«Δεν θα ξεχάσω τους 5.000 φίλους του Άρη που μας περίμεναν για τον τελικό παρότι υποβιβαστήκαμε»

Ο Κώστας Νεμπεγλέρας αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων και στο κεφάλαιο Άρης, σε συνέντευξη που παραχώρησε, μιλώντας για την μετακίνηση του στους κιτρινόμαυρους, τους δύο χαμένους τελικούς Κυπέλλου, την υπόθεση Αβραάμ Παπαδόπουλου κ.α..  Ο παλιός ποδοσφαιριστής του Άρη δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο των φίλων της ομάδας.

Αναλυτικά όσα είπε για την έλευση και τη θητεία του  στους κιτρινόμαυρους στο www.gazzetta.gr: 

– Γιατί αποχωρήσατε από τον Ηρακλή;

«Ήταν προς το τέλος της θητείας μου. Προς το τέλος της θητείας μου που δεν τα βρήκα, είχα μιλήσει με τον Άρη. Πήγα στην προπόνηση και δεν με άφησαν να αλλάξω. Δηλαδή στα αποδυτήρια δεν είχε ρούχα και μου είπαν πρώτα να μιλήσω με τη διοίκηση και μετά να γυρίσω για προπόνηση. Έγινε γιατί δεν είχα συμφωνήσει για να ανανεώσω το συμβόλαιο και έτσι δεν έκανα προπόνηση, δεν τα βρήκα και πήγα στον Άρη».

– Νευριάσατε;

«Με νευρίασε γιατί δεν είχα δώσει το παραμικρό δικαίωμα, είχαμε μιλήσει, είχαμε συμφωνήσει αλλά δεν ήταν κάτι οριστικό. Αυτή η κίνηση δεν ήταν ό,τι καλύτερο και κάπως έπαιξε και αυτό ρόλο για να αρνηθώ την ανανεώσω. Δεν είδα με καλό μάτι τη συνέχεια».

– Ήταν εύκολη απόφαση από τον Ηρακλή να πάτε στον Άρη;

«Δεν ήταν εύκολη απόφαση γιατί ο Άρης τότε ήταν στις τελευταίες θέσεις και πάλευε να σωθεί και δεν ήταν εύκολο και για εμένα που ήμουν 4 χρόνια στον Ηρακλή, να φύγω και να πάω σε μία άλλη ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αλλά έτσι είναι το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή, μίλησα με τους ανθρώπους του Άρη και από την πρώτη στιγμή μου έδωσαν να καταλάβω ότι πιστεύουν σε εμένα».

– Τι ήταν αυτό που σας έπεισε;

«Από την πρώτη στιγμή που μίλησα με προπονητή και πρόεδρο μου έδωσαν να καταλάβω το πρότζεκτ. Μου εξήγησαν ότι ο πρώτος στόχος ήταν να σωθούμε και από τη νέα χρονιά να φτιάξουμε κάτι μεγάλο και να είναι η ομάδα στις υψηλές θέσεις».

-Είχατε υποβιβαστεί κιόλας τότε…

«Εκείνη τη σεζόν με στιγμάτισε που πέσαμε στη Β’ Εθνική και συγχρόνως όταν πήγαμε στο ματς με μισή ομάδα. Αλλά δεν θα ξεχάσω όταν πήγαμε να παίξουμε τελικό κυπέλλου στην Πάτρα και μας περίμεναν 5.000 άτομα».

– Πώς ήταν το συναίσθημα στον τελικό;

«Το να έχεις πέσει κατηγορία και να πας να παίξεις τελικό Κυπέλλου… Τα συναισθήματα είναι περίεργα αλλά πρόκειται για έναν τίτλο παρότι είχε γίνει ό,τι έχει γίνει. Απέναντι μας είχαμε μία τρομερή ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και θυμάμαι ότι είχαμε μία καλή ευκαιρία να βάλουμε γκολ πρώτοι αλλά τελικά χάσαμε 3-0. Θυμάμαι και την γκολάρα του Ριβάλντο που είχε σκοράρει σχεδόν από το κόρνερ. Είναι από τα γκολ που δεν βλέπεις συχνά στο ποδόσφαιρο».

