Για κάποιους… αλλάζει η ορθογραφία του τελευταίου σουτ του Τολιόπουλου.
Είναι πολύ λίγα πράγματα που συνεχίζουν και διαφημίζουν το εγχώριο προϊόν. Το ματς της Ρόδου που ο Κολοσσός έφτασε στο όριο τον Παναθηναϊκό, η φορά που το Περιστέρι πήγε να κερδίσει τον Ολυμπιακό και το τρομερό ματς Ηρακλή-Πανιωνίου στα γεμάτα Λιόσια είναι μάλλον οι μοναδικές στιγμές που έρχονται στο μυαλό.
Αυτές οι στιγμές και φυσικά… ο Άρης. Το ματς που ο Άρης κέρδισε τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με κόντρα διαιτησία, το καλύτερο παιχνίδι του Final-8 του κυπέλλου με την μαγική επιστροφή κόντρα στον ΠΑΟΚ, η προσπάθεια για διπλό στο ΣΕΦ κόντρα στη διαιτησία και πρόσφατα τα όσα έγιναν στα πλέι-οφ.
Η καλύτερη σειρά μακράν είχε νικητή τον Άρη, είχε τον Άρη να βάζει το αλατοπίπερο, τον Τολιόπουλο να βάζει το τελευταίο σουτ και τους κιτρινόμαυρους να περνάνε με κόντρα διαιτησία. Κάποιος κακοπροαίρετος θα έλεγε ότι παρατηρείτε ένα μοτίβο στη διαιτησία, αλλά είπαμε ότι παιδιά δεν κλαίνε πλέον.
Και μιας και τα παιδιά σταμάτησαν να κλαίνε (πιθανότατα επειδή σταμάτησαν να ασχολούνται) έχουν ξεκινήσει να κλαίνε οι ενήλικες. Έχουν ξεκινήσει να κλαίνε αντί να είναι υπερήφανοι για την μοναδική ομάδα που σπάσει την άγευστη μονοτονία του εντός συνόρων μπάσκετ.
Για κάποιους λοιπόν το τελευταίο σουτ του Τολιόπουλου δεν ήταν Buzzer Beater αλλά Buzzer… bitter καθώς η γεύση του ήταν πικρή.
Είναι αδύνατον να αντιληφθείς το πώς γίνεται να υπάρχει τόση πίκρα για κάτι τόσο όμορφο. Δεν θα μιλήσουμε για τα σκυθρωπά βλέμματα σε ολόκληρο το παρκέ (ο νοών νοείτω) αλλά για όλα τα υπόλοιπα.
Για την πικρία που υπάρχει στον κόσμο που έχει ποτιστεί με τόσο δηλητήριο που φτάσαμε στο σημείο ένας τύπος να πάει να κλοτσήσει παίκτη του Άρη μετά το τέλος του παιχνιδιού!
Για την πικρία που υπάρχει στους ανθρώπους του Προμηθέα που είχαν επίπεδα θράσους αξιοζήλευτα ακόμη και για Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό και έκαναν ένσταση κατά του ματς!
Για την πικρία που φαίνεται πως υπάρχει ξεκάθαρα από την ΕΟΚ (και κατ’ επέκταση την ΚΕΔ) προς την προσπάθεια του Άρη και βάζουν συνεχώς… καμικάζι στα παιχνίδια των κιτρινόμαυρων.
Σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς φαίνεται πως η υγεία που εκπέμπει ο Άρης για κάποιους είναι αταίριαστη. Νιώθουν πιο άνετα στον τοξικό βάλτο που έχουν συνηθίσει να κυλιέται το Ελληνικό μπάσκετ. Για αυτό και τόση πίκρα χθες.
Ένα είναι όμως το μόνο σίγουρο, ότι ο Άρης φέτος απλά προειδοποιεί, κάνει το πρώτο βήμα και… ενημερώνει, ότι θα πικράνει πολύ κόσμο ακόμη στο μέλλον.
