Να μιλήσουμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο; Όχι, δε χρειάζεται! Ο ελέφαντας έφυγε καθώς ο Άρης την 3η αγωνιστική του πρωταθλήματος πήρε την πρώτη του νίκη. Μαζί του ελπίζουμε να έφυγαν άγχος, παράπονα και γκρίνιες, έτσι ώστε η ομάδα να καταφέρει να βγάλει στο γήπεδο αυτά που δυνητικά έδειξε ότι μπορεί να βγάλει για πρίπου 30 λεπτά στο 2ο ημίχρονο. Εξηγούμαι.
Ο Άκης Μάντζιος, μετά και από «ok» του προέδρου, ανακάτεψε την τράπουλα κατά το δοκούν και επανέφερε άτομα στα οποία στηρίχθηκε ο ίδιος πέρσι για την καλή πορεία που έκανε η ομάδα. Επανέφερε κάτω από τα δοκάρια τον Κουέστα(!), έβαλε «κανονικό» αριστερό μπακ τον Γκάνεα και όχι «τύποις» όπως είναι ο Σάκιτς, άφησε έξω από τα χαφ τον Εντιαγιέ και πήρε τη θέση του ο Τζέγκο, τριάδα μπροστά από τα χαφ Γκάμα, Μπερτόλιο, Μαντσίνι και κορυφή ο Καμαρά. Δηλαδή Καμαρά, Φαμπιάνο καο Πράμπρετς ήταν οι νεόφερτοι βασικοί σε σχέση με πέρσι.
Παρά το γκολ λοιπόν, στο 10ο λεπτό από τον Καμαρά που συνδυάστηκε εξαιρετικά με τον Μπερτόλιο, ο Άρης δεν ήταν καλόςστο 1ο ημίχρονο. Οι παίκτες του δεν μπορούσαν αλλάξουν περισσότερες από δύο πάσες χαμηλά, καθώς είτε δεν υπήρχε κίνηση στο χώρο, είτε τα στόπερ δεν ανέβαιναν με τη μπάλα στα πόδια για να δημιουργήσουν(όπως στα δύο πρώτα ματς) και δοκίμαζαν αποτυχημένες μακρινές μπαλιές. Πέρα από το γκολ δηλαδή ο Άρης δεν πρέπει να κρατήσει και πολλά από το πρώτο ημίχρονο όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι. Στην άμυνα αναχαίτησε με σχετική ευκολία τις όποιες ενέργειες του Παναθηναϊκού.
Στο 2ο ημίχρονο, με τον Άρη να προηγείται 1-0 είδα κάτι πρώτη φορά επί εποχής Μάντζιου. Άλλαξε τον κακό Μπερτόλιο(πολλές λάθος πάσες και χαμένες κατοχές) με τον Εντιαγιέ που επιτέλους τον έβαλε στη σωστή του θέση. Αυτή του 8, μπροστά από Σάσα και Τζέγκο δηλαδή που ήταν τα 6άρια του Άρη εχθές. Στα πρώτα δύο παιχνίδια ειδαμε τον Εντιαγιέ ως καθαρό 6άρι μπροστά από τα δύο στόπερ και ήταν τελείως έξω από τα νερά του, με λάθος αντιδράσεις και χαμένος στο χώρο. Εχθές απλώς ήταν εξαιρετικός. Επανέρχομαι στην αρχική μου πρόταση λοιπόν, η αλλαγή λοιπόν αυτή του Μάντζιου, ανέβασε τις γραμμές πίεσης ψηλά με πρωτοστάτη στο press αλλά και gegenpress(υψηλής έντασης press ψηλά στις γραμμές όταν χάνεται η κατοχή της μπάλας για άμεση επανακατοχή) τον Εντιαγιέ μαζί με τον Καμαρά. Αυτό ομολογώ το είδα πρώτη φορά από τον Άκη Μάντζιο και είναι κάτι πολύ ελπιδοφόρο, δηλ. να ψάχνει 2ο γκολ σε ματς που προηγείται. Είχαμε συνηθίσει από πέρσι έναν Άρη που όταν προηγούνταν να μένει πίσω και χαμηλά στο γήπεδο για να κρατήσει το σκορ. Εχθές λοιπόν η ομάδα βγήκε στο 2ο ημίχρονο σαν να ήταν πίσω στο σκορ ή σαν ισοπαλία. Κυνηγούσε ψηλά και προσπάθησε ορθολογικά για το 2ο γκολ, το οποίο όμως δεν ήρθε γιατί ο Σάσα «ξόδεψε» άσχημα δύο καλές τελικές, ο Μαντσίνι ήταν άτυχος στην σουτάρα που έπιασε και ο Εντιαγιέ είχε αδύναμο τελείωμα στη δική του τελική. Γενικώς στο 2ο ημίχρονο ο Άρης μπορούσε να καθαρίσει εύκολα το παιχνίδι, αυτό έδειξε.
MVP
Θεωρώ πως ο Καμαρά έκανε ένα εξιαρετικό και με ουσία παιχνίδι. Σκόραρε, κράτησε κατοχές, πήδηξε σε μονομαχίες, άντεξε ανελέητο ξύλο και πολλές αντικανονικές ενέργειες από παίκτες του αντιπάλου. Έτρεξε πολύ, πίεσε ψηλά και έκανε και κάποια κλεψίματα όπως αυτό στον Διούδη.
