Ανανιάδης: «Ο Άρης πρέπει να χτυπήσει συγκεκριμένες πόρτες-Πρέπει κάποιος να τους εμπνεύσει»

Στο Yellow Radio 92.8 και στην εκπομπή «Αθλητικό X-Press» φιλοξενήθηκε ο Διονύσης Ανανιάδης.

Ο παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής, μίλησε για την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή την στιγμή ο μπασκετικός Άρης, για τα πιθανά λάθη που έγιναν αλλά και για τις κινήσεις του Δημήτρη Γουλιέλμου όταν άνελαβε τα ηνία του συλλόγου ενώ στο τέλος τόνισε την ανάγκη συνολικών κινήσεων και κινήτρου προκειμένου να σωθεί η «παρτίδα».

Αναλυτικά τα όσα είπε στους Γιώργο Τότσικα και Ιάσονα Μίσχο:

Πως βιώνετε την σημερινή κατάσταση στον μπασκετικό Άρη;

Για όσους είναι κοντά στο άθλημα και βλέπουν ρεαλιστικά τα πράγματα πέρα από τα αισθήματα του καθενός, νομίζω ότι είναι αναμενόμενη η σημερινή κατάσταση. Τα τελευταία 2-3 χρόνια, είμαστε σε μια φθίνουσα πορεία, με το ζόρι βγάζουμε την χρονιά και η επιτυχία μας είναι να σωθούμε. Φέτος, είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα από άλλες φορές. Αν δεν γίνουν διορθωτικές κινήσεις που και πάλι δεν ξέρω αν είναι ήδη αργά.

Έχει χαθεί πολύς χρόνος..

Χάθηκε πολύς χρόνος, φυσικά δεν είμαι μέσα στα πράγματα για να αποδώσω ευθύνες κτλ, αλλά δεν είναι και η κατάλληλη ώρα για να αποδωθούν ευθύνες. Αυτό θα φέρει διαλυτικά στοιχεία στην ομάδα. Βλέπουμε το σύνολο των παικτών που απαρτίζουν την ομάδα δεν είναι τέτοιο μιας καλής παρουσίας στην Α1, μάχονται τα παιδιά αξιοπρεπώς, εγώ προσωπικά δεν τους μέμφομαι καθόλου. Από την άλλη μεριά όμως, όπως έλεγε και ένας παλιός παράγοντας «τα χρήματα μιλάνε», όταν διαθέτεις παραπάνω χρήματα και από την στιγμή που έχει γίνει πλήρως επαγγελματικό το μπάσκετ, έχεις καλύτερη κατά τεκμήριο ομάδα. Σίγουρα η ιστορία, ο κόσμος, τα λάβαρα και οι καταστάσεις μετράνε αλλά δεν παίζουν αυτά.

Είναι ένας «φάρος» το παρελθόν, αλλά σήμερα πρέπει να παραχθούν γεγονότα. Ο Άρης είναι τελευταίος στην βαθμολογία..

Και χωρίς προοπτική γιατί αυτή την στιγμή η μόνη προοπτική που διαφένεται αυτή την στιγμή, είναι η επιστροφή του Λευτέρη Μποχωρίδη. Φάνηκε σε όλους πως η απουσία του «στοίχησε» τα μέγιστα. Αυτή την στιγμή ο συγκεκριμένος παίκτης είναι «πολυτέλεια» για την ομάδα μας αν δούμε και τις υπόλοιπες συνθήκες.

Χρειάζονται όμως παίκτες..

Φυσικά. Φαίνεται ότι το υπάρχον δυναμικό, είναι πολύ πιο πίσω. Εκτός και αν ο Σούλης Μαρκόπουλος που είναι ένας πολύ σοβαρός προπονητής με εμπειρίες μας πει ότι η ομάδα θα αποδόσει, αλλά δεν διαφένεται κάτι τέτοιο. Δεν μπήκε στην ομάδα κάποιος τραυματίας ή κάποιος απροετοίμαστος για να πούμε ότι σε δύο αγωνιστικές θα βελτιωθεί π.χ η εικόνα της ομάδας. Δεν φαίνονται τέτοιες προοπτικές. Η μόνη προοπικτή είναι να έρθουν παίκτες προκειμένου να βελτιωθεί η ομάδα. Και σχετικά με τον Μποχωρίδη επειδή τον γνωρίζω προσωπικά, έχει δουλέψει πάρα πολύ το καλοκαίρι, είδατε πως ξεκίνησε το πρωτάθλημα.

Ήταν ο κορυφαίος παίκτης και ήθελε να αποδείξει πράγματα. Εκεί όμως μπάινει το κομμάτι της ατυχίας..

Ατυχία για τον παίκτη φυσικά αλλά και ατυχία για την ομάδα γιατί στο ξεκίνημα, έχασε τον καλύτερο της παίκτη που μάλιστα που ξεκίνησε σε εξαίρετη κατάσταση. Το πληρώνει αυτό με τα άσχημα αποτελέσματα, η ομάδα τυχαίνει να μην έχει εναλλακτικές λύσεις, δεν έχει αυτό το βάθος στο ρόστερ και στον πάγκο και γι’αυτό φαίνεται το κενό που υπάρχει. Πρέπει να δαπανηθούν χρήματα, είτε από τον μεγαλομέτοχο είτε από τις προσπάθειες των Αρειανών, πρέπει όμως κάποιος να τους εμπνεύσει, να κάνει οργανωτικές κινήσεις.

Άρα υπάρχει ένα έλλειμα..

Αυτό είναι ξεκάθαρο, δεν χρειάζεται να είσαι «μπασκετικός» για να το διακρίνεις αυτό.

Ίσως ένα από τα λάθη του Δημήτρη Γουλιέλμου ήταν δεν έγινε πιστευτός, δεν ενέμπνευσε τον κόσμο;

Είναι ένα λεπτό θέμα. Καταρχήν ο Άρης οφείλει στον Γουλιέλμο γιατί σε μια περίοδο μεγάλης ανυπαρξίας και όταν τα χρέη προστίθεντο το ένα μετά το άλλο, μιλάω για την «Λάσκαρη και μετά-Λάσκαρη εποχή», βρέθηκε ο Γουλιέλμος. Θα είχαμε διπλάσια χρέη. Και βάζει χρήματα και εκείνη την στιγμή βρέθηκε άνθρωπος, δεν είχα 2-3 άτομα, δεν υπήρχε κανένας στον ορίζοντα. Και αυτό γιατί; Γιατί από πίσω υπήρχε ένα δυσβάσταχτο χρέος που τελικά όπως αποδεικνύεται πως ήταν μεγαλύτερο από όσο νομίζαμε, με υποχρεώσεις και ban να «τρέχουν». Άρα δικαιούται να απολαμβάνει εκτίμησης των Αρειανών. Από εκεί και πέρα όμως, όταν κάποιος αναλαμβάνει τις τύχες ενός συλλόγου, υπόκειται και σε μια κριτική. Είναι ένας άνθρωπος που αφιερώνεται στο μπάσκετ πέραν της δουλειάς του αλλά δεν ξέρω οι κινήσεις του και η εν γένει συμπεριφορά του πως λειτουργούν στα ενδοδιοικητικά. Δηλαδή, αν είναι ένας που γνωρίζει τα πάντα και δεν έχει ανάγκη από βοήθεια, δεν αναφέρομαι στο πρόσωπο μου, η Αρειανή οικογένεια έχει βγάλει και παράγοντες με τεράστια εμπειρία..

Είναι και ο Χάρης Παπαγεωργίου..

Βεβαίως αλλά να σας πω κάτι. Ο Χάρης είναι η σημαία του συλλόγου, αν τον έχεις απλώς μόνο σαν υπάλληλο και πρόεδρο, είσαι χαμένος τελικά. Δεν γίνεται να είναι μόνο η ασπίδα που θα δέχεται τα πυρά ή να σου δίνει άλλωθι για να κερδίζεις χρόνο. Ο Χάρης από τότε που τον ξέρω, είναι μέσα στο μπάκσετ. Μπορείς να έχεις τον Χάρη που έχει πίστη και γνώση στο μπάσκετ να σε βοηθήσει αλλά όχι σε διαδικαστικά θέματα. Δηλαδή όταν θα έρθει η ώρα να διαλέξεις προπονητή, δεν μπορείς να δείξεις ότι τα ξέρεις όλα. Να κάνουμε κριτική για το καλό του Άρη αλλά να μην ξεχνάμε ότι δεν υπήρχε άλλη λύση. Προσοχή να μην κάνουμε μια διασπαστική κριτική. Και από την άλλη μεριά, η διοικητική πλευρά να είναι πιο συγκεκριμένη. Να βγαίνει με ανακοινώσεις ο μεγαλομέτοχος και να λέει «θέλουμε βοήθεια από όλους» ποιους όλους; Ο Άρης έχει επώνυμους. Κάνε ένα προσκλητήριο, στους διοικητικούς παράγοντες που περάσανε, σε αυτούς που έδειξαν ότι μπορούν να είναι δίπλα σου. στους παλαιμάχους, στους οπαδούς αλλά πιο συγκεκριμένα, έλα σε συνεννόηση με τον Α.Σ και την ΠΑΕ.

Αυτά έγιναν στο τέλος..

Ναι και δεν γίνονται με γενικό τρόπο. Σε επίπεδο συζητήσεων όλοι μαζί οι παράγοντες. Έχει μαγιά ο Άρης, πρέπει να χτυπήσει συγκεκριμένες πόρτες όχι παρακαλώντας, αλλά λέγοντας το πρόβλημα στην βάση του από την αρχή. Υπάρχουν κάποια πλαίσια..

Πάλι όμως ο Άρης ζητάει από τον κόσμο..

Με τα λίγα ή τα πολλά ο καθένας όσο έχει και μπορεί φυσικά. Αλλά πρέπει να τον κάνει «συνέταιρο» σε αυτό, σε ένα σκεπτικό συμμαχίας, ο Άρης ενώνει.

Έστω και τώρα όμως, θα σωθεί η παρτίδα;

Εγώ πιστεύω ναι. Ο Άρης και ο Παναθηναϊκός είναι τα μοναδικά σωματεία που δεν έχουν πέσει κατηγορία και πρέπει το γόητρο, η ιστορία, τα λάβαρα κτλ ο Αυτοκράτορας πρέπει να βρει λύση. Αν δεν έχεις και τον κόσμο σου, επώνυμους και φιλάθλους δεν γίνεται. Είναι ένα σύνολο κινήσεων που πρέπει να γίνουν, αυτοί που ασχολούνται τα γνωρίζουν καλύτερα.