Σβήστε τα χαμόγελα, δηλητηριάστε τα δάκρυα, κλέψτε τη χαρά: Είστε ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ στα μάτια όλων
Ο Άρης θα δικαιωθεί. Στην Ελλάδα, στην UEFA, στο CAS, κάπου θα δικαιωθεί. Εσείς όμως δε θα δικαιωθείτε πουθενά, ούτε στα δικαστήρια ούτε στην συνείδηση του απλού κόσμου.
Πλέον έχει ξεπεραστεί κάθε όριο. Εδώ και τρία χρόνια ο Άρης αντέχει πράγματα που θα έκανε την κάθε ομάδα να λυγίζει, ο Αρειανός στέκεται δυνατός σε συνθήκες που θα έκαναν πολλούς οπαδούς να πούνε «δεν αξίζει».
Φέτος πάλι ξεπεράστηκε κάθε εμπόδιο. Ένας Άρης που μέχρι τον Ιούνιο του 21′ δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές, που έπαιξε για επτά μήνες με μία κατασκευασμένη αφαίρεση έξι βαθμών, που είχε πολύ λιγότερο μπάτζετ από τους υπόλοιπους μεγάλους μπήκε «σφήνα» στο ΠΟΚ, κατέληξε τρίτος, χάνοντας για δύο βαθμούς την δεύτερη θέση.
Το τι ακολούθησε το Άρης-ΑΕΚ είναι γνωστό. Ο κόσμος έβαζε τα κλάματα στην κερκίδα, τα μικρά παιδιά αφιέρωσαν τη νίκη στον αδικοχαμένο Άλκη, άνθρωποι όλων των ηλικιών είχαν ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο τους.
Την ίδια στιγμή όμως που στο Χαριλάου γέμιζαν χαρά οι άνθρωποι που έβγαλαν από το υστέρημα τους για να μπούνε στο γήπεδο, κάποιοι σκεφτόταν το πως θα κλέψουν το χαμόγελο από τον κόσμο του Άρη. Σκεφτόταν το πως θα δηλητηριάσουν τα τόσο αθώα δάκρυα που γέμιζαν τους φίλους της ομάδας.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει όμως είναι ότι όλο αυτό θα τους γυρίσει μπούμερανγκ. Δεν έχουν καταλάβει ότι οι προσπάθειες τους όχι απλά θα πέσουν στο κενό, αλλά οι ίδιοι θα βρεθούν μέσα στην παγίδα που έστησαν.
Δεν έχουν καταλάβει ότι ο Άρης θα τους κυνηγήσει μέχρι τέλους, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχουν καταλάβει πως είναι καταδικασμένοι στα μάτια όλους του κόσμου. Όχι μόνο οι Αρειανοί, όλοι όσοι δεν φοράνε παρωπίδες καταλαβαίνουν ότι δεν πάει άλλο. Και εδώ -στη συνείδηση του κόσμου- όσους Σαράκηδες και να βγάλετε από το μανίκι, άπαξ και καταδικαστείτε δεν υπάρχει έφεση…