Διακριθέντες
Αν δεν είχε το γκολ ο Καμαρά θα έβαζα MVP τον Γκάνεα που εχθές έκανε το καλύτερο παιχνίδι του με τη φανέλα του Άρη. Δεν έχασε μονομαχία, αναχαίτησε επιτυχημένα κάθε προσπάθεια ανάπτυξης του Παναθηναίκού από τα δεξιά εξαφανίζοντας τον Χατζηγιοβάνη. Ενω επιθετικά δεν λάθεψε σε καμία πάσα του προς τα εμπρός, ψηλά δεν ανέβηκε, χωρίς να έχει σημασία όμως καθώς ο Άρης εχθές έκανε παιχνίδι κυρίως από τον άξονα και δεξιά. Το μόνο λάθος του ήταν ένα κόρνερ που κακώς άφησε να βγει θεωρώντας πως είχε βρει ο αντίπαλος.
Ο Σούντγκρεν ήταν πολύ σοβαρός στην άμυνα, εξαφάνισε τον Βιτάλ χωρίς να του δώσει χώρους και περιθώρια ενεργειών! Ακόμα βοήθησε πάρα πολύ επιθετικά με αρκετά χιλιόμετρα, ανεβάζοντας ψηλά τη δεξιά γραμμή του Άρη δίνοντας χώρο και χρόνο στον Μαντσίνι.
Για τον Εντιαγιέ τα είπα και πριν, ανέβασε τις γραμμές ψηλά, έκλεψε, μοίρασε, έκανε και την τελική του. Το σημαντικό είναι να παίζει στη θέση του για να δώσει αυτά που μπορεί καλύτερα και η θέση του είναι στο 8, μπροστά από τα αμυντικά χαφ.
Ο Τζέγκο μας θύμισε πόσο πολύ τον χρειάζεται ο Άρης, έτρεξε αρκετά, έκλεψε κατοχές, βοήθησε στην ανάπτυξη της ομάδας, πήρε μονομαχίες, γέμισε το κέντρο του Άρη.
Οι στόπερ ήταν σοβαροί και εχθές, εξαφάνισαν σχετικά εύκολα τον Ιωαννίδη, δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα.
Για τους υπόλοιπους δεν είδαμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Ο Μαντσίνι σε υψηλό ρυθμό με πίεση ψηλά στον αντίπαλο, αλλά με λανθασμένα μαρκαρίσματα και αχρείαστα φάουλ. Ο Σάσα χρειάζεται κάποια ματς ακόμα να βρει ρυθμό, είχε κάποιες αργές επιστροφές και κάποιες λανθασμένες πάσες. Ο Γκάμα ήταν μέτριος στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο 2ο ανέβηκε αρκετά και μπορώ να πω πως ο Μάντζιος τον άλλαξε τη στιγμή που είχε πιάσει καλό ρυθμό έχοντας καλές ενέργειες με τη μπάλα στα πόδια του. Γαι το τέλος άφησα τον Κουέστα που καλώς ή κακώς δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, η ατμόσφαιρα στο γήπεδο αυτό δείχνει. Ότι πήγε πάνω του, εύκολα ή δύσκολα το έβγαλε πάντως… Μακάρι να έχει συνέχεια.
Εν κατακλείδι
Κρατάω πως ο Μάντζιος κυνήγησε να βάλει κι άλλο γκολ και δεν άφησε το παιχνίδι να κριθεί στη μοίρα του 1-0, όπως επίσης το γεγονός ότι έκανε σωστές ενέργειες για να το πράξει. Κρατάω τη διάθεση των παικτών που έπαιξαν με πάθος, δείχνοντας ότι θέλουν να κρατήσουν τον προπονητή τους. Σημαντικό κομμάτι ότι ήρθε το τρίποντο και μάλιστα σε ντέρμπι με αντίπαλο που έχει βλέψεις τετράδας, αυτό πιθανώς θα τονώσει την πίστη και αυτοπεποίθηση των παικτών. Το τονίζω το συγκεκριμένο καθώς η τελευταία νίκη για το πρωτάθλημα βάζοντας και τα πλέι οφ μέσα ήταν από τις 18/4 και τη νίκη με 1-2 επί του Παναθηναικού στην Αθήνα. Έκτοτε ο Άρης έδωσε 8 παιχνίδια και είχε ήττες και ισοπαλίες μόνο.
ΥΓ. Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για το καλωσόρισες καθώς διαβάσατε αρκετοί το πρώτο άρθρο και η αλληλεπίδραση είναι καλοδεχούμενη, αρκεί να μη στερείται επιχειρημάτων. Ειδική ευχαριστήρια μνεία στους φίλους που ξοδέψανε χρόνο να απαντήσουν με σοβαρές ανάλυσεις και σκέψεις, σας ευχαριστώ από καρδιάς.
ΥΓ1. Η πρόταση μου είναι να βλέπετε το νόημα και όχι να πιάνεστε από μία λέξη και να χάνετε το νόημα του κειμένου. Δεν προσέβαλλα τον Βαλεριάνο, ίσα ίσα τιμάω το πέρασμα του από την ομάδα γιατί ο παλίκαρος έδωσε και την ψυχή του, αλλά τίμια, ωμά και κοφτά αν θέλεις να βγαίνεις μεταξύ των πρώτων τριών και να διεκδικείς Κύπελλο δεν μπορείς να το κάνεις με τον Βαλεριάνο.
