Χάνεσαι, ανάμεσα στον συνεχή “πυροβολισμό” ειδήσεων, απόψεων, αναρτήσεων.
Sites, social media, φωτογραφίες, (εν)αλλαγή κλίματος, ειδικοί, άσχετοι, θλίψη, χαρά, πόλεμοι, φωτιές, τύμπανα πολέμου, πρόσφυγες, μετανάστες και κάπου ανάμεσα σε αυτά, μπάλα, ξανά κόσμος στα γήπεδα… στην Ευρώπη και στα κράτη που σέβονται τον κόσμο ή έστω που ξέρουν να διαχειρίζονται καταστάσεις και να κερδίζουν, οικονομικά, από αυτές. Δίπλα στην αηδία που μου προκαλεί η λέξη “παράγοντας” τοποθετώ και την λέξη “προϊόν”, αλλά έστω ότι οι τεχνοκράτες το βλέπουν έτσι.
Κέρδισε κάτι βρε κλόουν κακιάς κοπής. Βάλε μια σειρά, επιτέλους, σε αυτό το κ@$%χανείο, για να ονομαστεί μπ%&$#έλο, γιατί ως γνωστόν εκεί υπάρχει, παρά το λάθος σύνθημα που ακούγεται ανά περιόδους. Βλέπεις πρωταθλήματα που ξέρουν τι και πώς. Πρόγραμμα, που ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια και κάνει ο καθένας κουμάντο και ξέρει, πάνω και πρώτα απ’ όλα, ο άνθρωπος με το κασκόλ και την σημαία, ο πιστός, ο οπαδός, τις μέρες, τις ώρες των ραντεβού. Γιατί, πάντα θα είναι γι’ αυτόν, άντρα ή γυναίκα, μικρό η μεγάλο σε ηλικία, ραντεβού η συνάντηση με τα χρώματα που αγαπά, με την καψούρα του.
Σε όλο αυτό το εγχώριο, διαρκές καραγκιοζλίκι διαβάζω εδώ και μέρες τους διαμορφωτές κοινής γνώμης. Πορτοκαλί, κυρίως, αλλά και άλλης απόχρωσης, φίδια, να συνεχίζουν να ρίχνουν δηλητήριο ή να παριστάνουν τις αθώες περιστερές και να χρεώνουν στο πουθενά όλο αυτό το μπάχαλο. Κεντρική διαχείριση και παριεσπά.
Προστάτης αθώων και… αστέγων ομάδων, ρομπέν των ποδοσφαιρικών δασών και άλλα φαιδρά! Οι “μπιγκ φορ” μοιράζονται, κατά τα πολιτικά πρότυπα. Την συνολική, ως ατομική, ευθύνη. Τέλος πάντων, με τα πολλά και τα λίγα, το κουκλοθέατρο (λένε πως, κατά πως φαίνεται) θα ξεκινήσει το επόμενο ΣΚ, στις 28 του μήνα.
Μέχρι να έρθει το επόμενο καλοκαίρι και να αναρωτιούνται, οι ίδιοι μπαλομυαλοπώληδες για τις κληρώσεις, το… ranking, την κατρακύλα και τις “ομάδες μας”. Βρε ουστ. Υποκριτές και Φαρισαίοι. Λεκέδες της δικιάς μου, κιτρινόμαυρης ουσίας. Με εσάς και τις πένες και τις σφυρίχτρες σας θα έχω να κάνω όλο τον χρόνο, ξανά. Με γήπεδα παγοδρόμια και πισίνες, με επιλεκτικές, ξένες διαιτησίες, με μισά VAR, χωρίς γραμμές, άνευ goal-line technology κλπ κλπ κλπ Και θα ποντάρετε, σε πιθανές γκέλες και εσωστρέφεια, για να ξεσκαλώσω από εκεί που όφειλα, από πάντα, να είμαι σκαλωμένος και να διεκδικώ. Και θα ανεβάζετε, καλοκαιριάτικα, άρθρα με φωτογραφίες του… Ρότσα, του Ζάετς και του Σαραβάκου, σε ένα ντελίριο τάχαμου ανησυχίας για το “μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου” και μια παράλληλη προσπάθεια να θυμίσετε το ευρωπαϊκό μεγαλείο σας. Και ο κόσμος, που ξέρει, θα γελάει. Γιατί, πρόσφατα, στην “νεότερη” ιστορία και όχι στα παλιά κεφάλαια που θέλουν τόμους ανάλυσης, αυτή γράφει πως σας έσωσαν οι άλλοι τρεις. Του “φορ”. Του “μπιγκ”.
