Ο μοναδικός Nick Waterhouse για μια ακόμη φορά μας παρασύρει σε ένα μουσικό ταξίδι στα ’50s και ’60s, στην αγαπημένη του εποχή, με τίτλο “Late In The Garden”.
Η νέα δισκογραφική δουλειά του αγαπημένου μουσικού θα κυκλοφορήσει την 1η Απριλίου με τίτλο “Fooler”. To “Fooler” είναι η σκιά κι η αντανάκλαση μιας πόλης που ο καλλιτέχνης γνωρίζει αρκετά καλά για να περιπλανηθεί με κλειστά μάτια και ενός τόπου που πολύ πιθανόν να μην υπήρξε ποτέ. Ένας συνδυασμός αποχαιρετισμού και ανάκτησης μιας προηγούμενης εκδοχής της ύπαρξης του Waterhouse, που διαδραματίζεται σε μια πόλη που είναι εν μέρει όνειρο, εν μέρει πραγματικότητα και εν μέρει δυνατότητες, ένα μέρος στοιχειωμένο από μουσική.
Μέχρι τότε παίρνουμε μία γεύση από το νέο του Single με τίτλο “Late In The Garden” που μόλις κυκλοφόρησε. Ένα συναρπαστικό μουσικό κομμάτι γεμάτο ενέργεια και συναίσθημα.
Θα ακούσουμε Rhythm and Blues, Garage Rock, Radio Soul αλλά αναδιαμορφωμένα, νέα. Στη μουσική του Waterhouse, η ώρα είναι και τώρα και τότε. Το παρελθόν είναι το παρόν είναι το μέλλον. Ο ήχος είναι κλασικός αλλά αταξινόμητος.
Ο αγαπημένος μουσικός, συνθέτης, παραγωγός και ερμηνευτής από την Καλιφόρνια μας φέρνει τη δική του Cool μίξη από Rhythm & Blues/Rock ‘N’ Roll/Soul-Pop και Jazz-Pop σε συνδυασμό με την απαράμιλλη Vintage αισθητική που χαρακτηρίζει τη μουσική και την εμφάνισή του.
Η μουσική του είναι η βαθιά αντανάκλαση του πολιτιστικού και συναισθηματικού περιβάλλοντος που τον έκανε αυτό που είναι σήμερα. Πάθη και επιρροές, αγάπη και θυμός, με παραγωγό τον περιζήτητο Paul Butler (συνεργάτης, μεταξύ άλλων, του Michael Kiwanuka) και εξαιρετικούς μουσικούς όπως ο Ricky Washington, πατέρας του διάσημου Kamasi Washington. Ισορροπεί σε μια νοσταλγική διαχρονικότητα μαζί ένα άμεσο συναίσθημα χαράς και ευδαιμονίας.
“Late In The Garden”
Doc picked his vibrato guitar,
unlit cigarette limp in his mouth.
He was digging in his single note line,
watching me gaze beyond the room.
Beyond the light, beyond our present,
and into the softly spotlit stage of epiphany,
I could see, I could perfectly recall the turn.
Ο Ντοκ διάλεξε τη βιμπράτο κιθάρα του,
μέχρι που το τσιγάρο έσβησε στο στόμα του.
Έσκαβε στη γραμμή της μεμονωμένης νότας,
παρακολουθώντας με να κοιτάζω πέρα από το δωμάτιο.
Πέρα από το φως, πέρα από το παρόν μας,
και στο απαλά φωτισμένο στάδιο των επιφανειών,
μπορούσα να δω, μπορούσα να θυμηθώ τέλεια τη στροφή.
