Αλεξανδρής: «Ενθαρρυντική η εικόνα του Άρη, θα αποδειχθεί στο πρωτάθλημα»
Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, παλαίμαχος καλαθοσφαιρστής του Άρη και αργότερα προπονητής, τιμά την μνήμη του Απόστολου Γεωργιάδη στο Yellow Radio 101,7.
Λίγα λόγια για τον Απόστολο Γεωργιάδη: Έχουμε υπάρξει όλοι μαζί στον Άρη και τον Δράμπη, υπό την καθοδήγηση και προεδρία του Απόστολου Γεωργιάδη, τον οποίο θεωρώ έναν από τους μεγαλύτερους παράγοντες στην ιστορία. Οραματιστής, ο οποίος δεν είχε ίχνος εγωισμού. Είχε ένα 15μελές συμβούλιο και απέδιδε στον καθένα την ευθύνη αλλά και την εποπτεία των τμημάτων. Εγώ επειδή τον γνώρισα πάρα πολύ καλά, θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλη η απώλεια του για την οικογένεια του Άρη. Θα ήθελα να σου πω κάποιες λεπτομέρειες που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Εγώ στον Άρη ήρθα το 1970, έπαιξα το 1971, γιατί τότε απαγορεύονταν οι μεταγραφές και έπρεπε να μείνεις έναν χρόνο απέξω για να καταστείς ελεύθερος. Έτσι, έκανες επανεγγραφή και είχα συμφωνήσει σε ένα ποσό. Με φώναξε ο Απόστολος το 1976, μετά από 6 χρόνια και μου έδωσε το υπόλοιπο, που ήταν 80 χιλιάδες και μάλιστα τότε ήταν όλα μονά. Έφυγα από το γραφείο μέχρι το σπίτι με τις τσέπες «φουσκωμένες». Ήταν πολύ καλός παράγοντας. Ήταν εκείνος που σαν αρχηγός με εμπιστεύθηκε και έκανα τον υπολογισμό της επόμενης χρονιάς όταν πήραμε το πρωτάθλημα. Είχαμε πολύ μεγάλη επαφή γιατί εγώ δούλεψα στον Κένταυρο και ακριβώς στον πίσω δρόμο, έμενε ο Απόστολος. Πρόεδρος του τότε Κένταυρου ήταν ο συγχωρεμένος Λαγός, που ήταν μέλος του Άρη και με την δική μου παρότρυνση έγινε έφορος στο τμήμα μπάσκετ όταν πήραμε το πρωτάθλημα. Μάλιστα, ο Λαγός βοηθούσε και εμένα τότε γιατί με τον Άρη έπαιζα παράλληλα με την Εθνική στις άδειες μου. Ήταν τότε που έκανα δουλειά με τον Ιωαννίδη, γιατί τα φορτηγά με τα οποία συνεργαζόμασταν τότε, έπρεπε υποχρεωτικά να έχουν ασφάλεια. Είχαμε πάει οι τρεις μας σε ένα ταξίδι, η οποία κατέληξε στην πρώτη δουλειά του Γιάννη Ιωαννίδη.
Ο Απόστολος ήταν οραματιστής, ήθελε να δει πολύ μπροστά τον Άρη. Εγώ ήμουν από αυτούς που τον έπεισε να κάνει τον Ιωαννίδη προπονητή γιατί είχαν περάσει τα χρόνια και δεν μπορούσε να αντέξει τα 40 λεπτά. Σαν προπονητής θα ήταν από εκείνους που θα μας βοηθούσε ακόμη περισσότερο. Από την πρώτη χρονιά αναδειχθήκαμε πρωταθλητές.
Στο 15μελές συμβούλιο τότε υπήρχε ο Γούναρης, ο Μπουτοβίνος, ο Μαργαρίτης. Παράγοντες οι οποίοι προσέφεραν ανιδιοτέλεια στις υπηρεσίες τους στον Άρη, άλλες εποχές «ρομαντικές» και μας λείπουν τα σημερινά χρόνια. Βλέπω πως διοικούνται τα σωματεία και από ποιους.
