Γκαβέζος στο Yellow Radio 101.7: «Γίνεται μεγάλη προσπάθεια στον Άρη-Να βγάλουμε δικά μας παιδιά»
Τι δήλωσε ο προπονητής του τμήματος πυγμαχίας του Άρη στο Yellow Radio 101.7 και στην εκπομπή του Ιάσονα Μίσχου.
Για την προσπάθεια που γίνεται στον Άρη και τον ρόλο του σε αυτή: «Αυτό το διάστημα έχει ανέβει πάρα πολύ το άθλημα της πυγμαχίας, γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια. Η ιδιότητα μου είναι μια και μοναδική και είναι προπονητής. Υπάρχουν φυσικά πολλοί που βοηθούν το τμήμα, αλλά η βασική ενασχόληση μου είναι καθαρά η προπονητική. Από εκεί και πέρα, η ανάγκη μας κάνει να ασχολούμαστε και με επιπλέον καθήκοντα μέσα στο τμήμα, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του. Το καλό είναι ότι υπάρχει μια ιδιαίτερα καλή ομάδα αυτή τη στιγμή στη πυγμαχία του Άρη, και με την έφορο, τη κυρία Ειρήνη Τσιλιμίγγρα και με εμένα και με διάφορους γονείς που ενισχύουν το τμήμα και με αρκετούς χορηγούς-φίλους του τμήματος, που βοηθούν τα παιδιά για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν και στα Πανελλήνια πρωταθλήματα, αλλά και στους αγώνες με την εθνική ομάδα»
Για το γεγονός ότι είναι δαπανηρή η συμμετοχή σε αγώνες του εξωτερικού: «Όχι μόνο στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, έχει να κάνει με το σε πόσους αγώνες συμμετέχεις. Εγώ σαν προπονητής θέλω οι αθλητές μας να συμμετέχουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους αγώνες. Όταν παίζεις πολλούς αγώνες αποκτάς εμπειρία, ειδικά σε ένα άθλημα όπως η πυγμαχία, που είναι ιδιαίτερο άθλημα. Ένας πυγμάχος πρέπει να έχει ιδιαίτερες και πολλές ικανότητες για να ανταπεξέλθει στο υψηλότερο επίπεδο. Ο στόχος μας είναι να πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν, είτε είναι εντός Ελλάδας είτε είναι εκτός. Θα προσπαθήσουμε να πάμε, να καλύψουμε τα έξοδα και φυσικά θέλουμε κοντά μας όλους αυτούς τους φίλους που βοηθούν το τμήμα, γιατί βλέπουν τη προσπάθεια που γίνεται, ξέρουν το τι γίνεται μέσα στο τμήμα, ξέρουν ότι οι διακρίσεις δεν έρχονται τυχαία, πρέπει να δουλέψουμε πάρα πολύ και γι’ αυτό έχουμε επικεντρώσει το βάρος στις ακαδημίες μας.
Θέλουμε να δημιουργούμε συνέχεια καινούργια παιδιά. Παιδιά τα οποία ξεκινούν από μικρά τη πυγμαχία, προσπαθούν να μάθουν τη τεχνική του αθλήματος. Ένα άθλημα που χαρακτηρίζεται από τις αρχές και τις ικανότητες που αναπτύσσει στα παιδιά και για αυτό θα ακούσετε σε ένα γυμναστήριο πυγμαχίας ότι τον προπονητή τον αποκαλούν Δάσκαλο. Είναι τιμή μας σε αυτό το άθλημα να σε αποκαλέσει κάποιος Δάσκαλο και βλέπουμε ότι μετά από αρκετή προσπάθεια που γίνεται στις παιδικές ακαδημίες, βγαίνουν παιδιά που κατακτούν πρωταθλήματα και μετά επανδρώνουν τα τμήματα της Εθνικής Ελλάδας.
