Δεκέμβρης, μήνας γιορτών, δώρων, μάγων! Είκοσι χρόνια πίσω, όντας στην εντατική, πάλευα να ισορροπήσω στο νήμα της ζωής και του θανάτου. Ήμουν διασωληνωμένος, τέτοιες μέρες πάνω – κάτω, όταν ένας “μάγος” με μαύρα έκανε δώρα στην γηπεδούχο ομάδα, κάπου στην Φιλαδέλφεια την παλιά, κόντρα στον Άρη του Σαΐντ Τσίμπα!
Το Σαββατοκύριακο ήταν τέτοιο. Εορταστικό, δηλαδή! Δώρα μπασκετικά, δικά μας, δώρα ποδοσφαιρικά, “μάγων” που συνεχίζουν να υπάρχουν, για να “ντύνουν” ιστορίες Χριστουγέννων δίπλα στο τζάκι…
Στην άκρη του δρόμου
Ήταν Νοέμβριος του 2009, όταν επέστρεφα απ’ το Αλκαζάρ. Ένα ματς του Άρη, του Κούπερ, απέναντι στην Α.Ε.Λ. που είχε λήξει 2-2, ακολούθησε η τραγωδία με τον Ντε Νίγκρις 2 μέρες μετά και που για να παρεβρεθώ έγιναν απίθανα πράγματα, καθώς βρέθηκα με εισιτήριο στα χέρια την παραμονή του, δεν βρήκα παρέα για τον κάμπο, ξημέρωσα σε ένα χαμαιτυπείο στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, βουτηγμένος στο αλκοόλ και το πρωί έχασα την εκδρομή. Με τα πολλά, μαστίγωσα το άλογο, πρόλαβα τα λεωφορεία σε κάτι χωράφια της Θεσσαλίας και ανέβηκα, σχεδόν, εν κινήσει!
Περίπου 3 ώρες μετά, στον γυρισμό, μόλις πέρασα τα διόδια των Τεμπών στην παλιά εθνική οδό, “έπιασα” την Ε.Ρ.Α. στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Αν υπήρχαν smart phones εγώ δεν είχα τέτοιο, εκείνον τον καιρό. Με τα πολλά, η σύνδεση με τον κρατικό ραδιόφωνο συνέπεσε με το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου στο (ομώνυμο) γήπεδο της Πυλαίας. Χάναμε 20 πόντους, στο περίπου κι εγώ έκανα στην άκρη του δρόμου για να συνειδητοποιήσω πως άκουγα καλά και όλα αυτά δεν ήταν παρενέργεια απ’ την περιγραφή του συνθήματος. “Ρε Αρειανάρα είσαι ντουμάνι (και ποτό)”!
Ο Π.Α.Σ. Γιάννενα της μπάλας και ο “Π.Α.Σ.” του μπάσκετ, μέσα σε έναν σκάρτο μήνα. Δύο αξιοπρεπείς ομάδες, σίγουρα, που πιθανότατα θα κέρδιζαν πάλι, καθώς κάνουν τα βασικά των αθλημάτων, απλά ο Άρης τους έδωσε το δικαίωμα για θρίαμβο και δικιά μας συντριβή. Συμβαίνουν αυτά στα αθλήματα, αλλά απέχουν πολύ από συμπεριφορές που ζητάμε. Την μάχη και την αγωνιστικότητα, την προσπάθεια εν κατακλείδι. Θα συνεχίσει η στήριξη. Ο Αρειανός δεν έχει ανάγκη την παραίνεσή μου για να το πράξει, όμως ούτε αξίζει αυτής της “ωχαδερφίστικης” και “υπεράνω” νοοτροπίας παιχτών και προπονητών, όταν μπαίνουν στους αγωνιστικούς χώρους, κάθε αθλήματος.
Mind games
Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που παρακολούθησε το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη και δεν είδε, απ’ το πρώτο δεκάλεπτο, την διαιτητική συμπεριφορά. Στο διάστημα αυτό, 2 πέναλτι δεν ελέγχθηκαν, ως όφειλαν, απ’ το VAR, καθώς ο Μανούχος δεν υπήρχε ελπίδα να σφυρίξει κάτι σε ζωντανό χρόνο. Το ένα “χέρι σε κεφαλιά”, το δεύτερο “οφθαλμοφανέστατο σπρώξιμο με δύο χέρια”. Ακολούθησαν απείρου κάλλους αποφάσεις και υποδείξεις, τέτοιες που έκαναν σαφές πως ο Άρης δεν θα είχε ούτε μισή ευκαιρία να διεκδικήσει κάτι. Μη φάουλ, ανάποδα φάουλ και κάρτες κατά, ακόμα και αράουτ!
