Πρόλογος… καφενείου!
Αναφέρομαι στους μύστες, σε αυτούς που ξέρουν τα μυστικά, δηλαδή και σε μυούν σε αυτά, του παιχνιδιού. Μιλάμε για το μέγιστο, αυτό που απαιτεί σκέψη, τακτική, υπομονή, μελετημένες κινήσεις, να “βλέπεις” και να προβλέπεις, να είσαι τουλάχιστον τρία βήματα μπροστά, να βρίσκεσαι στο μυαλό του αντιπάλου.
Το έρμο, το ντόπιο ποδόσφαιρο, παρά τα φκιασιδώματα, τα make up, τις υποσχέσεις και τα παχιά λόγια, με τελευταίο “θύμα”, όπως όλα δείχνουν, τον πρόεδρο της Ε.Π.Ο. και τουλάχιστον γνώστη του αντικειμένου, είναι παραδομένο στις ορέξεις των καφενόβιων, πάσης φύσεως, σαν αυτόν που έκανε την διαβόητη κλήρωση κυπέλλου πέρσι. Φαινομενικά, γραφικές φυσιογνωμίες, νταλαβερτζήδες και λοιπούς. Όπως έγραψε και ένας δημοσιογράφος “μεγάλου και πανελλήνιας εμβέλειας” site πρόσφατα, την γνώμη και προσέγγιση του οποίου παρακολουθώ και σέβομαι: “Αν δεν ήταν στο χαρτοφυλάκιο της Ε.Π.Ο. η διαιτησία και η δικαιοσύνη, δεν θα ενδιαφέρονταν κανείς για τον έλεγχό της”. Εύλογα, καταλήγει και τιτλοφορεί το κείμενο, λέγοντας πως “Το ποδόσφαιρο επιστρέφει στις ρίζες του”! Συμπληρωματικά, προσθέτω πως αυτές είναι στις ζαριές. Στο αθώο τάβλι ή στα πιο “πονηρά” και προχωρημένα, “ραμί”, “πάστρα” που παίζονται με τραπουλόχαρτα, αλλά και το κουμάρι, το μέγιστο των τζογαδόρικων παιχνιδιών. “Ζάρια” ή “κόκκαλα”!
Απαραίτητος ο πρόλογος, για να ξέρουμε σε τι μαγαζί βρισκόμαστε, ποιους έχουμε να κάθονται στα γύρω τραπέζια. Κοντά, μακρύτερα, σε διπλανές ή παραδιπλανές καρέκλες. Είσαι αφελής, αν μπαίνεις σε ένα χαμαιτυπείο, σκοτεινό υπόγειο κι εσύ έχεις μονάχα το νου σου στην όμορφη bar woman ή διατηρείς εκείνο τα χαζό χαμόγελο προς τον καθένα που συναντιέται η ματιά σας. Επικίνδυνο, μπορεί να αποβεί και μοιραίο. Πρέπει να φυλάγεσαι. Νόμος, άγραφος, για να επιβιώσεις.
Παρτίδα πρώτη
Σήμερα θα μιλήσουμε για σκάκι, παρά τα παραπάνω. Παιχνίδι που βρίσκει εφαρμογή στην ζωή, σε βοηθάει να ζυγίζεις καταστάσεις, να κάνεις κράτει φορές, να προχωράς όταν και όσο πρέπει, κάποιες άλλες. Δύο αντίπαλοι. Ο καθένας από οχτώ (8) πιόνια στην πρώτη γραμμή. Στις γωνίες, στα κόρνερ που λέμε, από ένας πύργος. Δίπλα του, προς τα μέσα, από ένα άλογο, πιο εσωτερικά από ένας αξιωματικός. Στο κέντρο της πίσω ζώνης η βασίλισσα και ο πολύτιμος βασιλιάς. Η Βασίλισσα, πάντα, στο κουτάκι που έχει το χρώμα της, ο βασιλιάς στο άλλο. Της παραχωρεί αυτό το προνόμιο, καθώς η αξία της είναι τέτοια που ηγείται των άλλων δυνάμεων, που ανέφερα, με διπλό σκοπό. Την προστασία του, αλλά και την σταδιακή επίθεση, με απώτερο στόχο το μπλοκάρισμα του αντίπαλου βασιλιά. Την απειλή, “σαχ” ή “ρουά” και το μπλοκάρισμα, την μη επιλογή κινήσεων. “Ματ”! Καμία σχέση με κλούβες και πέτρες και κυνήγια και δακρυγόνα, εδώ. Η αναφορά στο ξενόγλωσσο, γνωστό και ως “Ρουά ματ”!