Η τελευταία μεγάλη επιτυχία έγινε πέρυσι, για 3η συνεχόμενη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παμπαίδων που συνδιοργάνωσε ο Α.Σ. Άρης με την Ελληνική Ομοσπονδία Πυγμαχίας στο «Κλεάνθης Βιεκλίδης», καταφέραμε και κατακτήσαμε τον τίτλο του πρωταθλητή και πολυνίκη συλλόγου. Ελπίζουμε και φέτος να το καταφέρουμε αυτό, έχουμε στόχους σε όλα τα πρωταθλήματα να είμαστε ψηλά και μας χαροποιεί ιδιαίτερα το ότι τη περσινή χρονιά το τμήμα της πυγμαχίας ήταν το μόνο που έφερε τίτλο στον σύλλογο»
Για το ότι η πυγμαχία είναι το τελευταίο άθλημα που έφερε τίτλο στον Άρη και αν η ομάδα μπορεί να κρατήσει αυτούς τους αθλητές, έτσι ώστε να ξαναέρθουν οι επιτυχίες, παρά την έλλειψη βοήθειας από το κράτος: «Αυτό είναι ένα θέμα, στο οποίο έχει μεγάλο κομμάτι ευθύνης η πολιτεία. Δυστυχώς πριν χρόνια με τη κρίση, κλείσανε τα αθλητικά σχολεία. Αυτό απασχολεί όλα τα αθλήματα. Απ’ ό,τι μάθαμε, πειραματικά θα αρχίσει να λειτουργεί κάτι σαν αθλητικό σχολείο, θα το δούμε αυτό, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη).
Έκλεισαν τις θέσεις με την ειδικότητα της πυγμαχίας στα ΤΕΦΑΑ, κάτι που δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα, με τους προπονητές που θέλουν να εκπαιδευτούν, θέλουν να πάρουν τίτλο, θέλουν να εργαστούν ως προπονητές.
Ευτυχώς με την Ομοσπονδία και τη ΓΓΑ έχουμε βρει τον τρόπο και κάνουμε σχολές προπονητών, όπως το 2014. Φέτος πραγματοποιήθηκε σχολή προπονητών στην Αθήνα, η οποία μου είχε κάνει την τιμή να διδάξω το κομμάτι της τεχνικής και της τακτικής. Από εκεί και πέρα, προσπαθούμε από όλους τους τομείς να κρατήσουμε τα παιδιά στον αθλητισμό. Είναι κάτι δύσκολο, αφού μόλις τελειώσουν το σχολείο θα σπουδάσουν και θα πρέπει να πάνε για να εργαστούν. Αυτό υπάρχει σε πολλά αθλήματα.
Η πυγμαχία δεν είναι στην Ελλάδα ένα «πλούσιο» άθλημα. Στο εξωτερικό υπάρχουν καλύτερες συνθήκες, υπάρχει η επαγγελματική πυγμαχία, που τη βλέπουν με ένα διαφορετικό μάτι. Τα προνόμια των αθλητών καταργήθηκαν από το κράτος και αυτό μείωσε την ενασχόληση των αθλητών με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με τον πρωταθλητισμό.
Υπάρχει και το βιοποριστικό, καθώς όταν τα παιδιά τελειώνουν από τη σχολή τους πρέπει να βρουν ένα επάγγελμα. Είναι λίγοι αυτοί που συνεχίζουνε μετά την ηλικία των 22-23 χρονών και είναι κρίμα γιατί αυτή είναι η ιδανική ηλικία για να αποδώσει κάποιος στο υψηλότερο επίπεδο.
