O Άρης έβαλε ο ίδιος δύσκολα στον εαυτό του, αλλά πλέον είναι υποχρεωμένος να εμφανιστεί διαφορετικός στον επαναληπτικό και να πάρει την πρόκριση, απέναντι σε μία ομάδα που παραμένει «βατή».
Ο Άρης είχε θεωρητικά τη μερίδα του λέοντος των πιθανοτήτων στο ζευγάρι απέναντι σε μία ομάδα που δεν έπαιζε στη φυσική της έδρα και έχει δεδομένα λιγότερη ποιότητα. Ταυτόχρονα όμως ήταν γνωστό πως υπήρχαν κίνδυνοι. Το κομμάτι της ανετοιμότητας, το θέμα της ανομοιογένειας και οι παγίδες που υπάρχουν στα πρώτα ματς ήταν τα κομμάτια που έφερναν μία ανησυχία και δυστυχώς στο τέλος ήταν και αυτά που έκαναν τη διαφορά.
Με πρόβλημα στο build-up
Από το ξεκίνημα του αγώνα ο Άρης δυσκολεύτηκε πάρα πολύ στη δημιουργία. Ο Μόντσου προσπαθούσε να φτιάξει παιχνίδι χωρίς να έχει τα απαραίτητα στηρίγματα και οι κιτρινόμαυροι δυσκολευόταν ακόμη και να φτάσουν τη μπάλα στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου.
Στο build-up δεν βοήθησαν ούτε οι Φαμπιάνο, Μπράμπετς. Μάλιστα το δεύτερο γκολ της Αράζ ξεκινάει από λάθος του Μπράμπετς στην ανάπτυξη, ενώ ακόμη και όταν έμεινε πίσω ο Άρης δεν μπόρεσε να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων, να δημιουργήσει και να πιέσει. Ήταν ξεκάθαρο πως η μπάλα δεν κινούταν σωστά ανάμεσα στις γραμμές της Αράζ.
Η συζήτηση για την ετοιμότητα
Ότι ο Άρης δεν θα ήταν απόλυτα έτοιμος ήταν δεδομένο. Παρόλα αυτά ακόμη και με αυτό το δεδομένο η εικόνα αναμενόταν να είναι καλύτερη από αυτή που αντίκρισε ο κόσμος. Να υπάρχουν έστω κάποια καλύτερα διαστήματα και να υπερισχύσει σε ορισμένες περιπτώσεις το μυαλό και η εμπειρία εκεί που το σώμα υστερούσε.
Καλώς ή κακώς όμως αυτό είναι και κάτι που έως έναν βαθμό «διάλεξε» ο Άρης. Όταν γνωρίζεις ότι υπάρχει σημαντικός ευρωπαϊκός αγώνας και πας σε ένα τέτοιο λίφτινγκ επιλέγεις το ρίσκο και γνωρίζεις τους κινδύνους. Ο Άρης έκανε την επιλογή και πλέον το αν θα δικαιωθεί θα φανεί στο μέλλον.
Δεν έδωσαν βοήθειες οι καινούργιοι, δεν αποτέλεσαν «σταθερές» οι παλιοί
Σε συνέχεια των παραπάνω γραμμών, ο Άρης δεν πήρε βοήθεια ουσιαστικά από κανέναν από τους νέους παίκτες που ξεκίνησαν βασικοί. Ειδικά οι ποδοσφαιριστές που ήταν επιφορτισμένοι με το καθήκον να συνεισφέρουν στο κομμάτι του κέντρου δεν κατόρθωσαν να κάνουν την παρουσία τους όσο αντιληπτή θα έπρεπε.
Από την άλλη πλευρά δεν βοήθησαν και οι παλιοί. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Άρη βρέθηκε σε μία πολύ άσχημη μέρα. Δεν βοήθησαν ούτε στη δημιουργία και έχουν ευθύνες στα γκολ, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις επέτρεψαν στους παίκτες της Αράζ να εκτελέσουν με ευνοϊκές προϋποθέσεις. Μία από τις σπάνιες τέτοιου επιπέδου εμφανίσεις από Φαμπιάνο και Μπράμπετς.
Ουσιαστικά οι παίκτες που περίμενες να αποτελέσουν τους «πυλώνες» σου δεν μπόρεσαν επίσης να βοηθήσουν και έτσι «τονίστηκαν» οι υπόλοιπες ανορθογραφίες.
Οι μοναδικές θετικές πινελιές και η συνέχεια
Τα δύο μοναδικά θετικά πράγματα που μπορεί να κρατήσει ο Άρης είναι η πάσα του Γιανιώτα που φάνηκε πόσο ήθελε αυτή την επιστροφή στην ομάδα (έδωσε άλλωστε γενικότερα ενέργεια) και το τελείωμα του Λορέν Μορόν που ήταν υποδειγματικό.
Κατά τα άλλα μένει να φανεί το κατά πόσο ο Άρης θα είναι αισθητά καλύτερος την επόμενη εβδομάδα. Σε αυτό το χρονικό σημείο ακόμη και οι επτά μέρες μπορούν να βοηθήσουν, όπως φυσικά μπορεί να βοηθήσει και το ένα ακόμη παιχνίδι που θα έχει η ομάδα στα πόδια της.
Υποχρέωση η πρόκριση, προσοχή στο transition
Ο ίδιος ο Άρης έχει φέρει τον εαυτό του σε μία κατάσταση όπου είναι με την πλάτη στον τοίχο και ο ίδιος πρέπει να βρει τον τρόπο να ξεφύγει από αυτήν. Όπως έστρωσε -επειδή ήταν σε ημι-ληθαργική κατάσταση-, έτσι πρέπει θα πρέπει να κοιμηθεί, ή μάλλον θα πρέπει να… ξυπνήσει.
Θα πρέπει η ομάδα (εάν δεν το έχει ήδη κάνει) να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και να αποφασίσει ότι θα πετάξει την αφέλεια (που είχε σε έντονο βαθμό) θα έχει την αυτοπεποίθηση και θα αποκλείσει μια ομάδα της οποίας η χρηματιστηριακή αξία είναι όσο το δίδυμο των χαφ του Άρη.
Θέλει σοβαρότητα και προσοχή στο δεύτερο ματς. Οι αγώνες του Ιουλίου είναι πάντα πιο επικίνδυνοι και η Αράζ στο τρανζίσιον έχει δείξει να είναι καλή. Αν ο Άρης όμως είναι αυτός που πρέπει θα περάσει, αλλά θα πρέπει να καταλάβει πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για χαλάρωση ούτε δευτερολέπτου.
