Για την μέχρι τώρα πορεία του στους κιτρινόμαυρους, τους πανηγυρισμούς με τον κόσμο αλλά και την απόφαση του για το να φοράει το νούμερο 44 μίλησε ο Φραν Βέλεθ
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το θετικό ξεκίνημα της ομάδας: «Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα. Ξέραμε ότι θα συναντήσουμε κάποιες δυσκολίες στο ξεκίνημα, όμως όλοι περίμεναν να ξεκινήσουμε θετικά. Το πιο σημαντικό είναι ότι κερδίζουμε και ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις και την ιστορία του Άρη. Όμως είναι πολύ νωρίς για να ξετρελαινόμαστε. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε, όπως και στην προετοιμασία. Το σημαντικό είναι να επικεντρωνόμαστε στο κάθε ματς ξεχωριστά».
Για την παρουσία του κόσμου στο Καυτανζόγλειο: «Είχα μιλήσει με αρκετούς συμπαίκτες μου που είναι από πέρσι εδώ και μου είπαν ότι αν κερδίσουμε στην Λαμία, στο επόμενο ματς το γήπεδο θα είναι γεμάτο. Ήταν κάτι το εντυπωσιακό!».
Για τους πανηγυρισμούς μαζί με τον κόσμο: «Είναι κάτι αυθόρμητο, ο δικός μας τρόπος να πούμε ευχαριστώ στον κόσμο. Στη Λαμία έβρεχε, ήταν 0-0 το παιχνίδι δεν μπήκαμε καλά και μετά τη νίκη θέλαμε έτσι να ευχαριστήσουμε τον κόσμο που ήταν εκεί και τραγουδούσε».
Για το πάθος που βγάζει μέσα στο παιχνίδι: «Προσπαθώ να δείχνω πόσο ευχαριστιέμαι τον κάθε αγώνα. Φέτος είναι η ευκαιρία να απολαύσω το άθλημα που αγαπάω, γιατί πέρυσι είχα έναν τραυματισμό. Απολαμβάνω αυτό που ζω στον Άρη”.
Για το ότι είναι ο μοναδικός Ισπανός στην άμυνα του Άρη: «Όλοι οι παίκτες, μας υποδέχτηκαν πολύ όμορφα. Έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Δεν μιλάμε ακόμη την ίδια γλώσσα, αλλά αυτό δεν παίζει ρόλο. Το ποδόσφαιρο είναι ίδιο για όλους. Είτε είσαι Έλληνας, είτε Πορτογάλος, είτε Ισπανός».
Για το νούμερο 44 που φοράει: «Είναι το νούμερο που έκανα το ντεμπούτο μου στην Ισπανία, το είχα και πέρυσι στην Πολωνία, φέτος είχα την δυνατότητα να το πάρω και στον Άρη και δημιουργείται μία παράδοση”.
Αν αισθάνεται δικαιωμένος από την επιλογή του, να έρθει στον Άρη: «Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Μου είχαν πει πριν έρθω ότι, εδώ το ποδόσφαιρο το ζούνε διαφορετικά, ζούνε κάθε παιχνίδι σαν να είναι τελικός. Είμαι χαρούμενος που το ζω αυτό γιατί κι εγώ έχω το ίδιο πάθος».
