Το σημαντικότερο παιχνίδι. Το επόμενο… – Γράφει το Κίτρινο Βέλος
Αντί προλόγου…
Ο Άρης, στην πορεία των χρόνων, είχε σπουδαίους σε αξία και λάμψη παίχτες, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, όπως και σε άλλα τμήματα. Ειδικά στο Παλέ έζησαν και μεγαλούργησαν τεράστιες προσωπικότητες. Την περασμένη εβδομάδα, ήρθε ένας απ’ τους “άλλους”, τους πιο ταπεινούς, τους εργάτες, να μας θυμίσει τις αξίες της δουλειάς, της προσπάθειας, της τοποθέτησης του εαυτού κάτω απ’ το σύνολο και την ανάδειξη μέσω αυτού. Ο Στέλιος Πουλιανίτης έδωσε μεγαλύτερο μάθημα για όσους μπορούν να “δουν” πέρα από τα, φοβερά ομολογουμένως, στατιστικά και τους 25 πόντους του. Έχει ανάγκη από “Πουλιανίτηδες” που τον τιμούν αφάνταστα, τόσο ο Αυτοκράτορας όσο και ο Άρης, γενικότερα. Χειροκροτώ, με συγκίνηση και εύχομαι να συνεχίσει να παραδειγματίζει αυτό το παιδί και να συμπαρασύρει και πολλούς ακόμα.
Από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα
Στους αγώνες, δεν κερδίζεις αλλά ούτε και χάνεις από πριν. Σχεδιάζεις, προετοιμάζεσαι, εφαρμόζεις εντός του γηπέδου όσα έχεις διδαχθεί και στο τέλος των καθυστερήσεων, με το τελευταίο σφύριγμα, κάνεις το “ταμείο”. Στους αγώνες μένει, πάντα, “το μετά”. Αυτό, το “μηδέν-μηδέν” με τον Παναθηναϊκό στο Χαριλάου, ήταν μία γκέλα για τον Άρη. Όχι γιατί “έπαιζαν με απουσίες”, αφού στο κάτω κάτω δεν ήταν με παίχτη λιγότερο, αλλά γιατί δεν μπορέσαμε να διασπάσουμε την “γραμμή Μαζινό”, αυτήν που εφαρμόστηκε, ως έξυπνη αγωνιστική επιλογή, από τον Γιοβάνοβιτς.
Μία χαμένη ευκαιρία να βρεθεί η ομάδα σε θέση ισχύος, τόσο απέναντι στους πράσινους, όσο και στην Α.Ε.Κ. και αυτό το συμπέρασμα δεν εξάγεται από τις απουσίες του αντιπάλου “πριν”, αλλά από όσα δεν εφαρμόστηκαν “κατά την διάρκεια”, ούτως ώστε να προκύψει το τρίποντο. Πέτυχε τον στόχο του ο αντίπαλος κόουτς, το να πάρει τον βαθμό δηλαδή, αντιγράφοντας κάτι που έκαναν με επιτυχία ο Ο.Φ.Η., ο Απόλλων Σμύρνης, η Λαμία, τακτικά. Έτσι, βρεθήκαμε στα τέλη Μαρτίου με τις ίδιες απορίες που είχαμε όταν έφευγε ο Αύγουστος.
Το σωστό να λέγεται
Από τα όσα είδαν τα μάτια μου από το πέταλο, βγαίνουν αγωνιστικά συμπεράσματα. Προσπαθώντας να ιεραρχήσω τα ζητήματα, στέκομαι στο ότι η αμυντική συμπεριφορά των δύο αντίπαλων κεντρικών χαφ, μαζί με τα ακραία μπακ και δευτερευόντως των στόπερ τους, ήταν αυτή που απενεργοποίησε σχεδόν κάθε επιθετική τακτική μας. Ο Άρης, έχοντας σε πολύ κακή βραδιά ή εξουδετερωμένα, τα ατού του, παίχτες “κλειδιά” όπως ο Γκάμα πρωτίστως και από κοντά ο Μπαντού, δεν μπόρεσε να “διαβάσει”, σε ροή αγώνα, τα κενά της πράσινης άμυνας, να τοποθετήσει παίχτες σε αυτά και να δημιουργήσει τις συνθήκες απειλής της εστίας τους. Σχεδόν σε κάθε μπάλα, στο κομμάτι απ’ όταν έφτανε αυτή έξω από την περιοχή του Μπρινιόλι, έπεφταν δύο ή και τρεις πράσινοι παίχτες πάνω της και εφαρμόζοντας στην εντέλεια τις εντολές του “Σέρβου Νόμπλια”, πέτυχαν τον στόχο της κατάκτησης του ενός, πολύτιμου για αυτούς, βαθμού.
