Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που όμως προήλθαν από τα δικά του αβίαστα ατομικά λάθη, ο Άρης κράτησε μακριά από την περιοχή του τον ΠΑΟΚ στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν.
Ανασταλτικά για πρώτη φορά στη σεζόν η ομάδα παρουσιάστηκε τόσο συμπαγής και compact, προσηλωμένη στο πλάνο που είχε καταρτιστεί για τον εγκλωβισμό του αντιπάλου.
Σε αυτό προφανώς συνέβαλλε η παρουσία ενός κλασσικού κόφτη στην ενδεκάδα. Ο Μπίργκερ Βερστράτε ένα ώριμο παιχνίδι και είναι αυτό που αναζητούσε αγωνιωδώς το προηγούμενο διάστημα ο Άρης.
Τον παίκτη που θα είναι μπροστά από την τετράδα της άμυνας για να λειτουργεί ως “σκούπα”. Ο Βέλγος έχασε ελάχιστες μονομαχίες κι όποτε χρειαζόταν έπαιζε πιο χαμηλά, προκειμένου να μην δημιουργείται υπεραριθμία μέσα στην περιοχή.
Εξίσου αποδοτικό ήταν και το “τρικ” του Μάντζιου να χρησιμοποιήσει δύο δεξιοπόδαρους μπακ, στη λογική να περιορίσει τον χώρο ευθύνης του Ζίβκοβιτς και να μην του επιτρέψει να παίξει με ανάποδο πόδι στην πλευρά.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές φορές ο Σέρβος αναγκάστηκε να αλλάξει πλευρά, μη μπορώντας να ανταποκριθεί με τον Μοντόγια επάνω του. Αλλά και από την άλλη να πήγαινε, “έπεφτε” πάνω στον Οντουμπάζιο.
