Στο παιχνίδι της Κυριακής φάνηκε ότι ο Άρης είναι εξαιρετικός σε κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Οι κιτρινόμαυροι χρειάστηκε να παίξουν δύο ρόλους στο παιχνίδι του πρωταθλήματος απέναντι στον Ολυμπιακό. Στο πρώτο ημίχρονο ο Άρης έπαιξε στον ρόλο που του ταιριάζει, δηλαδή να αποτρέψει τον αντίπαλο από το να δημιουργήσει και να εκμεταλλευτεί ο ίδιος το γήπεδο.
Στο πρώτο μέρος οι κιτρινόμαυροι κατάφεραν να αμυνθούν σε όλα το μήκος και το πλάτος του γηπέδου, έχοντας τις απαντήσεις σε ότι προσπάθησε να κάνει ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι δε δημιούργησαν ούτε μία υποψία φάσης έχοντας 0xgoals στο πρώτο μέρους, εξαιρουμένης της κεφαλιάς του Παπασταθόπουλου που ήρθε από στημένη φάση.
Μάλιστα ο Άρης κατάφερε να βγει μπροστά όταν έκλεβε τις μπάλες και να δημιουργήσει προϋποθέσεις, ασχέτως αν η τελική πάσα και γενικότερα η τελική απόφαση ήταν λάθος.
Με το γρήγορο και «κρύο» γκολ που δέχθηκε ο Άρης, αναγκάστηκε στη συνέχεια να παίξει έναν διαφορετικό ρόλο, έναν που δε φάνηκε να είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Ο Άρης θα έπρεπε να είναι η ομάδα που θα ρισκάρει, η ομάδα που βγει μπροστά και θα δημιουργήσει.
Σε όλο το δεύτερο 45λεπτο οι κιτρινόμαυροι μπόρεσαν να απειλήσουν σε ελάχιστες στιγμές και δεν πήραν καλό βαθμό ως η ομάδα που πρέπει να δημιουργήσει και να ανεβάσει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Δε κατάφερε ούτε να πάρει τη μπάλα στα πόδια του όσο θα ήθελε, με τη μέση κατοχή του Ολυμπιακού να αποτελείται από 9,5 πάσες στο τελευταίο τέταρτο του παιχνιδιού, όπου ο Άρης θα έπρεπε να κάνει τη παρουσία του αισθητή.
Το λογικό και το πιθανότερο είναι στο αυριανό ματς ο Άρης να ασπαστεί τον πρώτο ρόλο, με τον Πάρντιου προφανώς να δίνει έμφαση στις αποφάσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, οι οποίες αν βελτιωθούν θα δώσουν σημαντικές ανάσες στην ομάδα.
