Η πορεία του Ματέο Γκαρσία στον Άρη θυμίζει rollercoaster, με τον Αργεντινό να ψάχνει τη καλή του φόρμα και εμάς να πρέπει να αποδεχτούμε κάποια πράγματα.
Ο Ματέο Γκαρσία βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών συζητήσεων. Στα περισσότερα παιχνίδια που αγωνίζεται γίνεται αντικείμενο σχολιασμού, μερικές φορές με αρκετά σκληρή κριτική η οποία απορρέει από τις προσδοκίες που υπάρχουν σε εκείνον.
Είναι κατανοητό ότι όλος ο κόσμος περίμενε παραπάνω από τον Ματέο, το πιθανότερο είναι και ο Ματέο να περίμενε περισσότερα πράγματα από τον εαυτό του. Τα «όνειρα» όμως που κάναμε για τον Αργεντινό δε πρέπει να επηρεάζουν την κρίση μας.
Στο τέλος ναι, θα γίνει ταμείο. Όταν φύγει από τον Άρη θα δούμε αν έδωσε αυτά που περιμέναμε ή όχι, προ στιγμήν όμως είναι άδικο να τον κρίνουμε αυστηρότερα μόνο βάση του τι περιμέναμε από εκείνον.
Είναι δεδομένο ότι φέτος δε ξεκίνησε καλά. Στο Τελ Αβιβ έκανε τη χειρότερη εμφάνιση του εδώ και πολύ καιρό, χωρίς όμως να παίζει και στη φυσική του θέση. Από την άλλη πλευρά όμως, στο Αγρίνιο ο Ματέο ήταν μια χαρά -ακόμη και αν χάθηκε στη συνολική εικόνα της ομάδας-. Άλλωστε από την είσοδο του και μετά ανέβηκε η απόδοση της ομάδας στο επιθετικό κομμάτι, δίνοντας και μία εξαιρετική πάσα στον Ζερβίνιο, ασχέτως αν ο Ιβοριανός δεν την εκμεταλλεύτηκε.
Με τον ΠΑΟΚ ήταν σταθερός, είχε τρία κλεψίματα -τα περισσότερα εκτός των αμυντικών-, έδωσε περισσότερες πάσες από κάθε άλλον παίκτη του Άρη (9) και έκανε λιγότερα λάθη σε σχέση με τους υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς του Άρη.
Αύριο ο Ματέο μπορεί να είναι χειρότερος ή καλύτερος. Προ στιγμήν πάντως στα τελευταία δύο παιχνίδια κάνει αυτό το οποίο πρέπει. Δεν εντυπωσιάζει, αλλά είναι καλός και από τη στιγμή που μένει στον Άρη δείχνει ότι μπορεί να είναι χρήσιμος.
