Μία ακόμη δικαίωση κόντρα σε όλους, μία ακόμη δικαίωση με… Ευρωπαϊκό αέρα, ένα ακόμη «χτύπημα» σε όσους ετοιμαζόταν να καταδικάσουν τον Άρη.
Το τελευταίο διάστημα έχουμε διαβάσει τα απίστευτα, έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις οι οποίες καταδικάζουν τον Άρη για μία υπόθεση που στην καλύτερη είναι αστεία, στην χειρότερη είναι ύποπτη.
Κάποια στιγμή όμως πρέπει στην Ελλάδα να αφήσουμε κατά μέρους τα αισθήματα μας προς μία ομάδα και το τι μας βολεύει και να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά. Αντικειμενικά λοιπόν ο Άρης βάλλεται εδώ και χρόνια, με τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια να το πιστοποιούν.
Αντικειμενικά ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα η οποία κατάφερε ανατροπή Ελληνικής απόφασης στο CAS. Όχι γιατί στη Λοζάνη είναι… πετσιά Αρειανάκια, αλλά γιατί μιλούσαμε για μία πραγματικά παράλογη υπόθεση (αυτή του Λάσκοφ).
Αντικειμενικά ο Άρης πήγε να τιμωρηθεί με ένα άρθρο το οποίο δεν υπάρχει στην UEFA, αναγκάζοντας να παρέμβει για να ακυρωθεί μία έφεση από έναν θεσμό, όπως τον εισηγητή της επιτροπής αδειοδοτήσεων.
Δεν είναι λοιπόν θέμα οπτικής γωνίας, δεν είναι θέμα συμφέροντος, ο Άρης δέχεται πόλεμο και αυτό δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Και πριν προσπαθήσει το κάθε «γραφείο τύπου της ΕΠΟ» (έκφραση που δανείζεται από την ανακοίνωση της ΠΑΕ), ας προσπαθήσει για μία φορά στην ιστορία του να ρίξει μια ματιά στα γεγονότα, γιατί πραγματικά πλέον δεν έχετε κανένα επιχείρημα.