Το ερώτημα είναι το εξής:
Σε ένα περιβάλλον (τάχαμου) “μισητών” εχθρών και αντιπαλοτήτων, πώς δεν αναδείχθηκε όλο αυτό από έγκυρα και μη site;
Άλλο ένα λιθαράκι σε αυτό που λέμε “επικοινωνία”, “παιχνίδι μυαλού” κ.ο.κ.
Ο μέσος συνοπαδός οφείλει να “διαβάζει τον καιρό και τα σημάδια του” και να ενημερώνεται για πρασινοκόκκινα γεύματα συμφιλίωσης και σύσφιξης επιχειρηματικών σχέσεων, μεταξύ άλλων.
Αν δεν υπήρχε η δουλική, διαιτητική συμπεριφορά, θα άξιζε να αναφερθεί η ποδοσφαιρική λογική προσέγγιση προπονητικού team και παιχτών. Αυτή είχε χαρακτηριστικά απόπειρας εξουδετέρωσης ατού ενός πολύ ποιοτικού αντιπάλου. Πράγμα που, σε μεγάλο βαθμό, επετεύχθη. Η λεπτομέρεια, η ατομική ποιότητα και υπέροχη, έκριναν το αποτέλεσμα. Ενώ π.χ. η ομάδα άντεξε σε 15λεπτη πίεση στο πρώτο ημίχρονο (διάστημα 20′ έως 35′, περίπου) και βρήκε το αντίδοτο, με “κατέβασμα πιο χαμηλά” του Μπαντού, αιφνιδιάστηκε στο ξεκίνημα της επανάληψης.
Σε ένα γενικό συμπέρασμα, με βάση τα παραπάνω, καταλήγουμε πως με διαιτησίες “Σκωτσέζου Τούμπας” ο Άρης είχε τύχη, τόσο στο Ο.Α.Κ.Α. όσο και στο Καραϊσκάκη. Έστω, με VARίστα τύπου Χαριλάου στο ματς κυπέλλου με Ο.Φ.Η., εκεί που ο δεύτερος “μάγος με τα δώρα” του τελευταίου μήνα, δεν είδε κανένα από τα 2 πέναλτι αλλά αυτός τον διόρθωσε.
Αντί επιλόγου
Παρατηρώντας τις λεπτές, ποδοσφαιρικές και βαθμολογικές, ισορροπίες του ελληνικού πρωταθλήματος, είμαι σχεδόν βέβαιος πως οι μάγοι με τα δώρα θα συμπληρωθούν σε ένα απ’ τα εναπομείναντα παιχνίδια, έως το τέλος του μήνα. Εξάλλου, κατά τις Γραφές, ήταν τρεις!
Τρία παιχνίδια σε μία εβδομάδα, ήτοι:
Πέμπτη εκτός με Ο.Φ.Η. για πρωτάθλημα, Δευτέρα εντός με Ιωνικό για ίδια διοργάνωση, Πέμπτη εκτός με Ο.Φ.Η. πάλι, για την ρεβάνς κυπέλλου. Επιμένω. Η στόχευση στο αμέσως επόμενο. Η διαχείριση στο Καραϊσκάκη και οι αλλαγές μου έδειξαν πως υπάρχει πλάνο και σχέδιο προς αυτή την κατεύθυνση.
ΥΓ Πόσο θλιβερός κατάντησες Παπασταθόπουλε; Κρίμα, πραγματικά.
ΥΓ 2 Ανέβασμα Ιτούρμπε και ίσως ώρα για εντεκάδα και παραπάνω λεπτών συμμετοχής. Επίσης, ενθαρρυντικά στοιχεία κινήσεων κανονικού φορ από Λόπεθ, για τους βλέποντες μπάλα.
ΥΓ 3 Η συμπεριφορά Ματίγια, σε άλλο ένα δουλικό και γελοίο σφύριγμα, είναι αυτό που ένιωθε ο καθένας μας. Βαθιά υπόκλιση στον εκ των αρχηγών. Με το “Α” κεφαλαίο.
Μόνο Άρης. Πάνω απ’ όλα ο Άρης!
Never give up…
Ακούγοντας… https://m.youtube.com/watch?v=iY1dGeNE-LI
Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2021
(εμβόλιμο) Κίτρινο Βέλος