Αυτά ως πρόλογος του έργου που θα κληθούμε κι εμείς να παίξουμε. Κι αν το μυθιστόρημα και η πλοκή του είναι γνωστά, εμείς ως Άρης είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε, πλέον, να έχουμε διδαχθεί τον ρόλο και το πώς παίζεται η ταινία. Η δική μας. Οι πρωταγωνιστές, ξέρουμε ότι, είμαστε εμείς.
Η ποιότητα της δικιάς μας παράστασης, των δικών μας ανθρώπων, στο δικό μας “σανίδι” θα κρίνει την έκβαση της μοίρας μας. Έτσι πρέπει να το φανταστείς, που λέει και το τραγούδι. Κοίταξε πίσω, λίγο μόνο και δες την πρόοδο και την στόχευση. Κάνε μια σύγκριση της νοοτροπίας, των κινήσεων των τελευταίων τριών χρόνων. Βάλε όλους τους ρόλους και τους ηθοποιούς, τους δικούς μας εννοώ, που βελτιώνουν βήμα-βήμα, χρόνο-χρόνο, αυτό που βλέπεις. Βάλε και τα λάθη, όλα είναι στο παιχνίδι, μέσα. Μετά, έλα στο σήμερα και κάτσε αναπαυτικά. Όχι στην πολυθρόνα και στον καναπέ. Πάρε θέση στην φυσική θέση σου. Εξώστη, μπροστά μπροστά, λίγο παραπίσω, όπου θες και γίνε συμμέτοχος. Πάρε μέρος στο όμορφο έργο και μέσω αυτού λάβε και μετέδωσε κι εσύ τα μηνύματα. Μάθε να “διαβάζεις” την πλοκή της ιστορίας. Ήταν και είναι, από πάντα, σημαντικός και πρωταγωνιστικός ο ρόλος σου. Όχι στο πληκτρολόγιο, στην ανέξοδη και τζάμπα κριτική. Στην κερκίδα.
Η ομάδα κάνει λάθη και σωστά. Όπως γίνεται παντού. Έγραψα “παντού” και ήδη βλέπω την ποδοσφαιρική ερμηνεία του Μπαντού. Του Εντιαγέ, φυσικά. “Είσαι (μ)παντού, είσαι (μ)παντού” τραγουδούσε με την μπάσα και βραχνή φωνή του ο Καρράς κάπου στις αρχές των 90’s και λες και προφήτευε τον ρόλο του στο κέντρο του χαφ με τις πλούσιες παραστάσεις. Σε πρώτη ανάγνωση, δίπλα του ο Σάσα, με εναλλακτικές το καγκουρό τον Τζέγκο και τον Ματίγια, που απαξιώνουν, αλλά αυτός συνεχώς διαψεύδει, οι πληκτρολογιοποδοφαιρόφατσες! Αναβάθμιση! Παρακάτω ή μάλλον, ελαφρώς πιο πίσω στο ποδοσφαιρικό πλατό:
Από δυο παίχτες σε κάθε θέση, με ρόλους πασπαρτού σε κάποιες. Κομπάρσοι, φαινομενικά, που μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές ανά πάσα στιγμή. Ένα κομμάτι λείπει, για να ολοκληρωθεί το αμυντικό παζλ και η, προς τα πάνω, μεταμόρφωσή του. Πιο μπροστά; Βιρτουόζοι, καλλιτέχνες καινούργιας, αλλά και παλιάς κοπής. Πληθώρα παιχτών για τέσσερις θέσεις. Ανταγωνισμός. Ποιοτικός. Μην ακους και διαβάζεις κανέναν, ακόμα και δικό μας, που προσπαθεί να πλύνει την σκέψη σου για τον “τάδε” ή “δείνα” που κάνει νερά και δεν λύνει συμβόλαιο, παραδείγματος χάρη. Όποιος παίκτης ανήκει σον Άρη, ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα και να προσφέρει. Όποιος ανήκει εδώ δεν απαξιώνεται. Παράδειγμα; Σούντγκρεν! Αν αναστηθεί και ο Ντουάρτε, κάνοντάς με ρόμπα, άλλο ένα. Πλέον, σε αντίθεση με τα παλιά χρόνια, ακόμα και αν φύγει κάποιος, παίρνει ευχές και όχι κατάρες, μαζί του. “Όμως η φλόγα δεν θα σβήσει, θα γίνουν οι κατάρες μας ευχές”. Στίχος από άλλο άσμα, αγαπημένο!
