Toν Παναθηναϊκό τον θέλω τέταρτο, στο χείλος του γκρεμού!

Ο Άρης έστειλε τον Παναθηναϊκό στα σχοινιά και μένει να τον αποτελειώσει!

Εδώ και καιρό υπάρχει μία συζήτηση για το πως συμφέρει τον Άρη να βρει τον Παναθηναϊκό στον τελικό. Η πλειονότητα μάλιστα του κόσμου προτιμάει έναν Παναθηναϊκό πρωταθλητή, στον έβδομο ουρανό με αιτιολόγηση ότι έτσι θα υποτιμήσει τους κιτρινόμαυρους, ότι δεν θα έχει το ίδιο κίνητρο.

Κι όμως το καλύτερο για τον Άρη -κατά την προσωπική μου άποψη- δεν είναι αυτό. Αυτό το… δοκιμάσαμε. Είδαμε τι συμβαίνει με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό που έκανε διακοπές στη Μύκονο το 2008, είδαμε τι έγινε με τον πρωταθλητή Παναθηναίκό το 2010 που έπλεε και πάλι σε πελάγη ευτυχίας. Όχι απλά δεν υποτίμησε τον Άρη, αλλά μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια για να κάνει το νταμπλ που τόσο ήθελε.

Όπως και να το κάνουμε μία πρωταθλήτρια ομάδα είναι συσπειρωμένη, έχει ψυχολογία, ξέρει τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και σαφώς έχει έτσι κι αλλιώς ένα μεγάλο κίνητρο για το double.

Οπότε όχι, τον Παναθηναϊκό δεν τον θέλω πρωταθλητή, τον θέλω τέταρτο και οι λόγοι στο δικό μου μυαλό είναι απόλυτα ξεκάθαροι.

Αποδείχθηκε περίτρανα και χθες ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ήδη σε μία κατάσταση εσωστρέφειας. Ότι ο κόσμος του βγάζει έναν εκνευρισμό κατά των πάντων και ότι οι πράσινοι με μαθηματικοί ακρίβεια οδεύουν σε μία εμφυλιοπολεμική κατάσταση αν βρεθούν στην τέταρτη θέση.

Αυτό είναι το ιδανικό σενάριο για τον Άρη. Να βρει μπροστά του έναν Παναθηναϊκό στο χείλος του γκρεμού. Έναν Παναθηναϊκό που αν χάσει το κύπελλο θα βρεθεί εκτός Ευρώπης.

Ρωτάνε κάποιοι, «μα δεν θα έχει έτσι περισσότερο κίνητρο ο Παναθηναϊκός;»

Περί του κινήτρου του Παναθηναϊκού, όποιος πιστεύει ότι αν οι πράσινοι έπαιρναν το πρωτάθλημα θα είχαν μικρότερο κίνητρο για το κύπελλο είναι γελασμένοι. Το κίνητρο θα ήταν τεράστιο έτσι κι αλλιώς, απλώς τώρα προστίθεται η πίεση.

Προστίθεται μία πίεση πέρα από το φυσιολογικό. Μπαίνει ο Παναθηναϊκός σε μία κατάσταση που το μόνο που θα συζητιέται στα πράσινα στέκια είναι «Γιατί έφυγε ο Γιοβάνοβιτς», «Γιατί δεν έχει φύγει ο Τερίμ» και αν πρέπει να πουλήσει ο Αλαφούζος.

Πρόκειται για μία έκρυθμη κατάσταση που χθες έδειξε απλώς τα πρώτα σημάδια της, για μία κατάσταση απόλυτα ανθυγιεινή που μόνο καλό δεν θα κάνει στην ομάδα του Τερίμ απέναντι στον τελικό.

Υπάρχουν βέβαια ομάδες που σε οριακές καταστάσεις, μπροστά στην απόλυτη καταστροφή και υπό ασφυκτική πίεση συσπειρώνονται. Ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ έχει δείξει να είναι μία από αυτές.

Στο πιο σημαντικό του παιχνίδι στην Ευρώπη, υπό πίεση για να περάσει με νίκη ή με ισοπαλία στην έδρα του με τη Μακάμπι, γνώρισε την ήττα με 0-2. Στο ματς της χρονιάς με την ΑΕΚ έχασε με 3-0 χωρίς να κατέβει στο γήπεδο. Έχοντας ένα ημίχρονο να ανατρέψει το 0-1 από τον αδιάφορο Άρη έκανε μία μόλις μεγάλη φάση.

Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά υπό πίεση, ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά στο χείλος του γκρεμού. Για αυτό έχει μία ακόμη μεγαλύτερη αξία που ο Άρης τον έστειλε εκεί, για να μπορέσει στον τελικό να του δώσει την… ώθηση που χρειάζεται για να πέσει.

Υ/Γ: Ο τελικός ούτε κρίθηκε χθες, ούτε θα κριθεί βάσει των πλέι-οφ. Το παραπάνω κείμενο αναφέρεται στο πως αλλάζουν οι πιθανότητες των ομάδων. Δηλαδή πως το 50-50 γίνεται 60-40 υπέρ του Άρη, τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.