Όποιος σχηματισμός και αν επιλεγεί από τον Χερμάν Μπούργος, θα πρέπει να συνοδεύεται από τη σωστή ανάθεση ρόλων στους ποδοσφαιριστές.
Ο Άρης απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννενα ξεκίνησε το παιχνίδι με ένα 3-4-3, το οποίο ουσιαστικά διατήρησε μέχρι τη στιγμή της εισόδου του Φακούντο Μπερτόγλιο στο παιχνίδι. Η πλειοψηφία του κόσμου (λογικά) απογοητεύτηκε από αυτό που είδε, δεν είναι όμως μόνο θέμα σχηματισμού, είναι και θέμα ρόλων.
Δεν είναι δηλαδή ότι απαραίτητα «απέτυχε» το 3-4-3, είναι ότι με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε, ο Άρης είχε δύο σημαντικά κενά. Αρχικά ο Εντιαγέ έδειξε ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στον ρόλο που του ανατέθηκε. Ουσιαστικά στα πρώτα 45 λεπτά δεν έδειξε το οτιδήποτε, αποτελώντας ουσιαστικά μία «έμπνευση» που δεν βγήκε.
Ακόμη, φάνηκε ότι ο «τρίτος» της άμυνας δεν μπόρεσε να βοηθήσει στο επιθετικό κομμάτι. Ο λόγος φυσικά γίνεται για τον Μπεναλουάν, που όσο χρήσιμος κι αν έχει αποδειχθεί από τον πάγκο, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του δημιουργού.
Ο Μπούργος ουσιαστικά θέλησε να ανακατέψει την τράπουλα και αυτό δεν είναι περίεργο. Θέλησε να μπερδέψει τον ΠΑΣ, θέλησε να ποντάρει στον Εμπακατά, θέλησε να αποφύγει ότι έγινε στα προηγούμενα παιχνίδια του Άρη απέναντι σε κλειστές άμυνες. Μόνο παράλογο δεν είναι αυτό το ρίσκο, ακόμη και αν τα αποτελέσματα τελικά δεν ήταν αυτά που περίμενε ο προπονητής του Άρη. Το θέμα είναι ο τεχνικός του Άρη να βρει τον τρόπο να αναθέτει τους σωστούς ρόλους στους παίκτες του, ώστε να μπορέσει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τυχόν «αιφνιδιαστικές» κινήσεις, όπως αυτή της προηγούμενης Κυριακής.
