Αποκαλυπτικός Μούσα: «Σκόπευα να υπογράψω στην Φενερμπαχτσέ, ήταν μεγάλο μου όνειρο»
O Ντζάναν Μούσα σε δηλώσεις του έκανε γνωστό πως όταν επέστρεψε από το NBA σκόπευε να υπογράψει στην Φενερμπαχτσέ αλλά τελικά φόρεσε τη φανέλα της Αναντολού Εφές.
Ακόμη, τόνισε πως είναι χαρούμενος στη Ρεάλ Μαδρίτης και ότι απολαμβάνει την ελευθερία που δίνει ο Τσους Ματέο στους παίκτες.
Ο Ντζάναν Μούσα παραχώρησε δηλώσεις στο «Meridian Sport» και αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα. Αρχικά, μίλησε για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το παιχνίδι απέναντι στην Κροατία. Τόνισε πως στο ημίχρονο ένιωθε πως ήταν καλύτεροι στον αγώνα, ενώ έδωσε τα εύσημα και στο ιατρικό τιμ.
Ακόμη, υπογράμμισε πως περνάει πολύ όμορφα στην Μαδρίτη και πως πιστεύει ότι θα μείνει εκεί για καιρό και δήλωσε πως απολαμβάνει την ελευθερία που δίνει ο Ματέο στους παίκτες του.
Επιπλέον, έκανε γνωστό πως ήταν πολύ κοντά στο να υπογράψει στην Φενερμπαχτσέ αλλά τελικά φόρεσε τη φανέλα της Αναντολού Εφές. Ωστόσο, εκεί δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί και αργότερα πήγε στην Μπρεογκάν, όπου απέδειξε ότι μπορεί να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο.
Τέλος, θυμήθηκε την θητεία του με την Κ17 Εθνική της Βοσνίας στο παγκόσμιο κύπελλο.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στο «Meridian Sport»:
Για τον αγώνα της Βοσνίας με την Κροατία: «Στο ημίχρονο, είπα στους συμπαίκτες μου πώς πίστευα ότι έπρεπε να προσεγγίσουμε το δεύτερο ημίχρονο. Ένιωσα ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Χρησιμοποιήσαμε το ταλέντο και το πάθος μας – αυτά είναι τα δύο μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της εθνικής μας ομάδας. Ο Έλβιρ Μπίγιεντιτς και ο Αμέρ Σαλίχατζιτς είναι ένα κρίσιμο κομμάτι της ομάδας μας γιατί μας φροντίζουν. Οι επιδόσεις όλων φαίνονται στα στατιστικά, αλλά κανείς δεν αναφέρει την ιατρική ομάδα, η οποία είναι απαραίτητη για εμάς. Ελπίζω να μείνουν μαζί μας για πολύ καιρό».
Για την Ρεάλ Μαδρίτης: «Η Ισπανία είναι παρόμοια με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.Οι οπαδοί είναι παθιασμένοι και η κουλτούρα είναι παρόμοια. Αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, νομίζω ότι θα μείνω στη Μαδρίτη για πολύ καιρό.Ο Τσους Ματέο κάνει σπουδαία δουλειά. Μας δίνει ελευθερία και μας επιτρέπει να παίζουμε. Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για έναν προπονητή – να κάνει τους παίκτες χαρούμενους και να τους αφήνει να δείχνουν ό,τι μπορούν στο γήπεδο».
Για την επιστροφή του από το ΝΒΑ: «Μετά τη σεζόν του ΝΒΑ, σκόπευα να υπογράψω με τη Φενερμπαχτσέ. Ήταν ένα μεγάλο μου όνειρο και δεν ξέρω τι συνέβη εκεί. Εμφανίστηκε η Αναντολού Εφές και αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί. Κατά τη διάρκεια της πρώτης προπόνησης, είδα ότι είχαν πολλούς παίκτες. Ήταν Φεβρουάριος και ήταν δύσκολο να ενσωματωθώ σωστά στην ομάδα. Αργότερα πήγα στην Μπρεογκάν και έδειξα ότι μπορούσα να αποδώσω στο υψηλότερο επίπεδο».
Για την πορεία με την Κ17 της Βοσνίας: «Είχαμε δύο αυστηρούς προπονητές, τον Τζόσιπ Πάντζα και τον Ένες Νουμάνοβιτς. Για παράδειγμα, έπρεπε να φοράμε λευκά πουκάμισα και τα ίδια ρούχα. Κανείς δεν επιτρεπόταν να ξεχωρίζει. Ήμασταν όλοι ίδιοι και έτσι είναι ακόμα και σήμερα – είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Θυμάμαι ιδιαίτερα όταν ο Σικίρας τραυματίστηκε στον αυχένα του στο Μαυροβούνιο. Κλαίγαμε και αγκαλιαζόμασταν όταν βγήκε από το νοσοκομείο. Αυτή είναι μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ».
