Fentagin: «Ο Πεδουλάκης, δεν είναι πια ο Αργύρης, δεν είναι πια ένας από εμάς, δεν τον νιώθουμε ούτε καν Περιστεριώτη»
Αντιδράσεις έχει προκαλέσει στις τάξεις των φιλάθλων του Περιστερίου η επιστροφή του Αργύρη Πεδουλάκη, με τους οργανωμένους να βγάζουν μια μακροσκελή ανακοίνωση.
Οι οργανωμένοι οπαδοί του Ατρομήτου και του ΓΣΠ εκφράζουν την αντίθεση και την δυσαρέσκειά τους για την απόφαση της ΚΑΕ να επαναφέρει στην ομάδα τον Πεδουλάκη. Μια απόφαση που όπως αναφέρουν αποτελεί μια γερή δοκιμασία για να αποδείξουν την νοοτροπία, αλλά και να βγουν πιο δυνατοί και συσπειρωμένοι.
Αναλυτικά η ανακοίνωση των Fentagin αναφέρει: «Και τι δεν πέρασε αυτό το club και τι δεν είδε να αλλάζει γύρω του.
Αθλητικά, κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά.
Άλλαξε και αυτό μαζί και συνεχώς εξελίσσεται σε όλους τους τομείς.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε σαν πάγια αρχή η έστω προσπαθούμε για αυτό, να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις (ακόμα και τις αρνητικές) με τέτοιο τρόπο, που σαν σύνολο στο τέλος θα αποκομίσουμε μόνο τα θετικά.
Ας πούμε ότι τα μεταφράζουμε όλα σαν εμπειρίες, οι οποίες θα αποτελέσουν και τις βάσεις για ένα μέλλον που θα βασίζεται στην σταθερότητα και την γνώση.
Όσο περισσότερο “διαβασμένοι” και “ώριμοι” είμαστε, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες μας παρουσιαστούν προκειμένου να εξελιχθούμε και να μην υποπέσουμε σε λάθη του παρελθόντος. Τα λάθη αυτά είναι που συνήθως δημιουργούν όλους αυτούς τους αέναους κύκλους διαφωνιών και εσωστρέφειας που παρουσιάζονται ανά τους καιρούς και μόνο πίσω μας κρατάνε.
Η χτεσινή απόφαση της επαναπρόσληψης του Αργύρη Πεδουλάκη είναι μια γερή δοκιμασία λοιπόν, για να αποδείξουμε την παραπάνω νοοτροπία μας, αλλά και για να βγούμε ακόμα πιο δυνατοί και συσπειρωμένοι από όλο αυτό το μπλέξιμο που προκάλεσε η κίνηση αυτή.
Πριν φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία ώστε να αναφέρουμε κάποιες σημαντικές ΔΙΑΦΟΡΕΣ, για τις οποίες χρόνια μιλάμε αλλά πολύ συχνά παρεξηγούμαστε.
Η απόφαση αυτή είναι καθαρά μια διοικητική απόφαση και η ίδια η διοίκηση είναι αυτή που θα σηκώσει και το βάρος της. Ως σύνδεσμος δεν είχαμε καμία ενημέρωση και για να πούμε και την αλήθεια δεν το περιμέναμε, μετά από τα όσα είχαν ειπωθεί αλλά και όσα μας είχαν εγγυηθεί μετά την φυγή του.
Για όσους γνωρίζουν όμως από μπάσκετ η κινούνται στους μπασκετικούς κύκλους και για όσους μπορούν να αφαιρέσουν το “συναίσθημα” (είτε θετικό είτε αρνητικό) από μέσα τους θα συνειδητοποιήσουν πως η συγκεκριμένη κίνηση-στην παρούσα στιγμή- είναι η καλύτερη δυνατή λύση για τον Γ.Σ.ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ αγωνιστικά και μόνο!!
Αυτό δεν το αναφέρουμε σαν ελαφρυντικό, για όσους θέλουνε να “δικάσουν” την παρούσα διοίκηση. Αντιθέτως θέλουμε να τονίσουμε την πραγματικότητα και μόνο.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Άλλο οπαδός/φίλαθλος/υποστηρικτής κτλ και άλλο διοίκηση. Η διοίκηση είναι διοίκηση μιας ανώνυμης εταιρείας και το μοναδικό που έχει σαν στόχο είναι από την μία να πετύχει όσο το δυνατόν περισσότερα μπορεί αγωνιστικά άλλα από την άλλη να μην καταρρεύσει οικονομικά. Οι διοικήσεις αυτές δεν λειτουργούν συναισθηματικά, δεν έχουν ίχνος ρομαντισμού γιατί πρακτικά και μόνο αυτά δεν πάνε μαζί. Το οικονομικό σκέλος είναι αυτό που τα καταπίνει όλα στο τέλος. Βέβαια κάποιος θα πει πως πρέπει να έχουν εγωισμό και πως η φυγή του Πεδουλάκη και ειδικά με αυτόν τον τρόπο, τους δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα, ενδέχεται και οικονομικό με βάσει το πλάνο που είχαν στήσει από κοινού. Αυτό όμως είναι δικό τους θέμα και δεν θα πρέπει να μας αφορά.
Μας αφορά όμως το γεγονός της κουλτούρας που βγάζει ο σύλλογος μας. Από τον ερασιτέχνη που είναι η καρδιά του συλλόγου μέχρι την ανώνυμη εταιρία.
Αποφάσεις σαν την χτεσινή δυστυχώς δείχνουν πως η ιστορία του συλλόγου, οι αξίες που πρεσβεύει καθώς και η φιλοσοφία που πρέπει να τον διέπει περνάν σε δεύτερη μοίρα, με τα πρόσωπα να είναι πάνω από αυτές τις σημαντικές αρχές. Αποφάσεις σαν την χτεσινή είναι που διχάζουν την κοινή γνώμη. Αποφάσεις σαν την χτεσινή αδειάζουν τα γήπεδα. Αποφάσεις σαν την χτεσινή εκμηδενίζουν την υπόστασή σου εντός την ίδιας σου της πόλης. Αποφάσεις σαν τις χτεσινές δημιουργούν εύλογα ερωτήματα συγχρόνως για το πως μπορεί ο ερασιτέχνης να μεταλαμπαδεύσει την γνήσια ιδέα του Γ.Σ.ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ όταν διοικείται συγχρόνως -λανθασμένα κατά την άποψη μας- από την διοίκηση μιας ανώνυμης εταιρίας. Αποφάσεις σαν τις χτεσινές μας θέτουν σαν Club εκβιαστικά στον ρόλο του “πυροσβέστη”. Αφενός γιατί ξενερώνουμε μαζί με όλο τον κόσμο αφετέρου γιατί αγαπάμε τόσο πολύ τον σύλλογο και γνωρίζουμε πως πρέπει να κρατήσουμε τις ισορροπίες.
Από χτες το βράδυ δεκάδες μηνύματα στάλθηκαν στην σελίδα του συνδέσμου, εκατοντάδες σχόλια γράφτηκαν στο ίντερνετ, αμέτρητες ώρες τηλεφωνημάτων και φυσικά όλα τα παραπάνω σε πολύ έντονο ύφος. ΟΛΟΣ ο κόσμος (ακόμα και η διοίκηση) περιμένει την τοποθέτηση ενός συνδέσμου, γεγονός που μας προσδίδει κύρος αλλά και προβληματισμούς συνάμα. Πως από την μία ο λόγος μας κρίνεται τόσο σημαντικός και πως από την άλλη δεν περνάει σχεδόν ποτέ, ούτε καν σαν καλοπροαίρετη συμβουλή. Πως από την μία όλοι ζητάνε από εμάς όταν δημιουργούνται τέτοιες καταστάσεις, όταν “η μπάλα καίει” και όταν το Club ζητάει (θεωρητικά,πρακτικά,κοινωνικα κτλ) για άλλα θέματα, μένουμε οι οπαδοί μόνοι μας..??
