Kι όμως: Ο μπασκετικός Άρης έχει φορέσει φανέλα του Πανιωνίου στην Ευρώπη!
Μία από τις πιο ιδιαίτερες ιστορίες του Ελληνικού μπάσκετ είχε γραφτεί την σεζόν 1993-94.
Αναλυτικά όσα αναφέρει το bnsports.gr: «Η σεζόν 1993-94 ήταν για τον πάλαι ποτέ “αυτοκράτορα” του ελληνικού μπάσκετ ίσως η πιο περίεργη στην ιστορία του στα Κύπελλα Ευρώπης και σε αυτό το πλαίσιο συνέβη και κάτι σπάνιο και μοναδικό.
Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω σχεδόν τρεις δεκαετίες για να αποκαλύψουμε μία ιστορία ξεχασμένη από πολλούς. Ή για να το θέσουμε καλύτερα μία ιστορία που στην ομάδα του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών θα ήθελαν να έχει… διαγραφεί και από τη μνήμη τους. Και να σκεφτεί κανείς ότι αφορούσε νικηφόρο ευρωπαϊκό αγώνα…
Στο τέλος της σεζόν 1992-93 λοιπόν ο Άρης κατέκτησε το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο. Επιτέλους, μετά από απανωτές αποτυχημένες προσπάθειες στα Final-4 της Γάνδης, του Μονάχου και της Σαραγόσα από το 1988 έως το 1990. Στο Τορίνο με τον Σβι Σερφ προπονητή κέρδισε την Εφές στον ιστορικό τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων με 50-48 αλλά ταυτόχρονα έχανε την έδρα και τον κόσμο του. Τα σοβαρότατα και πρωτοφανούς έντασης επεισόδια ανάμεσα σε οπαδούς των δύο ομάδων ακόμη και παίκτες μέσα στο παρκέ με τη λήξη προκάλεσαν την παραδειγματική τιμωρία των εμπλεκομένων ομάδων.
Η FIBA αρχικά τιμώρησε Άρη και Εφές με αποκλεισμό από τα ευρωπαϊκά Κύπελλα αλλά στη συνέχεια μετά από έφεση άλλαξε την ποινή. Υποχρέωσε έτσι τους κιτρινόμαυρους τη σεζόν 1993-94 στην οποία ο Άρης ως τροπαιούχος θα έπαιζε ξανά στο Κύπελλο Κυπελλούχων να παίξουν μακριά από τη Θεσσαλονίκη και κεκλεισμένων των θυρών!
Στον Άρη αποφάσισαν λοιπόν να “φιλοξενηθούν” σε ένα γήπεδο που δεν υπάρχει πια, το κλειστό της Νέας Σμύρνης στη συμβολή των οδών Αρτάκης και Εθνικής Στέγης. Ένα γήπεδο όπου παραδοσιακά είχαν ζόρια ακόμη και τις χρυσές εποχές της “αυτοκρατορίας”, εκεί άλλωστε είχε διακοπεί και το περιβόητο σερί των 80 νικών στο πρωτάθλημα.
Η σεζόν ξεκίνησε λοιπόν με τον Άρη “φιλοξενούμενο” ουσιαστικά του Πανιώνιου που είχε ως έδρα το κλειστό. Στο τέλος του πρώτου γύρου το πρόγραμμα είχε για αντίπαλο την πορτογαλική Οβαρένσε στις 3 Ιανουαρίου 1994, σε ένα ματς που πήρε απρόσμενη τροπή πριν το τζάμπολ. Ο Άρης βρισκόταν σε μερική αναστάτωση εκείνη την περίοδο μετά την απόλυση του τότε προπονητή του Βλάντο Τζούροβιτς και την ανάθεση της ομάδας υπηρεσιακά στον πρώην παίκτη της Μέμμο Ιωάννου, μέλος της ομάδας που είχε κατακτήσει το Κυπελλούχων λίγους μήνες πριν. Όμως αυτό που συνέβη ξεπερνούσε τη φαντασία.
Λίγη ώρα πριν το τζάμπολ λοιπόν αποκαλύφθηκε η γκάφα ολκής. Είχε ξεχαστεί στη Θεσσαλονίκη η βαλίτσα με τις εμφανίσεις της ομάδας! Πολυτέλεια 2ης εμφάνισης δεν υπήρχε, χρόνος για να φτάσει άλλη βαλίτσα επίσης και μπροστά στο φάσμα η ομάδα να χάσει τον αγώνα στα χαρτιά επειδή οι παίκτες δεν είχαν φανέλες έγινε το… αδιανόητο! Οι υπεύθυνοι ζήτησαν από τον Πανιώνιο να τους δανείσει εμφανίσεις όπως και έγινε. Ο φροντιστής της ομάδας της Νέας Σμύρνης έδωσε ουσιαστικά τις προπονητικές κόκκινες (με μπλε ρίγα στο πλάι) εμφανίσεις που δεν είχαν καν ονόματα παικτών στην πλάτη, οι παίκτες του Άρη με βαριά καρδιά τις φόρεσαν (με τα κανονικά μαύρα-κίτρινα σορτσάκια από κάτω) και το παιχνίδι έγινε κανονικά με τον Άρη νικητή με 95-87 αλλά άπαντες να θέλουν να ξεχάσουν την εμφάνιση».
Ιδού και μία ακόμη σπάνια φωτογραφική απόδειξη με πρωταγωνιστή τον Παναγιώτη Λιαδέλη!