Για τον ενιαίο Άρη: Ήταν ενιαίος ο Άρης και ήμασταν όλοι πολύ δεμένοι μεταξύ μας, όχι μόνο με το ποδόσφαιρο και με το βόλλεϋ. Με τα άλλα αθλήματα επίσης, είχαμε παρουσίαση σε όλες τις εκδηλώσεις του συλλόγου.
Για την παρουσία του Απόστολου Γεωργιάδη στο πρωτάθλημα του 1979: Αυτός ήταν που καθιέρωσε τον Ιωαννίδη προπονητή και ήταν κοντά μας, ενώ διαχειρίστηκε με μεγάλη επιτυχία τότε κάποια μικροεπεισόδια που είχαμε σαν ομάδα. Ήταν άνθρωπος απολύτου εμπιστοσύνης και πιστεύω πως ο Άρης θα είχε μία συνέχεια διαφορετική, αλλά είχε ένα πρόβλημα υγείας που τον υποχρέωσε να πάει στην Αμερική για να κάνει την επέμβαση. Αποτραβήχτηκε από τα κοινά.
Για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς: Όπως έγραψα, ήταν ο κορυφαίος των κορυφαίων. Σαν προπονητής με τις επιτυχίες που είχε, αλλά και σαν χαρακτήρας. Εγώ πραγματικά τον ζήλευα, είχαμε μία σχέση φιλική αλλά όχι τόσο στενή, βρισκόμασταν μαζί το καλοκαίρι για παραθέριση. Ήταν ένας άνθρωπος άρχοντας και μες το γήπεδο με τις γνώσεις και τις επιτυχίες που είχε, αλλά και τις γνώσεις γηπέδου. Είχε μία αρχοντιά απίστευτη και όσοι τον έζησαν από κοντά, μου λένε ιστορίες που είναι απίστευτες. Εγώ ήμουν άτυχος για όταν ανέλαβε τον Άρη, είχα ένα πρόβλημα με τους «αρχηγούς» του σωματείου και έφυγα στην Λάρισα σαν προπονητής. Είχα την ατυχία να μην συνεργαστώ με τον Ίβκοβιτς και να το είχα κάνει θα ήταν πολύ πιο μπροστά οι επιτυχίες του Άρη. Θα καθιερωνόταν ακόμα περισσότερο.
Ο θρήνος για τον Ίβκοβιτς ένωσε την Γιουκοσλαβία: Συγκινήθηκα γιατί όλους αυτούς τους μεγάλους αθλητές τους ανένωσε ένας εμφύλιος πόλεμος και παρ’ όλα αυτά σε αυτή την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, στην απώλεια του, ενώθηκε η Γιουκοσλαβία. Ήταν Κροάτες, Σέρβοι, όλοι σαν μία οικογένεια που σήκωσαν και το φέρετρο του εκλειπόντος.
Σύγχρονος Άρης: Μόνο το παιχνίδι με την Λάρισα είδα, η εικόνα είναι ενθαρρυντική. Η ομάδα είναι πολύ πιο γεμάτη σε σχέση με τα προηγούμενα δύο χρόνια. Όταν την δω με ολοκληρωμένο το ρόστερ, στα δικά της επίσημα παιχνίδια θα κρίνω. Καμία φορά οι βιαστικές προβλέψεις δεν βγαίνουν σε καλό. Πάντως χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, γιατί υπάρχει και το ενδεχόμενο η ομάδα να ξεκινήσει με μείον βαθμούς, δεν ξέρω πως θα είναι. Εύχομαι να μην είναι -5, γιατί αν ισχύει θα είναι μία δύσκολη χρονιά.
Διαβάζοντας βγάζω συμπεράσματα. Πρέπει ο κύριος Σιαμάνης να έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, ίσως στην οικονομική και αρκετοί άλλοι μαζί του. Πολλοί αρειανοί βοηθούν και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Εγώ χαίρομαι πάρα πολύ γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να στήσεις ομάδα με περιορισμούς. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους βοηθούν να έρθει ο Άρης σε μία σωστή πορεία και στην ακολουθία των επιτυχιών.