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ που πρέπει να αντιληφθούν αλλά και να παραδεχτούν όλοι. Άλλο ΟΠΑΔΟΣ και άλλο φίλαθλος. Ας αναφερθούμε σε γενικές γραμμές. Ο οπαδός είναι πάντα, παντού και με κάθε τίμημα. Ο φίλαθλος από την άλλη είναι επιλεκτικός. Ο φίλαθλος κρίνει τους πάντες και τα πάντα εύκολα, αλλά δεν κρίνεται ποτέ. Ο οπαδός στην Ελλάδα δεν κρίνεται, αλλά ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΤΑΙ. Ο οπαδός δρα ενώ ο φίλαθλος είτε περιμένει από τους άλλους, είτε ζητάει και απαιτεί. Ο οπαδός δεν ξεχνά και δεν θα πρέπει να ξεχνά. Ο φίλαθλος στις πρώτες επιτυχίες θα ξεχάσει, αλλά στις πρώτες αποτυχίες θα θυμηθεί να κράξει και όχι να στηρίξει.
Δυστυχώς όπως ήρθαν τα πράματα, ο σύνδεσμος αρχικά θα πρέπει να εστιάσει στο καλό της ομάδας αλλά πάντα υπό το οπαδικό πρίσμα. Στην παρούσα φάση, όσο και αν το ζητάνε κάποιοι, δεν μπορεί να βάλει “γραμμές” σε γενικό επίπεδο, παρά μόνο στα μέλη του αλλά και σε όσους πιστεύουν με κλειστά μάτια σε αυτόν.
Θα μιλήσουμε συμβουλευτικά και με λόγια ψυχής. Όποιος τα καταλάβει ή καλύτερα τα νοιώσει θα στηρίξει “τυφλά”.
Στο άκουσμα της επιστροφής του Πεδουλάκη πριν λίγους μήνες ήμασταν αρνητικοί και εξοργισμένοι. Όχι μόνο εμείς αλλά και ο πιο απλός φίλαθλος, γιατί ένιωθε προδομένος. Και φυσικά δεν είχε άδικο.
Ο Πεδουλάκης, δεν είναι πια ο Αργύρης, δεν είναι πια ένας από εμάς, δεν τον νιώθουμε ούτε καν ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΗ. Είναι απλά άλλος ένας επαγγελματίας που ήρθε να κάνει την δουλειά του και να πάρει τα χρήματα του. Είναι απλά άλλος ένας που ήρθε και θα φύγει, και έτσι ψυχρά θα κριθεί, εφόσον ο ίδιος διάλεξε τον δρόμο της τσέπης και όχι της καρδιάς. Εφόσον ο ίδιος δεν καταδέχτηκε να πει ούτε ένα απλό συγνώμη σε ΟΛΟΥΣ αυτούς που πριν 2 χρόνια πίστεψαν περισσότερο στο όνομα του παρά στον ίδιο το σύλλογο. Δυστυχώς έτσι είναι πλέον ο επαγγελματικός αθλητισμός.
Όταν η ομάδα έφτασε στα πρόθυρα της διάλυσης μόνο αυτοί οι τρελοί οπαδοί και μια χούφτα ρομαντικοί φίλοι του συλλόγου έβγαζαν την ψυχή τους στη ξυλοτεχνία. Όχι για να βρουν απλά μία λύση σε ένα οικονομικό πρόβλημα αλλά για να βρουν τους τρόπους της ΥΠΑΡΞΗΣ του Γ.Σ.ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ. Όλες οι Γ.Σ.Πάρες, όλοι οι πολιτικάντηδες και όλοι οι δήθεν παράγοντες εξαφανίστηκαν.
