Βάρβογλης: “Γιατί πλησιάζει τόσο ο πλανήτης Άρης”
Ο ομότιμος καθηγητής φυσικής του ΑΠΘ, Χαράλαμπος Βάρβογλης φιλοξενήθηκε στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή “Αθλητικό X-Press”.
Αναλυτικά όσα είπε στον Γιώργο Τότσικα και Ιάσονα Μίσχο:
Για το φαινόμενο που ο πλανήτης Άρης θα πλησιάσει την Γη:
Όλοι οι πλανήτες γυρίζουν γύρω από τον ήλιο και με διαφορετικές ταχύτητες, άλλες φορές τυχαίνει να είμαστε από την ίδια μεριά του ήλιου και άλλες φορές από την πίσω πλευρά του ήλιου. Αυτή την εποχή είναι από την ίδια πλευρά του ήλιου και μάλιστα πάρα πολύ κοντά, οι δύο πλανήτες η Γη και ο Άρης. Ο Άρης είναι ακριβώς απέναντι και η Γη είναι ανάμεσα στον Άρη και στον ήλιο. Ο Άρης φωτίζεται ολόκληρος από τον ήλιο και επειδή είναι κοντά μας φαίνεται πολύ λαμπερός. Έχει δύο λόγους που φαίνεται λαμπερός. Πρώτον γιατί φωτίζεται ολόκληρος και δεύτερον επειδή είναι πολύ κοντά μας. Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά κάθε 2-3 χρόνια αλλά υπάρχουν μικροδιαφορές. Οι μικροδιαφορές είναι η καλύτερη προσέγγιση εδώ και 15 χρόνια αλλά το 2003 είχε πλησιάσει πιο πολύ. Με το μάτι δεν φαίνονται αυτά τα πράγματα αλλά είναι πολύ εντυπωσιακό γιατί άμα κοιτάξει κανείς το βράδυ στον ουρανό βλέπει τους πλανήτες σε παράταξη. Με το που δύει ο ήλιος ακριβώς από επάνω του είναι η Αφροδίτη, το πιο λαμπερό αστέρι αυτή την στιγμή στον ουρανό. Αριστερά, αρκετά μακριά από την Αφροδίτη είναι ένα άλλο λαμπερό αστέρι που είναι ο Δίας και ακόμα πιο αριστερά είναι λαμπερό αλλά κόκκινο, ο Άρης. Η καλύτερη ώρα για να το δείτε είναι στις 23:00. Φαίνονται και οι τρεις πλανήτες. Ο Δίας είναι στην κορυφή και ο Άρης πιο αριστερά. Όλα είναι πάνω σε μία γραμμή. Γίνεται κατανοητό ότι είναι πλανήτες και όχι αστέρια. Τα αστέρια τρεμοσβήνουν ενώ οι πλανήτες δεν το κάνουν.
Για το αν υπάρχει περίπτωση να κατοικηθεί ο πλανήτης Άρης:
Εξαιρετικά δύσκολο. Το κυριότερο είναι ότι δεν υπάρχει ατμόσφαιρα. Πρέπει κάποιος να φτιάξει ατμόσφαιρα και άμα την φτιάξουμε μετά από ένα μεγάλο διάστημα θα ξαναφύγει. Ο Άρης είναι μικρός και δεν μπορεί να κρατήσει την ατμόσφαιρα. Αυτή την στιγμή δεν ξέρει κανείς τίποτα, μετά από 100 χρόνια μπορεί να έχει βρεθεί κάποια εφεύρεση.