Ο Άρης δοκίμασε να παίξει με δύο επιθετικούς, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που περίμεναν οι κιτρινόμαυροι.
Το 4-4-2 είναι ένας σχηματισμός ο οποίος σε γενικές γραμμές έχει εγκαταλειφθεί στο επιθετικό κομμάτι, με λίγους «σπεσιαλίστες» να μπορούν ακόμη να το χρησιμοποιούν. Εξαίρεση βέβαια σε αυτό αποτελούν τα τελευταία κομμάτια των αγώνων όταν μία ομάδα είναι πίσω στο σκορ.
Με την προσθήκη του Καρίμ Ανσαριφάρντ οι κιτρινόμαυροι δοκίμασαν το συγκεκριμένο σχηματισμό για πρώτη φορά στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα της Λαμίας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το «τεστ» δεν στέφθηκε με επιτυχία. Ο Άρης μέτρησε 0,6 expected goals, νούμερο ξεκάθαρα λιγότερο σε σχέση με τα 1,38 xg που βρήκαν οι παίκτες του Άκη Μάντζιου στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα.
Το 4-4-2 το είδαμε για ελάχιστο χρόνο και στην OPAP Arena με τον Άρη να μη βρίσκει κάποια ευκαιρία σε εκείνο το διάστημα, σε ένα παιχνίδι που βέβαια ότι και αν δοκίμασαν οι κιτρινόμαυροι δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Σε γενικές γραμμές -όπως επεσήμανε και ο Άκης Μάντζιος- το μεγάλο πρόβλημα που είχε ο Άρης είναι και το μεγάλο πρόβλημα που έχουν οι περισσότερες ομάδες με το 4-4-2, δηλαδή η κίνηση χωρίς τη μπάλα.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι ο Άρης προσπάθησε εξ αρχής να βρει λύσεις σε αυτό, με τον Μορόν να κινείται σε αρκετές περιπτώσεις πιο αριστερά ώστε να μην δημιουργείται πρόβλημα χώρου στη μεγάλη περιοχή.
Αντίστοιχα στον Ολυμπιακό που έπαιξε 4-4-2 με επιτυχία απέναντι στον Άρη και τη Λαμία ο Γιόβετιτς κινούταν ουσιαστικά πιο πίσω από τη μεγάλη περιοχή όπως φαίνεται και στα heatmaps του, ενώ ο Ελ Κααμπί βρισκόταν πιο συχνά εντός περιοχής.
Ακόμη γίνεται και συζήτηση για το 4-4-2 του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο με τον Άρη. Η πραγματικότητα εδώ όμως είναι ότι ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 0,03xg στο δεύτερη ημίχρονο σε open play, καθώς τα δύο γκολ που πέτυχε ήρθαν είτε από λάθος (το πρώτο) είτε από transition (το δεύτερο).
Ουσιαστικά το 4-4-2 είναι ένας σχηματισμός που σε μεγάλο βαθμό δεν χρησιμοποιείται επειδή στερεί έναν χειριστή πίσω από τη μπάλα αλλά και δυσκολεύει τις κινήσεις μακριά από αυτήν.
Όσοι προπονητές το δοκιμάζουν έχουν τις δικές τους… παραλλαγές όπως ο Μάντζιος με τον Μορόν που κινούταν σε στιγμές πιο αριστερά ή ο Μεντιλίμπαρ με τον Γιόβετιτς όπως εξηγήσαμε παραπάνω.
Από τη στιγμή που υπάρχουν δύο ιδιαίτερα ταλαντούχοι επιθετικοί μόνο παράλογο δεν είναι να θέλει να δει ο προπονητής του Άρη το πως θα λειτουργήσουν μαζί, τα πρώτα δείγματα όμως λένε ότι πολύ δύσκολα θα το δούμε να εδραιώνεται.
Φυσικά και πλέον με τους Μορόν και Ανσαριφάρντ να βρίσκονται στη διάθεση του Μάντζιου υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να δούμε τον Άρη να τους χρησιμοποιεί μαζί σε παιχνίδια που πιέζει έχοντας καταφέρει να κλείσει τον αντίπαλο στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου του.
