Ήταν 15 του Νοέμβρη περί τα 1987 όταν στο βίλα Βέρντε της Πορτογαλίας πήρε την πρώτη του ανάσα ο Μπρούνο Αλεξαντρε Βιλέλα Γκάμα. Ο άνθρωπος που έμελε να ταυτίσει το όνομα του με την αναγέννηση του Άρη. Αυτός, που θα ονοματοδοτουσε μια ολόκληρη ποδοσφαιρική εποχή του.
Κάνοντας την παραδοσιακή επίκληση στα ποδοσφαιρικά πνεύματα των αιώνων ζητήσαμε και πήραμε την άδεια να τοποθετήσουμε, ίσως και πρόωρα, τον Μπρούνο Γκάμα στην καρδιά του αναγεννημένου Άρη. Οπότε…
Let’s talk about football!
By Σοφό Πνεύμα
Θα ήταν παράληψη για οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή να μην αναφέρουμε λίγα πράγματα απ’την πορεία του. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον Γκάμα. Γεννημένος, όπως προείπαμε, στην Πορτογαλία το 1987 πέρασε από αρκετές ομάδες με κυριότερες τις Πόρτο, Μπράγκα, Ντε πορτιβο λα Κορούνια, Ντνιπρο και Άρη. Η μεγαλύτερη διάκριση ήταν όντας φιναλίστ του Γιουρόπα λιγκ την χρονιά 2014-15.
Το 2018 ο Άρης επανερχόταν στην φυσική του θέση και ο πρόεδρος του ήθελε έναν παίκτη υψηλού ποδοσφαιρικού επιπέδου να σηματοδοτήσει την νέα εποχή της ομάδας. Δεν γνωρίζω αν όντως περίμενε αυτό το αποτέλεσμα αλλά σίγουρα ο Μπρούνο Γκάμα δικαίωσε και τα πιο αισιόδοξα όνειρα των οπαδών του Άρη.
Ας δούμε, λοιπόν, λίγα απ’τα χαρακτηριστικά του ποδοσφαιριστή που μάγεψε το κοινό από το πρώτο άγγιγμα της μπάλας. Ένας σύγχρονος winger παίζοντας με άνεση και στις δύο πλευρές. Είτε στην αριστερή εκμεταλλευόμενος το πολύ καλό του σουτ αλλά και την μαγική κόφτη του τρίπλα, είτε στην δεξιά πλευρά έχοντας υψηλά ποσοστά επιτυχίας στις ψηλές μεταβιβάσεις από το πλάι. Ακόμα κι όταν χρησιμοποιήθηκε ως επιτελικός ανταποκρίθηκε πλήρως δείχνοντας μας την τρομακτική του ικανότητα να περνάει την μπάλα κάθετα μέσα στην περιοχή τροφοδοτώντας τούς επιθετικούς. Κάτι που την χρονιά με Λάρσον και Ντικινι το είδαμε κατά κόρον. Ένας αθλητής με τόσο ποδοσφαιρικό εγωισμό όσο χρειάζεται ένας πραγματικός ηγέτης. Δηλαδή, να παίρνει την ομάδα στις πλάτες του όταν η μπάλα”καίει” αλλά και να εργάζεται ταπεινά για την ομάδα βοηθώντας νεαρότερος με τον ποδοσφαιρικό αλτρουισμό του.
Έπειτα από 4 χρόνια παρουσίας στον Άρη και φτάνοντας κοντά στα 35 χρόνια ζωής ανάγκασε όλους τους προπονητές του να ξεκινούν την ενδεκάδα από αυτόν. Ο επαγγελματισμός του είναι ακόμη ένα στοιχείο της ηγετικοτητας του. Χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα με απαράμιλλη προσήλωση στο σκοπό του στέκεται ως παράδειγμα και ως όνειρο για κάποιους να του μοιάσουν. Έχοντας μία ιδανική ισορροπία ανάμεσα σε επάγγελμα και συναίσθημα απέδειξε, μαζί με Κουεστα και Ματιγια, εκείνο το καλοκαίρι πως ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο λεφτά και πως οι ομάδες είναι ζωντανοί οργανισμοί που τρέφονται από αγάπη, ομαδικότητα και σύνεση μένοντας με μισή ομάδα στα πλέι οφ και στηρίζοντας έμπρακτα τον οργανισμό ΑΡΗ.
Βλέποντας, πλέον, τα χρόνια να βαραίνουν και να οδηγεί η νομοτέλεια την ποδοσφαιρική ζωή μπορούμε, πρώτον, να ζητήσουμε την παραμονή αυτού του παίχτη για όσο ακόμα θέλει και αντέχει να προσφέρει και δεύτερον την ανάγκη όλων μας να πούμε ένα μεγάλο…
Σε ευχαριστούμε Μπρούνο Γκάμα! που υπάρχεις στην ομάδα μας και να θυμάσαι πως όταν τα χρόνια περάσουν και θα αναπολούμε θύμησες του παρελθόντος θα λέμε μεταξύ μας για τα επιτεύγματα της εποχής ΓΚΑΜΑ στον Άρη.
Υπό τους ήχους του:
