Ο σύλλογος που είναι ένα με τη Θεσσαλονίκη έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η πόλη ήταν, είναι και θα είναι κιτρινόμαυρη.
Ένα από τα κομμάτια που έπασχε η ομάδα τα προηγούμενα χρόνια ήταν η εξωστρέφεια. Ο Άρης πολλές φορές περιοριζόταν στα τετριμμένα μην δίνοντας την ευκαιρία στο τεράστιο μέγεθος του να ξεδιπλωθεί.
Τα 110α γενέθλια της ομάδας έβαλαν ένα οριστικό τέλος σε αυτό, όχι μόνο με το «κυρίως πιάτο» της Αριστοτέλους, αλλά με ότι έγινε τις προηγούμενες ημέρες.
Από το εντυπωσιακό πάρτι του Aris Athens Club που ένωσε τους Αρειανούς όλης της Ελλάδας, σε ένα πολύ όμορφο gala το οποίο θα ήταν sold out ακόμη και αν είχε τις πενταπλάσιες θέσεις και φυσικά στις εκδηλώσεις που έγιναν σε όλη την πόλη.
Ο Άρης βρέθηκε στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, ο Άρης βρέθηκε σε γειτονιές, βρέθηκε ανατολικά, βρέθηκε δυτικά, βρέθηκε παντού. Γιατί ο Άρης είναι παντού.
Το πιο ηχηρό μήνυμα εξωστρέφειας που στάλθηκε όμως ήταν αυτό στην Πλατεία Αριστοτέλους. Γιατί ο Άρης μπορεί να μην περιορίζεται στα όρια της Θεσσαλονίκης, αλλά είναι ένα με αυτήν και αυτό είναι μία αδιαπραγμάτευτη αλήθεια.
Ο Άρης ήταν ένα με τη Θεσσαλονίκη από την πρώτη μέρα που ιδρύθηκε, με το αποτύπωμα των ανθρώπων που έπαιξαν ρόλο στην ίδρυση του να υπάρχει ακόμη και σήμερα. Ο Άρης ήταν αυτός που ένωσε την πόλη, αυτός που διοργάνωσε τις πρώτες εκδρομές με… τρένα και με πλοία και φυσικά αυτός που κυριάρχησε τόσο στους αγωνιστικούς χώρους όσο και στην κοινωνία.
Ακόμη και σήμερα 110 χρόνια μετά, προς απογοήτευση πολλών τίποτα δεν έχει αλλάξει και αυτό το φώναξε (και) χθες ο κόσμος των κιτρινόμαυρων με περηφάνια. Ο Άρης υπάρχει από τις γειτονιές μέχρι την Πλατεία Αριστοτέλους, από τα γήπεδα μέχρι το ΚΔΑΠ που είναι ένα με την κοινωνία και προσφέρει τις υπηρεσίες του στα αύριο της Θεσσαλονίκης.
Ζήσαμε μία πρωτόγνωρη εκδήλωση. Μία εκδήλωση που διήρκησε εννέα ώρες αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να έχει παλμό. Μία εκδήλωση αντάξια του Άρη στην οποία βρέθηκαν όλα τα τμήματα και όλοι οι άνθρωποι που κάνουν το σύλλογο αυτό που είναι.
Ο Άρης είναι (και φέτος) ο σύλλογος με τους περισσότερους αθλητές στην πόλη. Για παρέλασαν από την πλατεία Αριστοτέλους όλα τα τμήματα της ομάδας. Οι αθλητές, οι προπονητές, οι έφοροι, αυτοί που συνθέτουν το παζλ του μεγαλείου της ομάδας. Γιατί ο Άρης είναι κάτι πολύ περισσότερο από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.
Και φυσικά αυτό που έγινε από την άφιξη των ομάδων μπάσκετ και ποδοσφαίρου και έπειτα, δεν θα μπορούσε να συμβεί για οποιονδήποτε άλλο σύλλογο.
Αποδείχθηκε λοιπόν για άλλη μία φορά ότι ο Άρης είναι η Θεσσαλονίκη, ότι ο Άρης έχει νέα παιδιά τα οποία απαντάνε στην τοξικότητα με αγάπη, ότι τα ιδανικά του Άρη εμποτίζονται μέσα σε αθλητές και προπονητές (τα δάκρυα πολλών και ο ενθουσιασμός των υπόλοιπων συγκίνησαν), ότι η ιδέα του Θεού του πολέμου που έχει μείνει ανεξίτηλη για 110 χρόνια, όχι μόνο δεν σβήνει, αλλά γίνεται ολοένα και δυνατότερη.
Υ/Γ Επίσης πολύ σημαντικό ότι ο Άρης πρωτοπορεί για ακόμη μία φορά. Όπως έγινε και στα 100 χρόνια, όταν σε μία ζοφερή τότε πραγματικότητα για τον ποδοσφαιρικό Άρη , έτσι γίνεται και τώρα.
Ίσως κάποιοι για άλλη μία φορά να… πάρουν ιδέες.