Πρώτη παρτίδα του παίκτη, αυτού με τα κιτρινόμαυρα (σε μας “άσπρα και μαύρα” δεν έχουν θέση, ως γνωστόν!) την ερχόμενη Δευτέρα, στις 19:30 στο Κλεάνθης Βικελίδης ή Χαριλάου. Εκεί που είναι και θα είναι η ψυχή μου, κατά το σύνθημα! Άκης Μάντζιος ο σκακιστής, ο έχων το πρόσταγμα του ποιοι ξεκινάνε, ποιοι μπαίνουν ενισχυτικά, “ποιος θα κινηθεί πού”, την αποστολή και τον ρόλο του καθένα, στο χορτάρι. Κάποιος θα επιτεθεί, μερικοί θα έχουν τον νου στα μετόπισθεν, κάποια “κρυφά χαρτιά” αιφνιδιασμού, ένας – δύο ενδεχομένως να, χρειαστεί να περάσουν πιο μπροστά, κάποιοι άλλοι να θυσιαστούν. Για το γενικό καλό. Για την νίκη. Με τις πέντε, εδώ και καιρό, αλλαγές να προστίθενται στους “11”, φτάνουμε στο δεκαέξι, όσες οι δυνάμεις ενός σκακιστή. Σύμπτωση; Μπορεί. Μπορεί και όχι!
Δεν θα ακούσεις ποτέ κάποιον σκακιστή να λέει σε φίλο του, που πάει να αγωνιστεί, με “ψυχή”, “τρέλα”, “πάθος” και άλλα, αντίστοιχα, που γράφονται σε κείμενα που αφορούν στην μπάλα. Σίγουρα, χρειάζεται η ψυχική ενδυνάμωση, ακόμα και η μούρλα, που λέμε και που την κουβαλά ο εκ των αρχηγών, πλέον. Καθαρό μυαλό, πνευματική και σωματική προετοιμασία, διαχείριση χρόνου και δυνάμεων, πλάνο, σχέδιο ανάπτυξης και άμυνας. Εναλλακτικές επιλογές και σκέψεις, άμεσες ενέργειες, γρήγορη σκέψη, ακόμα και όταν δείχνει το παιχνίδι να στραβώνει ή να χάνεται. Κυριαρχία. Αυτές είναι κάποιες απ’ τις παραινέσεις και τις συμβουλές, αυτά είναι τα βασικά “όπλα” που χρειάζεται να μεταλαμπαδεύσει στους παίκτες μας, αλλά και να έχει ο προπονητής του Άρη, ο προπονητής μας, στην προσεχή παρτίδα. Την πρώτη, είπαμε. Κάποια άλλα; Μελέτη του αντιπάλου, γνωστός, γνώστης του αντικειμένου και αυτός, των δυνάμεων που αυτός έχει, μελέτη του… χρονομέτρη! Και αυτός γνωστός, μην επεκταθούμε, το βλέμμα στα “τετράγωνα”, στο γήπεδο! Προσοχή στην λεπτομέρεια, στα πάντα.
Τι θα ζητούσα εγώ; Κυριαρχία, κατοχή αλλά και αιφνιδιασμός και υπομονή. Στοιχεία που θα παίξουν ρόλο, ανάλογα των κινήσεων και των επιλογών. Αν είμαστε, γύρω στο 65′ με ένα σκορ 2-0 υπέρ μας, που θα επιτρέπει διαχείριση, ίσως και περαιτέρω κυριαρχία και επίδειξη δύναμης, θα δω αυτό που θέλω και ζητάω. Το ένα βήμα παραπάνω, δηλαδή, που σημαίνει πως με τέτοιας αξίας αντιπάλους “καθαρίζω” ευκολότερα τα παιχνίδια. Ειδικά τα εντός. Στα μάτια μου, κάτι τέτοιο θα σημαίνει πρόοδος.
Ρεν!
Η εικόνα, το παιχνίδι μεταφέρεται. Μια άλλη “σκακιέρα”, μεγαλύτερη αυτή τη φορά. Αλληλένδετη με το αγωνιστικό, αλλά και ξεχωριστή. Ο Καρυπίδης στην θέση του παίκτη, αυτή την φορά. Και αυτός, έχει μπροστά του ανεπτυγμένες τις δυνάμεις. Αλλιώς, όμως, εκφράζονται αυτές σε αυτή την παρτίδα. Βασιλιάς δεν είναι ο τερματοφύλακας ή η εστία, όπως γίνεται στην αγωνιστική παρτίδα. Εδώ, τον ρόλο αυτό, το πολύτιμο που καλείται να προστατευτεί είναι ο “Άρης”, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Συλλόγου, μια σύγχρονη ναυαρχίδα που καλείται να συμπαρασύρει τα υπόλοιπα τμήματα. Το μεγάλο στοίχημα των καιρών. Αυτό που, ελλείψει οραματιστών και ικανών παραγόντων, δεν μπόρεσε να κάνει κάποτε το μπάσκετ του “Αυτοκράτορα”. Πριν από αυτά, όμως, απ’ την γενική βελτίωση, πρόοδο και εξέλιξη του Συλλόγου, προηγείται η θωράκιση. Αυτό είναι το παιχνίδι που καλείται να παίξει ο μεγαλομέτοχος, αυτή την στιγμή, σε αυτή την χρονική συγκυρία.
Ανάπτυξη και εξέλιξη του αγωνιστικού, όπως γίνεται παρά τα συνεχή εμπόδια. Προσεκτική και συνεχής στελέχωση, σε επίπεδο διοίκησης ή σε τομείς όπως η διαφήμιση, το λεγόμενο marketing, το άνοιγμα κι άλλο στην πόλη. Στην πόλη που, σε πείσμα πολλών, δεν ανήκει κάπου. Είμαστε τμήμα, κομμάτι της, μεγάλο. Αυτό καλούμαστε να διεκδικήσουμε, να ανακτήσουμε, σε πολλά επίπεδα. Άλλο ένα “καλό πιόνι”, βάλε ό,τι θέλεις εγώ επιλέγω τον “πύργο”, το θέμα “κατασκευής γηπέδου”, αντάξιο στο μέγεθος και στο όραμα που ζητάει ένας σύγχρονος και λαοφιλής Σύλλογος. Σωστά αναδείχτηκε τώρα, άσχετα αν δείχνει απλά τον σωστό και σιωπηλό τρόπο που “γίνονται και κινούνται” οι δουλειές και το πώς πρέπει να σκέφτεται ο παίκτης. Πολύ σημαντικό κομμάτι, το σημείο που δείχνει έως τώρα να αποτελεί αδυναμία. Επικοινωνία. Μια “αδύνατη πλευρά”, που καλούνται πολλές δυνάμεις να υποστηρίξουν. Σύνδεσμοι, απλός κόσμος ανένταχτος, Α.Σ., προσωπικότητες, συμπαίκτες κάποια ακόμα, κάποιες δυνάμεις που βλέπει και έχει αυτός που καλείται κάνει τις κινήσεις. Όλα αυτά, τα παραπάνω και αρκετά που μου διαφεύγουν ή δεν χωράνε σε λίγες αράδες, χρειάζονται οριοθέτηση και ταξινόμηση. Τα σημαντικά, πρώτα. Αξιολόγηση. Βρίσκεσαι στο σημείο μιας, διπλής, τιμωρίας. Στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Πρωτόγνωρα πράγματα, απίστευτα. Ένας μελετημένος συγχρονισμός, θα έλεγε κάποιος λίγο πιο πονηρός, θαμώνας καφενείων ενδεχομένως!
Επανερχόμαστε στην παρτίδα, στην μεγάλη εικόνα. Αφαίρεση βαθμών στα… χασομέρια της έναρξης, ταυτόχρονη “βροχή άρθρων” για πρώην παίκτη μας, για “σχέσεις” και λοιπά, χιλιοειπωμένα. Φαινομενικά, προερχόμενα από “τους 27 εκδρομείς του Βόλου”. Προπέτασμα καπνού, λέω εγώ. Ο ρόλος αυτών των “πιονιών” του αντιπάλου, των αντιπάλων για την ακρίβεια, είναι η αποπληρωμή ενός γραμματίου, φυλαγμένου στα κιτάπια απ’ το περσινό καλοκαίρι. Εκτός αν κάποιος, αφελής, πιστεύει πως τζάμπα θυσιάστηκε, τότε, η “βασίλισσα”, γνωστή και ως “ρεν” στο σκάκι, για χάρη (των ομίλων, τάχαμου!) του “βασιλιά”!
ΥΓ Για τους παρακολουθούντες των εξελίξεων, ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη η παραίτηση Ζαγοράκη. Ενδεχομένως, να μην ξέρει καλό… τάβλι, με τους καφενόβιους που πήγε κι έμπλεξε. Γνωστές και οι σχέσεις του, οι συγγένειες και τα λοιπά, με πρόσωπα, αλλά και η φημολογούμενη βοήθεια που πήρε κάποτε, σε δύσκολες για αυτόν οικονομικά εποχές. Δεν ξέρω αν κρύβει κάτι η ανάρτησή του στο θέμα του “-6” αλλά οφείλω, στην συνείδηση και στον αξιακό μου κώδικα να τον τοποθετήσω στην δεύτερη θέση “αντιπάλων που με σεβάστηκαν” ως Σύλλογο, ως οικογένεια Άρη, πίσω από έναν “βαμμένο” συνοπαδό του, που σε δύσκολα χρόνια μας, τίμησε και ίδρωσε. Μιλάω για τον Στέφανο Μπορμπόκη.
ΥΓ 2 Μιλώντας για σκάκι και πιόνια, με θλίψη και απογοήτευση αναφέρομαι στον Αλέξανδρο. Μην αναρωτιέσαι “ποιον Αλέξανδρο”. Καλύτερα κάνε λογοπαίγνιο και πες “π(ο)ιον”, απ’ το “πιόνι” βγαλμένο. Όταν έχεις θητεύσει σε τόσο σημαντική θέση για την οικογένειά μας, του Άρη εννοώντας, όταν η ψήφος του Αρειανού έπαιξε σημαντικό ρόλο για να ανελιχθείς σε δημόσια αξιώματα, πέραν των ομολογουμένως εντυπωσιακών σου επιδόσεων στα ταρτάν, αξία που επίσης επιβραβεύτηκε και μας έκανε διπλά υπερήφανους κάποτε, είναι κρίμα να μην ψελλίζεις λέξη, να μην παίρνεις θέση. Πες οτιδήποτε, κράτα έστω κομματικές ισορροπίες, αλλά μίλα ρε φίλε. Δεν σου ζήτησα να αρχίσεις στις “λεκτικές κλωτσιές ή λαβές” στους συντρόφους σου, τριανταφυλλιδοφάμελους και λοιπούς, όταν είχαν πρεμούρα για τις… μπίζνες του μεγαλομετόχου της ομάδας σου, της ομάδας μας, αλλά δεν δέχομαι να σιωπάς τώρα.
Επίλογος, δικαστικός
Με τραγουδάκι μ’ αρέσει να κλείνω και να ντύνω τα κείμενα. Πολλή σκέψη, πολλά που γίνονται και που άφησα για τα “προσεχώς”. Τελικά, δεν “αποπειράθηκε να χρηματιστεί” από μόνος του ο Σιαμπάνης! Δύο κατηγορούμενοι. Μην μιλήσουμε για σχέσεις τους με Π.Α.Ε. και χαλάσουμε τις καρδιές μας, ε; Αφού κάναμε μια δικαστική τσάρκα και αναφορά, αξίζει να αναφέρουμε πως ένας πιτσιρικάς έκανε μπούκα στο γήπεδο, για να βγάλει σέλφι με τον Ντεπάι, σε ματς Εθνικών. Η ολλανδική δικαιοσύνη του επέβαλε 100€ πρόστιμο και πενταετή αποκλεισμό απ’ τους αγωνιστικούς χώρους, ποινή που ενδεχομένως να πέσει λόγω ηλικίας!!!! Μιλάμε για 13χρονο!!! Θα μπορούσε να ζητήσει ο ίδιος ή οι γονείς του την… έκδοση και δίκη του εδώ, στα πέριξ της πόλης μας, της Σαλονίκης. Μετά από, τουλάχιστον, επτά αναβολές, πρώτον θα έχει ενηλικιωθεί (!) και δεύτερον όλο και κάποια σουίτα θα υπάρχει για να βλέπει ματς!
Μετά από σκέψη, βρήκα ένα τραγουδάκι, τελικά. Όλα τα παραπάνω, γράφτηκαν υπό τους ήχους του… Δραπέτης του Γεντί Κουλέ – Γιουλάκης ~ Παλαιολόγου μπουζουκι (1978) – YouTube
Σάββατο, 11 Σεπτέμβρη 2021
(εκθεσιακό) Κίτρινο Βέλος
