Η ταινία του Άαρον Σόρκιν “Η Δίκη των 7 του Σικάγο” εξιστορεί “την πιο σημαντική πολιτική δίκη στην αμερικανική ιστορία”, μία ιστορία κακοδικίας και αστυνομικής – θεσμικής βίας βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.
O Άαρον Σόρκιν μεταφέρει στην οθόνη μια μελανή σελίδα της αμερικανικής πολιτικής Ιστορίας, δυστυχώς κάτι που επαναλαμβάνεται σ’ έναν πλήρη φαύλο κύκλο, 50 χρόνια μετά, κι όχι μόνο στην Αμερική. Η “Δίκη των 7 του Σικάγου” μένει ιστορική, καθώς οι κατηγορίες συνωμοσίας και τρομοκρατίας δεν μπόρεσαν τελικά να σταθούν, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το σύστημα να προσπαθήσει.
Σικάγο, 28 Αυγούστου 1968 και χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν έξω από το ετήσιο Συνέδριο των Δημοκρατικών κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Το συγκεκριμένο καλοκαίρι ήταν εξαιρετικά αιματηρό, με περισσότερους από 1.000 Αμερικανούς στρατιώτες να πεθαίνουν κάθε μήνα στον πόλεμο του Βιετνάμ. Ο νεαρός Dean Johnson πυροβολείται από την αστυνομία και οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις λαμβάνουν ανεξέλεγκτη τροπή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση του Lyndon B. Johnson να διατάξει την πλήρη και βίαιη καταστολή τους, γεγονός που επέφερε πραγματικό χάος. Η Εθνική Φρουρά, τα στρατεύματα των ΗΠΑ και 12.000 αστυνομικοί του Σικάγο κινητοποιήθηκαν εναντίον 10.000 διαδηλωτών. Για πέντε 24ωρα το Σικάγο παραδίνεται στις φλόγες.
Η επόμενη κυβέρνηση του Ρίτσαρντ Νίξον, αποφασίζει μία κίνηση που θα δώσει ένα μάθημα παραδειγματισμού στους μελλοντικούς διαδηλωτές: εφαρμόζοντας το Άρθρο Χ (που καθιστά παράνομες τις εξεγέρσεις) του Νομοσχεδίου για τα Πολιτικά Δικαιώματα του 1968, συλλαμβάνει και κατηγορεί 7 (αρχικά 8) πολιτικούς αρχηγούς κινημάτων και τους χαρακτηρίζει “τρομοκράτες”: “με σχέδιο και στόχο κατεύθυναν τον όχλο σε βίαιη εξέγερση”.
Πρωτοσέλιδο των New York Times την έχει αποκαλέσει “την πιο σημαντική πολιτική δίκη στην αμερικανική ιστορία”.
Η διαβόητη “Δίκη των 7”, το θέατρο παραλόγου, η δικαστική παρωδία ή συνωμοσία που οργανώθηκε από την κυβέρνηση Νίξον σε συνεργασία με την αστυνομία του Σικάγο και το FBI, αρχικά περιελάμβανε οκτώ κατηγορούμενους. Ο όγδοος ήταν ο συνιδρυτής της οργάνωσης των Μαύρων Πανθήρων, Μπόμπι Σιλ, ο οποίος δικάστηκε χωρίς δυνατότητα παρουσίας συνηγόρου. Ως απάντηση στις δίκαιες διαμαρτυρίες του αλυσοδέθηκε στο εδώλιο και φιμώθηκε, ώστε να συνεχιστεί η διαδικασία. Τελικά προσήχθη σε ξεχωριστή δίκη, αφήνοντας τους υπόλοιπους εφτά κατηγορούμενους να αντιμετωπίσουν μία σωρεία κατηγοριών που δεν είχαν αντίκρυσμα στην πραγματικότητα και έναν προκλητικά προκατειλημμένο δικαστή.
Ο νεοδιοριζόμενος Εισαγγελέας του Νίξον, αποφάσισε την εκδικητική, σχεδόν συμβολική και προς παραδειγματισμό, σύλληψη έναν χρόνο μετά τις αιματηρές διαδηλώσεις των Τομ Χέιντεν και Ρένι Ντέιβις (Πρόεδρο κι Αντιπρόεδρο του Φοιτητικού Κινήματος των Δημοκρατικών), των Αμπι Χόφμαν και Τζέρι Ρούμπιν (χίπηδες αντιστασιακοί, ιδρυτικά μέλη του κινήματος των Yippies – Youth International Party), του 55άχρονου πασιφιστή Ντέιβ Ντέλιντζερ, του Μπόμπι Σιλ (αρχηγό των Black Panthers, ο οποίος δεν ήταν καν παρών στις εξεγέρσεις).
Η φράση “δεν μας συνέλαβαν, μας επέλεξαν” αποτυπώνει αυτό που πραγματικά συνέβη.
“Οι 7 του Σικάγο” έγιναν οι πρώτοι Αμερικανοί πολίτες που κατηγορήθηκαν για παραβίαση του νόμου ενάντια στις εξεγέρσεις που είχε ψηφιστεί το 1968, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν ουσιαστικές αποδείξεις εναντίον τους.
“Θεωρώ υπέροχους τους δημοκρατικούς θεσμούς μας, μα αυτή τη στιγμή στελεχώνονται από φρικτούς ανθρώπους” δηλώνει στην κατάθεσή του λίγο πριν το τέλος ο ριζοσπάστης Άμπι Χόφμαν και θα μπορούσε να αναφέρεται τόσο στο 1968 όσο και στο σήμερα…
O Άαρον Σόρκιν είναι αθεράπευτα ρομαντικός, ψάχνει τη δικαιοσύνη, μέσα σε χώρους εξουσίας. Τα πολιτικά ιδεώδη σε σύγκρουση με το ακλόνητο οικονομικό σύστημα, η θέση του πολίτη απέναντι στους θεσμούς, η πλάνη της ισότητας απέναντι στους νόμους, τα δικαιώματα στη Δημοκρατία.
Ο Σόρκιν παίρνει θέση απέναντι στη βία καταδικάζοντάς την από όπου κι αν αυτή προέρχεται. Είναι βία μια κυβέρνηση να στέλνει 50 χιλιάδες νέους τον μήνα (με κλήρωση) σ’ έναν πόλεμο; Είναι βία το Κράτος να αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διώκει όσους διαφωνούν; Είναι βία οι οικονομικά ασθενείς να μην έχουν καμία τύχη να ορθοποδήσουν; Κι αν κατέβουν στους δρόμους οργισμένοι, είναι βία η αστυνομία να ανοίγει αδιακρίτως κεφάλια και να το ονομάζει “νόμο και τάξη”; Ερωτήματα επίκαιρα όσο ποτέ…
Συγκλονιστική η τελευταία σκηνή της ταινίας, κάνει τα έδρανα της δικαστικής αίθουσας να τρίζουν…
“Η Δίκη των 7 του Σικάγο” είναι υποψήφια σε πολλές κατηγορίες των Βραβείων Όσκαρ 2021 όπως “Καλύτερης Ταινίας”, “Πρωτότυπου Σεναρίου” και άλλων. Η τελετή απονομής θα διεξαχθεί 25 Απριλίου του 2021.