– Τι θυμάστε περισσότερο από εκείνη τη διαδρομή;

«Η Ξάνθη ήταν σίγουρη ότι θα περνούσε στον τελικό γιατί είχαμε απουσίες και είχε πέσει και η ομάδα. Είχαμε χάσει στην έδρα μας με 2-1 και νικήσαμε με 2-0 στην έδρα τους και περάσαμε στον τελικό. Όταν γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη μας περίμεναν πάνω από 5 χιλιάδες κόσμος να μας αποθεώσει. Δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς ή όχι που είσαι στη θέση του κόσμου. Αλλά είναι ένας τίτλος και πρέπει να παίξεις γι’ αυτό».

– Πώς συνδυάστηκε η Ευρώπη με τη Β’ Εθνική;

«Θυμάμαι ότι είχαμε παίξει με τη Ρόμα και ήταν ξεχωριστή εμπειρία. Δεν παίζεις κάθε μέρα κόντρα στον Τότι, ήταν ματς εμπειρίας και είναι αυτά που θυμάσαι στην καριέρα του. Είχαμε άγχος πριν τα παιχνίδια αλλά πρέπει να είναι δημιουργικό γιατί αυτό σε κάνει και καλύτερο σε ότι κάνεις. Ήταν ωραία εμπειρία, το σκορ μας πλήγωσε γιατί χάσαμε με 5-1 στη Ρώμη αλλά είναι από τα παιχνίδια που χαίρεσαι να παίζεις».

– Αλλά επιστρέψατε στην πρώτη κατηγορία…

«Είχαμε μία βαριά τιμωρία με κεκλεισμένων και ήταν μία δύσκολη χρονιά γιατί ήμασταν φαβορί για να ανέβουμε αλλά στο ποδόσφαιρο αν δεν προσπαθήσεις, δεν τρέξεις, δεν σκοράρεις, με τη φανέλα δεν καταφέρνεις τίποτα. Δύο χρόνια το είχαμε βιώσει αρκετά γιατί όλες οι ομάδες έδιναν το 110% για να μας νικήσουν και όταν δεν είχαμε και τον κόσμο μας έλειπε η δύναμη μας. Στο τέλος τα καταφέραμε όμως και επιστρέφοντας στην πρώτη κατηγορία, άρχισε η ανοδική πορεία του Άρη».

– Πείτε μας και για τον Μπάγεβιτς. Τι έφερε η έλευση του;

«Όταν ένας προπονητής έχει καταφέρει τόσα πράγματα, τι να πω για εκείνον (γέλια). Τα λέει όλα αυτό και έχει βοηθήσει πολλά παιδιά να κάνουν καριέρα, κάτι που δείχνει τη δουλειά που βγάζει. Είχε προσφέρει πάρα πολλά ως προπονητής. Ήταν άνθρωπος που όποτε έπρεπε ήταν σοβαρός και πειθαρχημένος αλλά δεν ήταν απόμακρος όπως έλεγαν μερικοί».

– Πήγατε ξανά τελικό με τον Άρη. Πώς το ζήσατε;

«Μας στοίχισε εκείνος ο τελικός με τον Ολυμπιακό. Είχαμε κάνει εξαιρετική χρονιά, είχαμε πάρει πολλά καλά αποτελέσματα και γενικά ήμασταν σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα αρκετό καιρό πριν τον τελικό και όλοι έλεγαν ότι οι παίκτες είναι ήδη… διακοπές. Εμείς θα πηγαίναμε ως η ομάδα που ήταν σε καλή φόρμα αλλά δεν καταφέραμε σε εκείνο το ματς να πάρουμε τον τίτλο και αυτό μας στοίχισε και ειδικά σε εμένα».

– Γιατί τόσο πολύ;

«Γιατί ήμουν αρχηγός, το είχαμε πιστέψει πολύ. Ο Ολυμπιακός δεν είχε ρυθμό 20 μέρες αγωνιστικά. Τότε υπήρξε και ένα θέμα και είχε μείνει εκτός ο Λούα Λούα, προπονητές ήταν ο Μπάντοβιτς με τον Σεγκούρα. Είχαμε και 15 χιλιάδες οπαδούς στο Καυτατζόγλειο, οπότε θεωρούσαμε ότι μπορούμε να το πάρουμε. Τελικά στο παιχνίδι που πρέπει να είσαι όπως πρέπει, δεν είσαι τελικά. Ο Ολυμπιακός είχε και παίκτες όπως τον Γκαλέτι, τον Κοβάσεβιτς, τον Τζόρτζεβιτς αλλά ήταν μία… σφαλιάρα για εμάς».

