Ο Άρης απέκτησε τον Λουίς Πάλμα, κάνοντας μία επένδυση για το παρόν και το μέλλον.
Αν προσπαθήσεις να ορίσεις το ιδανικό ρόστερ για μία ομάδα που δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή ελίτ, μάλλον καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αποτελεί ένα κρέμα νεαρών και έμπειρων ποδοσφαιριστών.
Κάθε ομάδα -με τον Άρη να μην αποτελεί εξαίρεση- πρέπει να έχει έμπειρους παίκτες που γνωρίζουν την ομάδα. Χρειάζεται ο Γκάμα, χρειάζεται ο Σάσα, χρειάζεται ο Σούντγκρεν. Πρόκειται για την εγγύηση (όσο αυτή μπορεί να υπάρξει) ότι στα μεγάλα ματς θα έχεις παίκτες να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους, ότι στις κρίσεις θα υπάρχουν οι φωνές που θα φέρουν την ηρεμία.
Αυτού του είδους τους παίκτες ο Άρης τους είχε και τους έχει. Εκεί που η ομάδα δεν έκανε αντίστοιχες κινήσεις είναι το κομμάτι των επενδύσεων. Να δώσει δηλαδή χρόνο και χρήμα σε παιδιά που πιστεύει ότι μπορούν να αποτελέσουν το σήμερα και το αύριο του συλλόγου.
To τελευταίο διάστημα βλέπουμε η ομάδα να κινείται σε μία τέτοια λογική. Πηγαίνοντας σε αγορές ανεξερεύνητες, που έχουν όμως να δώσουν πράγματα. Ο Πάλμα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ένας παίκτης που δεδομένα έχει κίνητρο, που στο παρελθόν έχει απασχολήσει -σύμφωνα με ότι έχει γραφτεί στο εξωτερικό- μεγάλες ομάδες, ενώ σίγουρα έχει περιθώρια βελτίωσης.
Ο Άρης χρειάζεται περιπτώσεις που πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές. Το αν θα αποδειχθεί πετυχημένα συγκεκριμένα η απόκτηση του Πάλμα δεν μπορεί να προβλεφθεί. Σίγουρά όμως όσο ο Άρης παραμείνει στην λογική της ενίσχυσης με νεαρούς παίκτες, τόσο αυξάνει τις πιθανότητες να έχει τόσο αγωνιστικό, όσο και οικονομικό όφελος.