Έχουμε αθλητές του συλλόγου που έχουν πραγματοποιήσει μεγάλες διακρίσεις σε Εθνικό επίπεδο, προσπαθούμε να φτιάξουμε μια ομάδα, που να μπορέσει να φέρει μετάλλιο από Ολυμπιακούς Αγώνες. Η προσπάθεια είναι δύσκολη, αλλά πιστεύω θα τα καταφέρουμε στο τέλος»
Για τα παιδιά του Άρη που βρίσκονται στην Εθνική: «Έχουμε κάνει προσπάθεια στις ακαδημίες και έχουν βγει παιδιά, όπως ο Πέτρος Κωνσταντινούδης, ο οποίος κατάφερε και βγήκε 1ος στη Τουρκία, στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα παμπαίδων. Έναν χρόνο πριν είχε βγει 3ος στο Πανευρωπαϊκό παμπαίδων (ανά δύο χρόνια αλλάζει η ηλικιακή κατηγορία). Φέτος ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά για τον Πέτρο. Συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό παίδων για πρώτη χρονιά, στους Βαλκανικούς Αγώνες και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Αυτό που μας ευχαρίστησε είναι ότι για άλλη μια χρονιά κατάφερε -μέσα σε 3 χρόνια- να φέρει τρίτο ευρωπαϊκό μετάλλιο, το χάλκινο στη κατηγορία των Παίδων. Στο Βαλκανικό πρωτάθλημα κατέκτησε τη 1η θέση και το χρυσό μετάλλιο.
Αυτό που μας στεναχώρησε ήταν η αντιμετώπιση των κριτών στον Πέτρο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, οι οποίοι ενώ μετά από δύο νίκες που είχε καταφέρει ο αθλητής μας και πέρασε στα προημιτελικά, δεν καταφέραμε να περάσουμε στα μετάλλια και κατακτήσαμε τη 5η θέση. Είναι μια πολύ καλή θέση, όμως το θέμα είναι ότι χάθηκε το μετάλλιο. Χάθηκε ένα μετάλλιο για την Ελλάδα, όχι για τον Άρη. Χάθηκε ένα μετάλλιο άδικα, όμως αυτό μας κάνει πιο σκληρούς.
Σε όλα τα αθλήματα έχουμε αδικίες, σε όλα τα αθλήματα έχουμε μοίρασμα των μεταλλίων, σε όλα τα αθλήματα έχουμε διάφορες «αλητείες» ή καλύτερα αδικίες. Δεν μας πτοεί η κατάσταση, θα ετοιμαστούμε και φέτος για το Πανευρωπαϊκό, το οποίο είναι στην Κροατία. Ήδη έχουμε ξεκινήσει προετοιμασία με στόχο το χρυσό. Ο στόχος μας είναι πάντα το χρυσό.
Έχουμε τον Αχιλλέα Τσεπίδη, ο οποίος κατάφερε να κατακτήσει τη 5η θέση και στο Πανευρωπαϊκό, αλλά και στο Παγκόσμιο Παίδων. Είχαμε δύο πέμπτες θέσεις σαν Άρης. Αυτή τη χρονιά ξεκινάνε και άλλα παιδιά για να επανδρώσουν τα τμήματα των Εθνικών Ομάδων, έτσι ώστε να επιστρέψουμε στις διακρίσεις και σε αγόρια και σε κορίτσια, κάτι που μας χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί φαίνεται πως η δουλειά αποδίδει και γεμίζει το γυμναστήριο από παιδιά. Όταν ο γονέας ξέρει ότι το παιδί του είναι στο γυμναστήριο, δεν πρέπει να φοβάται τίποτα. Στη πυγμαχία θα του δοθούν αρχές και θα αναπτύξει τις ικανότητες του. Φυσικά δεν θα γίνουν όλοι πρωταθλητές, δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι πρωταθλητές, αλλά μπορούν να μάθουν τεχνικές αυτοάμυνας, κάτι που χρειάζεται ειδικά στις μέρες μας.
Ο στόχος μας είναι να μαζέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά και από εκεί και πέρα κάποιοι θα ξεχωρίσουν και κάποιοι θα παραμείνουν στο κομμάτι της προπόνησης. Γι’ αυτό και λέμε ότι αυτός που κάνει πυγμαχία δεν χρειάζεται να παίξει και αγώνες. Δεν θα γίνουν όλοι πρωταθλητές. Εγώ θα κρίνω ποιος έχει τη δυνατότητα να περάσει στο αγωνιστικό κομμάτι και να ανταπεξέλθει.