Το ίδιο και στην συνέχεια. ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ πάλι ήμασταν εκεί, όταν η ομάδα χαροπάλευε στις μικρές κατηγορίες και το γήπεδο ήταν άδειο. Κάναμε αμέτρητα χιλιόμετρα σε κάθε χωριό, είτε Σαββατοκύριακο είτε καθημερινή, γιατί έπαιζε το ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΜΑΣ γιατί απλά έπρεπε να το σηκώσουμε στις πλάτες μας και να ξαναγεννηθεί. Να φτάσει εκεί που του αναλογεί. Εκεί που πολλοί ήθελαν ΑΛΛΑ λίγοι το ΠΙΣΤΕΨΑΝ και το ΤΟΛΜΗΣΑΝ.
Ήμασταν εκεί…Ήμασταν ΠΑΝΤΟΥ… Από τις γειτονιές της Αθήνας και τα χωριά της Ελλάδας μέχρι την Πράγα και την Γερμανία… και θα είμαστε όπου αλλού χρειαστεί, σε όποια κατηγορία και αν αγωνίζεται το ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ μας!!!
Γιατί δεν μας νοιάζουν τα ονόματα που έρχονται και φεύγουν. Είμαστε εκεί για την φανέλα και το σήμα, Για την ιστορία του συλλόγου, Για την ιστορία της πόλης.. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ!!!
Πεδουλάκη το 2018, εμείς σου “φτιάξαμε” το έδαφος και “βάλαμε τις πλάτες” να γυρίσεις πίσω. Εμείς σε βραβεύαμε στο κλειστό, όταν ο Γ.Σ.ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ έπαιζε σε κατηγορίες που δεν καταδεχόσουν ούτε καν να περάσεις απέξω. Εμείς βρισκόμασταν από κοντά μαζί σου για να πεις τι σε “χαλούσε” και δεν επέστρεφες στον “αγαπημένο” σου σύλλογο και τους φιλάθλους του, που το όνομα σου το είχαν ίσως παραπάνω από κάθε άλλο όνομα που πέρασε από την ομάδα. Τουλάχιστον να θυμάσαι πάντα πως ΟΛΑ αυτά ,εσύ ο ίδιος τα γκρέμισες από μόνος σου.
Δεν θα σε χειροκροτήσουμε, ούτε θα σε γιουχάρουμε, διάλεξες την πλευρά σου. Μην ξεχνάς όμως πως πήρες στα χέρια σου ξανά τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΛΛΟΓΟ στην χώρα. Κάνε αυτό που πρέπει η για να το καταλάβεις και καλύτερα..Τίμα τα λεφτά που θα πάρεις. Αυτήν την φορά εξ ολοκλήρου!!!
Υγ1: Καλά θα κάνουν όλοι όσοι διοικούν σε ποδόσφαιρο- μπάσκετ- ερασιτέχνες- παλαίμαχους κτλ αν δεν μπορούν να ακολουθήσουν την άποψη μας, έστω να την συμμερίζονται συμβουλευτικά για το μέλλον..Για το καλό του συλλόγου, για το καλό το δικό τους, για το καλό όλων μας…
Υγ2: Καλά θα κάνουν όλοι αυτοί που ακολουθούν είτε σαν φίλαθλοι, είτε σαν οπαδοί, να δίνουν βάση στα λόγια μας και ακόμα μεγαλύτερη αξία στις δράσεις μας. Αν θέλουν δυνατό σύλλογο, θα τον έχουν μόνο με δυνατό σύνδεσμο. Να στηρίζουν ΕΜΠΡΑΚΤΑ με πράξεις και όχι λόγια.
Υγ3: Το ξαναλέμε δημόσια…Την φετινή χρονιά που δεν υπάρχουν κερκίδες θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τα κομμάτια των διοικήσεων (ΠΑΕ, ΚΑΕ, Ερασιτέχνες, Παλαίμαχοι).
Σκοπός μας να σας βοηθήσουμε να βρείτε την ουσία…Μην μας γυρίσετε την πλάτη!!!
40 ΧΡΟΝΙΑ FENTAGIN CLUB – ΔEΝ ΜΑΣΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ».