Δικαίως πανηγυρίζουν για αυτόν, στην μικρή εικόνα, επιβεβαιώνοντας αυτό που ο ουδέτερος παρατηρητής συμπεραίνει, αν έχει παρακολουθήσει την πορεία και πρόοδο των δύο ομάδων, τόσο φέτος όσο και τα τελευταία χρόνια. Ο Άρης είναι πιο λογικά δομημένο σύνολο, πιο ικανή ομάδα και αυτό πρέπει να αποτελέσει την βάση για τα εναπομείναντα οχτώ παιχνίδια ως το τέλος του μίνι πρωταθλήματος, που μας “δείχνει” ολοφάνερα τον στόχο της κατάκτησης της 3ης θέσης.
Στα μάτια μου, ήταν απίστευτα “ίδιο” το παιχνίδι με εκείνο με τον Ο.Φ.Η. στην αρχή του πρωταθλήματος, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του αντίπαλου προπονητή, τον οποίο σέβομαι και σεβόμουν και ως παίκτη. Μια ομάδα, ο Παναθηναϊκός, με στόχευση να καταστρέψει και όχι να δημιουργήσει, με διπλή ζώνη άμυνας και αλληλοκαλύψεις, με εφτά ποδοσφαιριστές με ρόλο ανασταλτικό, συγκεντρωμένος απόλυτα στο “μηδέν πίσω”, χωρίς καμία στόχευση στο “μπροστά”. Στον αντίποδα, ένας Άρης που εγκλωβίστηκε με καρμπόν συμπεριφορά και αντίδραση και μάλιστα έχοντας τον ίδιο παίχτη ως πρωταγωνιστή στην “μισή ευκαιρία” που του παρουσιάστηκε, τον Μπαντού Εντιαγέ. Με τους Κρητικούς αυτή ήρθε από ανάποδη κεφαλιά, κάπου στο τέλος, ενώ την περασμένη Κυριακή προέκυψε υπό εμφανώς καλύτερες συνθήκες, με τον ίδιο πρωταγωνιστή, που απ’ όλη την εστία επιλέχθηκε ο τερματοφύλακας.
Κρατάω τους Ματίγια και Ιτούρμπε ως καλύτερους μίας μέτριας συνολικά εμφάνισης. Μόλις κλείστηκαν, αποκόπηκε το κέντρο από την επίθεση και οι όποιες πιθανότητες για γκολ θα έρχονταν από στημένο, όπου η ομάδα υστερεί, εμφανώς. Δεν αρκούσαν δύο στους έντεκα με καλή αποδοση, είναι η αλήθεια και μου προξενεί εντύπωση πως ο πάγκος μας βρέθηκε και αυτός σε κακή μέρα σε ό,τι αφορά στις παρεμβάσεις στην ροή του αγώνα, γεγονός που έπαιξε ρόλο για το “Χ”. Οι δύο αλλαγές στο 85 επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Έπρεπε να έχουν περάσει νωρίτερα, τόσο ο δραστήριος Μπερτόλιο όσο και ο χρήσιμος σε τέτοιας σημασίας παιχνίδια Ματέο.
Θεωρώ, επίσης, πως δεν προσαρμοστήκαμε στην επιλογή του Παναθηναϊκού να παίξει με 3 στόπερ, κάτι που αντιμετωπίζεται εναλλακτικά με “άπλωμα” της άμυνας. Αντί αυτού ο, διακριθέντας εδώ και καιρό, Ιτούρμπε συνέχισε να αγωνίζεται σε πιο κεντρικό ρόλο στο γήπεδο, όπως κάνει με επιτυχία το τελευταίο χρονικό διάστημα και ο Μπρούνο Γκάμα, “απέναντι”, ήταν εκτός πνεύματος παιχνιδιού.
