Στο Yellow Radio 101,7 και στην εκπομπή «Yellownews» φιλοξενήθηκε ο πρώην καλαθοσφαιριστής του Άρη, Νίκος Καμάρας.
Αναλυτικά όσα είπε στους Χρήστο Γκάλη και Δημήτρη Οσσανλή:
Για το αν στοχεύει την άνοδο με τον Κόροιβο:
Για αυτό κατέβηκα κάτω, αυτός είναι ο στόχος. Ξεκινήσαμε λίγο στραβά αλλά τώρα έχουμε τέσσερις νίκες σε πέντε παιχνίδια και προσπαθούμε να βρούμε τον ρυθμό μας.
Για το Ιωνικός-Άρης:
Μετά το παιχνίδι ήρθα κατευθείαν στην Αθήνα γιατί είχαμε ρεπό. Βρέθηκα στην Αθήνα και είχα μιλήσει εξ αρχής για να βρεθώ στο παιχνίδι με τον Αντώνη τον Γκάτζιο και μου κανόνισαν να έρθω στο παιχνίδι, ήθελα πολύ να δω την ομάδα από κοντά. Εν τέλει ήταν όλα καλά στο τέλος.
Ήτανε πολύ δύσκολο ματς, δε ξεκινήσαμε καλά, το πρώτο ημίχρονο ίσως ήταν το χειρότερο φετινό μας. Αμυντικά δε νομίζω ότι είχαμε τόσο μεγάλο πρόβλημα, αλλά νομίζω ότι με το κρεσέντο του Νότε μπήκαν όλοι στο παιχνίδι, όπως και ο Βασίλης που κάνει εξαιρετική χρονιά.
Στο τέλος ζόρισαν τα πράγματα, αλλά τότε ο Άρης έδειξε χαρακτήρα. Με τις νίκες αυτό θα γίνεται ακόμη καλύτερο. Τα παιδιά δε το παράτησαν, το πίστεψαν όλοι ότι θα το γυρίσουν. Δεν είδα κανέναν να το παρατάει ούτε δευτερόλεπτο.
Για τον Νότε:
Ο Νότε πιστεύω ότι έχει να δώσει ακόμη περισσότερα πράγματα. Παιχνίδι με παιχνίδι προσαρμόζεται, βγάζει αυτοπεποίθηση και παιχνίδι με παιχνίδι θα ανεβάζει και άλλο το επίπεδο.
Για τον Χάγκινς:
Είναι ένας παίκτης που ξέρει την Ευρώπη και την Ελλάδα, σε κάθε χώρα και στυλ μπάσκετ υπάρχει ιδιαιτερότητα. Ο Χάγκινς πιστεύω ότι παίζει πολύ κομβικό ρόλο και αυτό βοηθάει και τον κόουτς και την ομάδα, ώστε να είναι δίπλα στους rookies, που έχουν ταλέντο και φιλοδοξίες αλλά χρειάζονται προσαρμογή.
Για τον Άρη:
Ο Άρης είναι η οικογένεια μου. Έχουμε άτομα που ζήσαμε πολλά άτομα μαζί, που είμαστε πολύ δεμένοι και έχουμε σχέσεις. Μου λείπουν αυτά που περάσαμε πέρυσι και μου αρέσει αυτή η εικόνα.
Για τη συνάντηση του με τον Κάουαν:
Έτυχε να πάω να δω και τον Κάουαν πρόσφατα, μου λέει ότι η Πάτρα… δεν είναι Θεσσαλονίκη, του λείπει η Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ ευχαριστημένος με τα σπίτια και τις συνθήκες, αλλά του λείπει η πόλη.
