τον κόσμο του Άρη.
Χωρίς τον κόσμο του ο Άρης χάνει πάρα πολύ, μια μεγάλη ομάδα στηρίζεται στον κόσμο, είναι τρελός για την ομάδα και αυτό φαίνεται. Περνάει στους παίκτες αυτό.
Ποιο ήταν τελικά το «πειραχτήρι» της ομάδας;
Ήταν ξεκάθαρα ο Σιώπης (γέλια). Υπήρχαν πολλοί που ήθελαν να τον «κοντράρουν» σε αυτό αλλά το παιδί έχει τόση τεστοστερόνη μέσα του που ήταν ασταμάτητος. (γέλια)
Σου έχει μείνει και εσένα ως παράπονο ο πρόωρος αποκλεισμός της ομάδας από το κύπελλο;
Για αυτό ακριβώς σου είπα πιο πριν πως τα παιχνίδια με την Λαμία και την Λάρισα ήταν πολύ σημαντικά, γιατί είχε προηγηθεί αυτό. Και ήταν οριακά τα πράγματα.
Βλέπεις τον Άρη στο μέλλον να κατακτά κάποιον τίτλο;
Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, θα είμαι χαρούμενος να βλέπω πως ο Άρης πηγαίνει πάντα προς το καλύτερο.
Θα σου πω κάποια ονόματα και θέλω να μας πεις τι σημαίνουν για εσένα, Δημήτρης Σπανός:
Δεύτερος πατέρας μου.
Παύλος Μυροφορίδης:
Μπορεί να ήταν και ο πρώτος πατέρας μου. (γέλια)
Πάκο Ερέρα:
Πολύ σημαντικό πρόσωπο στην ζωή μου.
Σάββας Παντελίδης:
Πολύ κομβικός.
Θεόδωρος Καρυπίδης:
Πίστεψε πολύ σε εμένα και τον ευχαριστώ γι αυτό.
Δημήτρης Διαμαντόπουλος:
Τον ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έκανε για εμάς, μας έδωσε ψωμί να φάμε (γέλια).
Γιατί αν δεν σκόραρε ο Δημήτρης και δεν νικούσε η ομάδα, όλα τα άλλα δεν θα είχαν σημασία.
Και τέλος κάτι για τον αρχηγό, Γιώργος Δεληζήσης:
Ήμασταν συμπαίκτες τόσα χρόνια, ήμασταν μάλιστα στο ίδιο δωμάτιο και εύχομαι για εκείνον τα καλύτερα.
Θέλουμε μια ευχή για τον Άρη:
Να κερδίζει η ομάδα και να κάνει όσα περισσότερα πράγματα μπορεί, να είναι κόσμος καλά και τους ευχαριστώ για όλα.