Αξιοσημείωτο, επίσης, το γεγονός της μη χρησιμοποίησης όλων των διαθέσιμων επιλογών, για άλλο ένα παιχνίδι. Σίγουρα, οι ιδέες και οι επιλογές ανήκουν στον κόουτς και στο επιτελείο του και τις σέβομαι, όμως εδώ μεταφέρεται η αίσθηση του γράφοντος ως παρατηρητή. Ήταν το πρώτο από τα πέντε παιχνίδια του Μπούργος έως σήμερα που έκανε λανθασμένες, σε χρόνο, επιλογές. Έφυγα από το γήπεδο με την αίσθηση ενός δίκαιου “0-0”. Όλα αυτά, μέχρι να δω την ανατροπή Σάσα, που έγινε στην απέναντι πλευρά του γηπέδου σε πραγματικό χρόνο, αλλά και το “δάχτυλο” του Σένκεφελν. Είναι αδιανόητο να επεμβαίνει διαιτητής για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι και να αλλοιώνει το αποτέλεσμα. Δεν είμαι σίγουρος πως θα είναι η τελευταία φορά για φέτος. Οφείλει η ομάδα να βρει αγωνιστικές απαντήσεις και έτσι να εκθέσει όλο αυτό το σύστημα. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει…
Σημαντικό το επόμενο
Καλούμαστε ως Άρης να εκμεταλλευτούμε την συγκυρία, τις συνθήκες, προς βαθμολογικό όφελος. Τα δύο παιχνίδια με τα Γιάννενα, ξέραμε και από πριν ότι, θα αποτελέσουν το μέτρο σύγκρισης αλλά και θα παίξουν ουσιαστικό ρόλο για το πού θα μπορέσουμε να φτάσουμε. Αν στα play offs συμμετείχαν ο Απόλλωνας Σμύρνης, ο Ο.Φ.Η., ο Π.Α.Σ. Γιάννενα και η Λαμία, θα παρατηρούσαμε πως μόνο με την ομάδα της Φθιώτιδας πήραμε τέσσερις απ’ τους έξι διαθέσιμους βαθμούς και απ’ τις υπόλοιπες η συγκομιδή ήταν “2”, “2” και “0” με την αντίστοιχη σειρά που αναγράφονται. Βάζοντας στην θέση τους Ολυμπιακό, Π.Α.Ο.Κ., Α.Ε.Κ. και Παναθηναϊκό, προκύπτουν “3”, “4”, “3” και “3” στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Αυτό από μόνο του θα αρκούσε για να δείξει το τι έφταιξε φέτος. Η αδυναμία μας απέναντι στις δεύτερης και τρίτης ταχύτητας ομάδες αποτέλεσε το εμπόδιο στο να είμαστε ήδη σε ευρωπαϊκή τροχιά. Από αυτές, ο Π.Α.Σ. των Ιωαννίνων είναι η πιο σωστά δουλεμένη και αυτή που, εκτός από τους καθόλου βαθμούς, μας “πλήγωσε” με πολύ βαριά ήττα στην έδρα μας.
Απέναντι στο ικανότατο σύνολο του Μεταξά θα κληθούμε, σε πρώτο χρόνο εντός έδρας στο επερχόμενο παιχνίδι, να κερδίσουμε σε βαθμολογικό αλλά και ηθικό επίπεδο. Είναι ακραίας σημασίας και αξίας η αναμέτρηση, πολύ σημαντικότερη απ’ τα “μεγάλα παιχνίδια” και οφείλουν άπαντες να είναι συγκεντρωμένοι στην νίκη σε αυτήν. Αν διάλεγα έναν αγώνα στο να εξαντληθούν τα εισιτήρια, αυτός είναι της Κυριακής της 3ης Απριλίου. Αν κρίνεται ένα παιχνίδι ως κομβικό για την συνέχεια και τον στόχο, αυτό είναι το συγκεκριμένο. Νομίζω πως όλοι κατανοούν το γιατί.
Στον αντίποδα, αν ήμουν Μεταξάς θα ακολουθούσα την συνταγή Γιοβάνοβιτς. Τρία στόπερ, δύο ακραία μπακ, δυο χαφ σε πολύ κοντινή απόσταση απ’ την άμυνα. Βέβαια, μην λησμονούμε πως και στα δύο παιχνίδια της κανονικής διάρκειας σχεδίασε και εφάρμοσε ένα 4-5-1. Νομίζω, λοιπόν, πως πρέπει να είναι προετοιμασμένος ο Άρης στο να αντιμετωπίσει αυτή την τακτική, την ήδη δοκιμασμένη από τον προσεχή αντίπαλο, τουλάχιστον 2 φορές στις εναπομείνασες 8 αναμετρήσεις. Θα φανεί το πόσο διαβασμένος θα είναι, σε τέτοιο ενδεχόμενο.
ΥΓ Άλκη, Τόσκο η μνήμη σας άσβεστη. Τίποτα και κανένας δεν ξεχνιέται.
Με αφορμή την χτεσινή ημέρα, την πρωταπριλιά. Ακούγοντας… https://m.youtube.com/watch?v=lcNwEAfZqwE
Σάββατο, 2 Απριλίου 2022
Κίτρινο Βέλος
