Ο Ισπανός αποδεικνύει για άλλη μία φορά, ότι στο ποδόσφαιρο στο τέλος της ημέρας, μιλούν τα χρήματα.
Το περασμένο καλοκαίρι ο Άρης δαπάνησε ένα σεβαστό χρηματικό ποσό προκειμένου να φέρει τον Μόντσου στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται μάλιστα για το μεγαλύτερο το οποίο έχει δοθεί ποτέ για ποδοσφαιριστή στη θέση του.
Για τη φετινή του σεζόν υπάρχουν πολλές απόψεις, από ανθρώπους που τον θεωρούν ένα από τα κορυφαία χαφ στο πρωτάθλημα, έως και ορισμένους που εκτιμούν ότι είναι «λίγος» για τον Άρη. Παρόλα αυτά, η επικρατούσα άποψη -την οποία ασπάζεται το άρθρο-, είναι ότι ναι μεν δεν έχει θέλξει, έχει κάνει μία θετική σεζόν, χωρίς ντε και καλά να ανταποκρίνεται στα χρήματα που δαπανήθηκαν για εκείνον.
Σε γενικές γραμμές αυτό αποδεικνύει για άλλη μία φορά την αξία των χρημάτων. Ένας παίκτης που θα έρθει με προοπτική να αποδειχθεί «λαχείο» και «value for money», αν στο τέλος της χρονιάς δεν έχει ικανοποιήσει τις προσδοκίες, σημαίνει ότι είτε θα πρόκειται για παίκτη μεταξύ πάγκου και εξέδρας, είτε ακόμη χειρότερα θα πρόκειται για συμβόλαιο-βαρίδιο.
Ένας παίκτης όμως για τον οποίο θα δαπανηθούν τόσα χρήματα, είναι ξεκάθαρο ότι θα έχει ψηλότερο ταβάνι. Ο Μόντσου ο οποίος δεν εντυπωσιάζει, είναι την ίδια στιγμή ένας παίκτης που δεν κάνει κανέναν να σκεφτεί ότι ο Άρης χρειάζεται χαφ. Είναι ένας παίκτης με εξαιρετικά στημένα, πολύ ψηλό ταβάνι και πολλά χρόνια συμβολαίου ακόμη.
Για άλλη μία φορά λοιπόν αποδεικνύεται ότι όταν κάνει μία ομάδα κινήσεις ακριβών παικτών, ακόμη και αν δεν κάνουν όλη την Ελλάδα να μιλάει για εκείνους από την πρώτη χρονιά, πολύ σπάνια δεν θα αποδειχθούν χρήσιμοι.
Παίκτες όπως ο Μάνου, ο Μόντσου, ο Σιφουέντες, ο Μορόν, πολύ πιο σπάνια θα απογοητεύσουν και ακόμη και όταν το κάνουν, θα προσφέρουν και πάλι περισσότερα από το μέσο «στοίχημα» που δεν βγήκε.
Φυσικά και ο Άρης θα πρέπει να συνεχίσει να ψάχνει value for money περιπτώσεις, καθώς η διαφορά μπορεί να γίνει με περιπτώσεις τύπου Πάλμα και Ντιαντί. Ούτε είναι κακό ότι για κάθε Πάλμα θα υπάρχουν δύο Έντγουιν.
Απλώς πέρα από αυτές τις κινήσεις, ο Άρης πρέπει να συνεχίσει να πορεύεται στον δρόμο που χάραξε το προηγούμενο καλοκαίρι, αποκτώντας μερικούς ακριβούς και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές σε κομβικές θέσεις, προκειμένου εκείνοι να αποτελούν τις «σταθερές» του.