“Όλα δίδυμα, πίκρες χαρές… και καλό και κακό θέλουν Γολγοθά”, δυο κομμάτια των στίχων του τραγουδιού. Σαν παράσταση, να το φανταστείς. Ο τίτλος του. Είμαστε στην φάση της παραγωγής. Του καλού, που και αυτό θέλει κόπο και προσπάθεια και ισορροπία. Χαρακτήρων, χαρακτηριστικών, ποιότητας και προσωπικοτήτων. Όσο θα αυξάνονται οι ανάγκες, οι στόχοι και θα ανεβαίνει το υψόμετρο των προσδοκιών, τόσο θα γίνεται “Γολγοθάς” η επιλογή προσώπων, η βελτίωση των συνθηκών, οικονομικών και μη, η ανάγκη για στοχευμένη στελέχωση. Σε ό,τι αφορά την λειτουργία του Άρη μας. Απ’ τους πρωταγωνιστές του σανιδιού, ως τους ταξιθέτες, την αλληλεπίδραση των θεατών στην παράσταση και πολλά ακόμα. Είτε κάθεσαι κοντά είτε μακριά, δεν μπορεί να μην βλέπεις αυτό που οι Ινδιάνοι, οι πρωτόγονοι σου έλεγαν επί έναν χρόνο, προσπαθώντας να καθαρίσουν τον μολυσμένο αέρα της πόλης: Ο άξονας, η ενίσχυση της νοητής γραμμής που ενώνει τέρμα με φορ είναι απαραίτητο στοιχείο αναβάθμισης. Πες το κι έγινε! Άλλος ένας στίχος απ’ τα παλιά!
Η ομάδα μας, αν θεωρητικά φορούσε φανέλες με σήματα των υπολοίπων τριών “μπιγκφοράκηδων” που μας περιβάλλουν (φτου φτου!) θα άκουγε πρόωρους διθυράμβους για “σύνολο που θα κοντράρει τους πρωταθλητές” και πολλά ακόμα. Είναι η τάση να “χαϊδεύονται αυτιά”, αυτό που θέλει να ακούσει ο καθένας. Θεμιτό, στην εποχή των (και του) “κλικ”. Όλα τα αποδεικνύει το χορτάρι μεν, αλλά δεν είναι κακό να βλέπεις και την αλήθεια και να λες πως “εδώ που έφτασα, οφείλω να ανεβάσω τον πήχη των προσδοκιών”.
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε. Ξεκινάει το έργο της παράστασής μας, σύντομα. Μέρος πρώτο: Επανάληψη της σκηνής δύο χρόνων πριν, ίδιος αντίπαλος. Συμπτώσεις μπερδεύονται στο μυαλό ενός, μέχρι πρότινος, προληπτικού Ινδιάνου. Δεν υπάρχουν αυτά. Γράφω απ’ τα 1200 μέτρα υψόμετρο, άγρια θηρία βρίσκονται μια ανάσα δίπλα μου, φυσάει καθαρός αέρας. Αρκετός για να ξεδιαλύνει το μυαλό (που είναι κι απόψε θολό, κατά τον ποιητή της κερκίδας μας!) και να πει πως όταν ανοίξει στο κοινό το θέαμα, πρέπει με το καλημέρα να κερδηθεί το χειροκρότημα! .ΑντΑρειανάρα!!
ΥΓ Μόνο όταν υπογράφει ο παίχτης. Συνεχίζω στο ίδιο μοτίβο και καλωσορίζω τον “ΑΚ47”, που πρόλαβα να δω στο 5λεπτο περίπου που αγωνίστηκε στο τελευταίο του ματς στο “Μεγάλο Νησί”. Υγιής να είναι, πρώτα απ’ όλα και γρήγορος, όπως τον είδα. Τα άλλα θα είναι τροφή για να “ρωτάνε και να ανησυχούν”!!
* Ρίξτε μια ανάγνωση σε αυτό: Νομίζω πως αρκεί για να παρακινήσει το “μέσα” του καθένα και της καθεμιάς! Δεν φτάνει ο χώρος για ιστορίες με τον Κουκ. Ινδιάνικες! Το ελάχιστο, ένας διαρκής φόρος τιμής, στον χώρο που τον πρόλαβες ή όχι. Μια αύρα που παραμένει, σε ένα πέταλο!
Ακούγοντας Trifono ,Τρίφωνο – Σαν Παράσταση ‘ OFFICIAL ‘ music video – YouTubeΚάπου απ’ την δροσιά της… “Ζεστής Κοιλάδας” της Πίνδου
Σάββατο, 21 Αυγούστου 2021
Κίτρινο Βέλος
Never give up…
