Ο Άρης έκανε damage control σε ένα γενικά απογοητευτικό παιχνίδι στην Αρμενία και τώρα θέλει απλά να κάνει αυτό που πρέπει στο γήπεδο του και να αφήσει το παιχνίδι πίσω του.
Δεδομένα άπαντες οραματιζόταν διαφορετικά την Ευρωπαϊκή πρεμιέρα του Άρη, από τον κόσμο που (δίκαια) έχει παράπονα από την εικόνα της ομάδας μέχρι τους ίδιους τους ανθρώπους του ποδοσφαιρικού τμήματος που το δήλωσαν ανοιχτά.
Ανεξαρτήτως εμφάνισης όμως το παιχνίδι θα ξεκινήσει την άλλη εβδομάδα από το 0-0. Σε ένα κακό ματς ο Άρης έκανε damage control. Σκόραρε από μία πολύ όμορφη συνεργασία και όταν χρειάστηκε ο Κουέστα φώναξε «παρών» με την ομάδα να μην μπαίνει στην ακόμη πιο δύσκολη συνθήκη του να κυνηγήσει.
Πλέον το χθεσινό ματς είναι στο παρελθόν και ο Άρης καλείται να κάνει το… αυτονόητο και αυτό που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια. Να παρουσιαστεί στον επαναληπτικό καλύτερος από ότι στο πρώτο ματς και με την ώθηση του γηπέδου να πάρει την πρόκριση και να κοιτάξει μόνο μπροστά.
Το κλίσε λέει ότι αυτονόητα δεν υπάρχουν, αλλά το να προκριθείς σε ένα ματς στην έδρα σου απέναντι σε μία ομάδα κατώτερη και λιγότερο έμπειρη από εσένα είναι ότι πιο κοντά μπορούμε να βρούμε σε αυτό.
Τώρα όσον αφορά τους προβληματισμούς, αυτοί είναι δεδομένοι. Ο Άρης έδειξε να «χάνετε» στον χώρο και να αντιμετωπίζει προβλήματα στα άκρα όταν αμύνεται, τη στιγμή που έκανε αρκετά λάθη.
Εξίσου δεδομένο είναι ότι ο Άρης περιμένει κάποιους παίκτες καλύτερους από μέρα σε μέρα, με τις δύο -στα χαρτιά- καλύτερες μεταγραφές του να βρίσκονται σε αυτήν την κατηγορία.
Με μόλις ένα παιχνίδι ως δείγμα γραφής είναι δύσκολο να πει κάποιος με σιγουριά αν τα αρνητικά στοιχεία που είδαμε ήταν (μόνο) απόρροια της ανετοιμότητας -ασχέτως που αυτή δεν έπρεπε να υπάρχει- ή το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