Αν δεν μπορεί, μένει στο κομμάτι της προπόνησης και μας χαροποιεί που έχουμε πολύ κόσμο και από παιδιά και από ενήλικες και από γυναίκες, παρόλο που υπάρχει μια προκατάληψη για το άθλημα μας, εμείς έχουμε μια οικογενειακή ατμόσφαιρα στον Άρη. Γονείς γυμνάζονται μαζί με τα παιδιά τους, γυναίκες μαζί με άντρες.
Πολλοί θεωρούν ότι η ενασχόληση από τις γυναίκες στη πυγμαχία μειώνει τη θηλυκότητα τους. Εγώ θα πω ότι είχα πρωταθλήτρια Ελλάδας, η οποία ασχολούνταν με το μόντελινγκ. Η πυγμαχία αναδεικνύει τη δυναμικότητα της γυναίκας, δεν την υποβιβάζει. Βελτιώνει πάρα πολύ τη γενική ενδυνάμωση, κάψιμο λίπους, βοηθάει πολύ στην ανάπτυξη των παιδιών»
Για το μέλλον του τμήματος: «Θέλουμε σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες να είμαστε ανταγωνιστικοί. Αυτό θέλει χρόνο όμως, γιατί υπάρχει το οικονομικό θέμα πάνω απ’ όλα. Κάποιοι έχουν χρήματα και φτιάχνουν σε μια νύχτα ομάδες ανδρών, εμείς προσπαθούμε να βγάλουμε δικά μας παιδιά»
Για το αν μπορεί ο Άρης να χτυπήσει αυτές τις ομάδες: «Όταν έρθει η ώρα ναι»
Πως θα πειστεί το παιδί για να μείνει στον Άρη: «Είναι δύσκολο για κάποιον να φύγει από τον Δάσκαλο του και να πάει σε άλλον. Αυτοί που φεύγουνε από το κοπάδι τους τρώει ο λύκος. Αθλητές που έφυγαν από το τμήμα με διακρίσεις, εξαφανίστηκαν. Αυτοί οι αθλητές ξέρουν τις θυσίες που έγιναν για αυτούς, παρόλα αυτά γύρισαν τη πλάτη, όπως και σε όλα τα αθλήματα γίνεται αυτό.
Θα κάνουμε υπομονή και ο στόχος μας είναι να χτίσουμε μια ομάδα δυνατή. Δεν ξέρω αν θα το πετύχω, αλλά εμένα με ενδιαφέρει η προσπάθεια. Να ξαναπάρουμε τίτλο στους άνδρες, να ξαναπάρουμε τίτλο στις γυναίκες.
Το 2017 πήραμε το πρωτάθλημα στις γυναίκες και τα τελευταία 3 χρόνια που βγαίνουμε στους παμπαίδες πολυνίκης σύλλογος. Αυτά τα παιδιά που βγαίνουν αυτή τη τριετία επανδρώνουν το τμήμα των εφήβων και μετά των ανδρών. Έτσι πάει αναλογικά.
Όσο μεγαλώνουν ηλικιακά υπάρχουν δυσκολίες, γιατί δεν μπορούν να ασχολούνται μόνο με τη πυγμαχία. Υπάρχουν προβλήματα με τη πολιτεία. Παλιότερα είχαμε μισθό, μας καλύπτανε όλα τα έξοδα. Δυστυχώς αυτό τώρα δεν γίνεται»
Για το αν υπάρχει περίπτωση αυτό να γίνει ξανά: «Ελπίζουμε. Αυτό θα γίνει όταν η πυγμαχία γίνει πιο δημοφιλές άθλημα και το ‘αγκαλιάσει’ ο κόσμος. Αυτό το φέρνουν μόνο οι επιτυχίες. Πλέον πηγαίνουμε στο εξωτερικό και από εκεί που παρακαλούσανε να παίξουν με Έλληνα, μας φοβούνται. Πλέον έχουμε αποκτήσει όνομα, ειδικά στις κατηγορίες Παίδων και Παμπαίδων.
Η Ομοσπονδία έκανε δουλειά, με τον πρόεδρο τον Χάρη Μαριώλη, που από το 2021 που ανέλαβε έχουμε σταθερά ανοδική πορεία».
