Διαμαντόπουλος: «Σταματήστε πια! Ήρθε η ώρα να δράσουμε, να μην ξεχάσει κανένας»
Στο Yellow Radio 101,7 φιλοξενήθηκε ο πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη, Δημήτρης Διαμαντόπουλος.
Αναλυτικά όσα είπε στον Ιάσονα Μίσχο:
Για την δολοφονία του Αλκιβιάδη Καμπανού είπε:
Σταματήστε πια! Επιτέλους, ποτέ ξανά να μην γίνει κάτι τέτοιο. Η πολιτεία, η αστυνομία, οι ομάδες, όποιος είναι υπεύθυνος ας το σταματήσει.
Δεν το χωράει ο νους, όχι μόνο ο δικός μου, όλης της Ελλάδας, όλου του κόσμου. Μιλάμε για ένα γεγονός θλιβερό που δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο, είναι μία πραγματική δολοφονία, είναι απαίσιο και πρέπει να σταματήσει να γίνει. Πρέπει να σταματήσουν αυτοί να κρύβονται πίσω από τις ομάδες, αυτοί δεν είναι ούτε φίλαθλοι ούτε οπαδοί.
Για το τι φταίει:
Είναι πάρα πολλά. Είναι η ανατροφή από την οικογένεια σου, είναι κατάλοιπα από το πως έχεις μεγαλώσει, δεν γίνεται να κάνεις αυτό σε έναν συνάνθρωπο. Καταλαβαίνω ότι στο νεαρό της ηλικίας μπορεί να συμβεί κάτι, όμως το να πάρεις δρεπάνια, να διαπράξεις δολοφονία είναι κάτι που δεν το χωρά ο νους, πρέπει αυτό να τερματιστεί, δεν γίνεται αυτό άλλο.
Για το γκολ που αφιέρωσε στον Άλκη:
Ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω, αυτό αισθάνθηκα, αυτό ένιωσα, εκείνη την ώρα μιλούσε η ψυχή μου και η στεναχώρια που είχα τις προηγούμενες ημέρες.
Για το πως νιώθει και ως ένας άνθρωπος που έχει ζήσει χρόνια στην Θεσσαλονίκη:
Είναι η πόλη μου, έχω παίξει εκεί, τον δρόμο εκείνο τον έκανα κάθε μέρα για να πηγαίνω στις προπονήσεις και τους αγώνες της ομάδας μου, δεν μπορώ να περιγράψω πως το νιώθω, είναι λες και γινόταν στην γειτονιά μου, εγώ αυτό ένιωθα.
Για το ότι ως παίκτης του Άρη έζησε πολλά παιχνίδια με οπαδούς των δύο ομάδων χωρίς να συμβεί το παραμικρό:
Το ματς με την Δόξα Δράμας είναι από τα παιχνίδια που με έχουν στιγματίσει, αυτό είναι το μεγαλείο του κόσμου, αυτή είναι η ενέργεια που μπορεί να δώσει ένας φίλαθλος, έτσι δείχνεις την δυναμική σου και το ήθος σου, επί 90 λεπτά προσπαθείς να δώσεις ψυχολογία και να ανεβάσεις τους παίκτες σου τραγουδώντας και χορεύοντας στην κερκίδα.
Για το ότι δεν πρέπει να ξεχαστεί αυτό που έγινε:;
Δεν γίνεται να θρηνήσουμε άλλη μία φορά για 7-10 μέρες και μετά να είναι όλα καλά και να πάμε παρακάτω, ήρθε η ώρα να δράσουμε, ήρθε η ώρα να μην το ξεχάσουμε, ήρθε η ώρα αυτό να είναι το τελευταίο. Είναι υποχρεωμένοι όλοι στο αδικοχαμένο παιδί και τους γονείς του να δράσουνε και να είναι αυτό το παιδί το τελευταίο.
Για το πως προσεγγίζουν οι ποδοσφαιριστές το θέμα:
Αυτό που επικρατεί στις συζητήσεις είναι ότι είναι αηδία, είναι στενάχωρο, είναι πικρία, και εμάς μας στενοχωρεί πάρα πολύ.
