Όταν ο Άρης αποκτούσε τον Ντάνιελ Σούντγκρεν το περσινό καλοκαίρι στο μυαλό του είχε τον παίκτη που είδε στο Αγρίνιο.
Έπειτα από τους μέτριους πρώτους μήνες της ομάδας, μια μακρά περίοδο απουσίας αλλά και την επαναφορά του στην ομάδα, ο Σούντγκρεν απέναντι στον Παναιτωλικό έκανε ίσως το καλύτερο του παιχνίδι με την φανέλα του Άρη.
Ο Σουηδός δείχνει να προσαρμόζεται στην ομάδα όλο και περισσότερο. Πλέον αντιλαμβάνεται παραπάνω τον ρόλο του στο 4-2-3-1 και δείχνει να μπορεί να ισορροπήσει περισσότερο τα επιθετικά με τα αμυντικά του καθήκοντα.
Για πρώτη φορά έδειξε τις επιθετικές του αρετές σε ικανοποιητικό βαθμό. Όχι μόνο ανέβαινε, αλλά ήξερε που να δώσει την μπάλα, πως να κινηθεί αλλά και πως να κερδίσει πράγματα για τον Άρη. Είτε αυτό σημαίνει προϋποθέσεις ευκαιριών, είτε αυτό σημαίνει κάποιο κόρνερ.
Ουσιαστικά όχι απλά ανεβαίνει, αλλά είναι και ουσιαστικός, κάτι που του έλλειπε το πρώτο δωδεκάμηνο παρουσίας του στην ομάδα.
Αμυντικά δείχνει όλο και καλύτερος. Δεν «ξεχνιόταν» στην επίθεση και κάλυψε όσο μπορούσε το πιο επικίνδυνο επιθετικό κομμάτι του Παναιτωλικού, την αριστερή πλευρά του.
Όπως είχε πει και ο ίδιος η διακοπή του έκανε καλό, πλέον είναι καλύτερα σωματικά και ψυχολογικά, και έχει ακόμη περιθώρια βελτίωσης.