– Τι πήγε στραβά;

«Δεν πιάσαμε ως ποδοσφαιριστές τα στάνταρ που μπορούμε. Αυτό πιστεύω».

– Είχατε άγχος;

«Κοίτα ο Ολυμπιακός έχει πιο συχνά παρουσία σε τέτοια παιχνίδια. Εμείς το θέλαμε πάρα πολύ και όταν έχεις να κάνεις με έναν τίτλο, σε βαραίνει ακόμα περισσότερο».

– Ποια είναι η ιστορία με τη μεταγραφή του Αβραάμ;

«Ξεκινήσαμε την προετοιμασία και ο Αβραάμ ήταν να φύγει με μεταγραφή. Στον Άρη ήθελαν να τον δώσουν στον Παναθηναϊκό, εκείνος ήθελε Ολυμπιακό. Ο Μπάγεβιτς δεν τον υπολόγιζε, ο Αβραάμ ήθελε να είναι μέρος της ομάδας και κάπου εκεί ήρθε και η αποχώρηση του Μπάγεβιτς».

– Είχατε επαφή με τον Αβραάμ;

«Και βέβαια. Εγώ ήμουν εκείνος που στην πρώτη προπόνηση στο Χαριλάου τον περίμενε ο κόσμος έξω για να τον αποδοκιμάσει και τον πήρα με τον αμάξι και φύγαμε. Την ίδια μέρα, είχαμε ξεκινήσει την προπόνηση, ο Μπάγεβιτς παρεξηγήθηκε με αυτά που έλεγε ο κόσμος για τον Αβραάμ και έτσι αποχώρησε».

– Στο αμάξι τι έλεγε;

«Ήταν μικρός σε ηλικία τότε και ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εκείνον. Στεναχωρήθηκε προφανώς που τον αποδοκίμαζαν αλλά συγχρόνως ήθελε πολύ να πάει στον Ολυμπιακό».

– Και τελικά πήγε στον Ολυμπιακό…

«Από τη στιγμή που η διοίκηση είδε ότι ο Αβραάμ ήθελε μόνο Ολυμπιακό, τότε είπε εντάξει και τα βρήκε και με τα λεφτά».

– Παράλληλα αποχωρήσατε και εσείς. Γιατί;

«Εγώ έβλεπα κάποια πράγματα που δεν μου άρεσαν. Στην προετοιμασία είχα πει στον μάνατζερ μου να κλείσει ένα ραντεβού με τον πρόεδρο για να του πω να φύγω. Ήμασταν Γερμανία τότε και ήμουν αρχηγός και βασικός στον Άρη απλά έβλεπα κάποια πράγματα που δεν μου άρεσαν. Του είπα ότι η ομάδα δεν είναι σε καλό δρόμο έτσι όπως λειτουργεί και τότε ήρθαμε σε μία ρήξη, με αποτέλεσμα να κάνω προπονήσεις μόνος μου για λίγες μέρες. Μετά αποκλειστήκαμε από την Σλάβεν Μπελούπο της Κροατίας και μου είπαν να γυρίσω και μου ζήτησαν συγγνώμη. Τότε είπα ότι δεν έκανα κάτι κακό, οπότε αναγκάστηκα να φύγω. Δεν ήταν εύκολη απόφαση για εμένα, ειδικά όταν πήγα στον Ατρόμητο στη Β’ Εθνική. Έφυγα πρωί Παρασκευής, έφτασα Αθήνα και στο αεροδρόμιο με περίμενε ο κ. Αγγελόπουλος. Πήγαμε στα γραφεία, υπέγραψα, έκανα προπόνηση απόγευμα, το Σάββατο πρωί άλλη μία και την Κυριακή έπαιξα και νικήσαμε τη Βέροια με 3-0».

– Τι είχε συμβεί στην προετοιμασία;

«Θυμάμαι ότι ήμασταν 3-4 Έλληνες μόνο, δεν είχαμε κουραστεί καθόλου στην προετοιμασία, δεν τρέξαμε. Ήταν λίγο διαφορετικά απ’ ότι είχα μάθει εγώ και έλεγα ότι δεν θα καταφέρουμε πράγματα αν συνεχίσουμε έτσι. Εγώ αν δεν τρέξω στην προπόνηση, δεν θα μπορώ να αποδώσω στον αγώνα. Όλο αυτό δεν μου άρεσε και ο πρόεδρος θεωρώ πως το κατάλαβε πολύ αργότερα».