Οι αναφορές των ΜΜΕ σε Βοσνία και Κροατία για τον Ιζέτ Χαΐροβιτς και τη συνεργασία του με τον Άρη, επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για παίκτες που δεν προσφέρουν, αλλά η ομάδα δυσκολεύεται να τους λύσει τα συμβόλαια.
Όταν συζητάμε για περιπτώσεις παικτών στον Άρη που έκατσαν πάνω στα συμβόλαιά τους, τότε το μυαλό μας σίγουρα πάει στις περιπτώσεις των Λερίν Ντουάρτε και Κώστα Μήτρογλου, που αμείφθηκαν παχυλά, αλλά προσέφεραν το απόλυτο μηδέν. Γενικά η υπογραφή πολυετών συμβολαίων με ποδοσφαιριστές που δεν είναι στην πρώτη νιότη τους και χωρίς να διασφαλίζεται με κάποιον τρόπο η ομάδα, είναι απαγορευτικά.
Ο Ιζέτ Χαΐροβιτς ήρθε το καλοκαίρι στον Άρη, έχοντας πίσω του μία καριέρα, αλλά σε μία ηλικία που δεν δικαιολογείται η σπουδή να υπογράψει τριετές κλειστό συμβόλαιο και μάλιστα με ιδιαίτερα υψηλές απολαβές. Οι κιτρινόμαυροι προσπάθησαν και τον προηγούμενο Γενάρη να λύσουν τη συνεργασία μαζί του, χωρίς όμως να τα καταφέρουν, παρότι υπήρξε και η προοπτική του δανεισμού του.
Έτσι όπως πηγαίνουν μέχρι τώρα τα πράγματα και παρότι ο Μπούργος φάνηκε να θέλει να του δώσει κάποιες ευκαιρίες, χωρίς και πάλι να δείξει κάτι ο Βόσνιος, το καλοκαίρι το θέμα της αποχώρησής του θα έρθει πάλι στο προσκήνιο. Σίγουρα δεν είναι μία εύκολη περίπτωση, καθώς δύσκολα θα βρει παρόμοιες απολαβές, αλλά το θέμα θα πρέπει να λυθεί, ακόμη και αν χρειαστεί ο Άρης να του δώσει κάποια χρήματα από το υπόλοιπο συμβόλαιό του.
Οι περιπτώσεις των Ντουάρτε και Μήτρογλου είναι χαρακτηριστικές, καθώς ούτε αγωνιστικά προσέφεραν ποτέ, ενώ και στα αποδυτήρια η επιρροή τους ήταν αρνητική. Γενικά το καλοκαίρι, αναλόγως και της απόφασης του CAS στην υπόθεση Ντουρμισάι, εκτός από προσθήκες και ανανεώσεις, υπάρχουν θέματα και με λύσεις συμβολαίων που πρέπει να γίνουν από την πλευρά του Άρη.
