Η επιλογή του ρόμβου και η διαχείριση του ντέρμπι από τον Χιμένεθ
Το 1-1 στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με τον Παναθηναϊκό δεν ήταν απλώς ένα ισόπαλο αποτέλεσμα σε ένα ντέρμπι, ήταν μια μικρογραφία της κατάστασης που βρίσκεται ο Άρης, σε όλα τα επίπεδα.
Ο Μανόλο Χιμένεθ είδε την ομάδα του να δέχεται γκολ με το καλημέρα, αλλά κι έναν σχηματισμό που δεν της ταίριαζε, να χάνει πολύτιμο χρόνο, να ανακάμπτει με την επιστροφή στο γνώριμο 4-2-3-1, αλλά τελικά να μένει από δυνάμεις και να συμβιβάζεται με τον βαθμό.
Η επιλογή του ρόμβου στο ξεκίνημα, με αρκετά νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα, δημιούργησε περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα απαντήσεις. Ο Άρης έμοιαζε ασύνδετος, χωρίς καθαρή κυκλοφορία μπάλας και με δυσκολία στην κάλυψη των πλαγίων. Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε την αμηχανία και προηγήθηκε, βάζοντας τον Άρη σε θέση κυνηγού από νωρίς.
Με την αλλαγή σε 4-2-3-1, ο Άρης βρήκε ξανά τον εαυτό του. Οι γραμμές απέκτησαν συνοχή, η πίεση έγινε πιο στοχευμένη και η ισοφάριση ήρθε μάλλον φυσιολογικά στο δεύτερο ημίχρονο. Για ένα διάστημα, το ματς έμοιαζε να γέρνει προς τους κιτρινόμαυρους, που είχαν και τις ευκαιρίες για την ανατροπή.
Όμως όσο περνούσε η ώρα, η ομάδα έδειχνε να ξεμένει από ενέργεια. Οι αλλαγές έφεραν μεν φρεσκάδα, αλλά όχι για πολύ, η ένταση έπεσε και το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν περισσότερο αγώνας επιβίωσης παρά διεκδίκησης. Το τελικό 1-1, αν και αφήνει γεύση χαμένης ευκαιρίας, ίσως να ήταν και το καλύτερο δυνατό με βάση την εικόνα του φινάλε.
