Με τον Μάγιο στο ιατρικό δελτίο και τον Μοντόγια τιμωρημένο, το δεξί άκρο της άμυνας έχει “χηρέψει” των βασικών επιλογών του και έτσι ο Ουζουνίδης είναι υποχρεωμένος να στραφεί σε όχι τόσο… κλασικές επιλογές, αλλά σε κάτι αρκετά διαφορετικό.
Η πρώτη και με ένα θεωρητικό προβάδισμα είναι αυτή του Λίντσεϊ Ρόουζ. Ο Γάλλος αμυντικός έχει πρότερο βίο στη θέση, σαφώς καλύτερο αγωνιστικό ρυθμό από τον Βαλεντίνο Φατόρε, αλλά το παρατεταμένο ντεφορμάρισμά του ως μεγάλο ανασταλτικό παράγοντα στην περίπτωσή του.
Ο Αργεντινός από την άλλη είναι σαφώς πιο ορθολογική επιλογή. Ένας φύσει δεξιός οπισθοφύλακας, με… τίμιες εμφανίσεις στην περσινή σεζόν και τα προσόντα της θέσης. Δεν έχει παίξει όμως ούτε λεπτό φέτος σε επίσημο παιχνίδι, το οποίο ήταν εξ αρχής δύσκολο έχοντας να ανταγωνιστεί στους Μάγιο και Μοντόγια.
Προφανώς και σε μία συζήτηση με “αλχημείες”, μπορούν να μπουν αρκετοί ποδοσφαιριστές. Ίσως όμως η αμέσως πιο κοντινή λύση είναι αυτή του Φαμπιάνο.
Ο Βραζιλιάνος έχει μεγάλη θητεία ως δεξιός μπακ και κυρίως την περίοδο που αγωνίζεται στη Βραζιλία με τις Σαπεκοένσε και Ιντερνασιονάλ. Τα 86 παιχνίδια του ως δεξιός μπακ, με 4 γκολ και 6 ασίστ δεν είναι καθόλου άσχημα νούμερα για έναν ποδοσφαιριστή ύψους 1,88. Ήταν όμως πολύ πιο νέος, με άλλες αντοχές και δίχως τα προβλήματα που τον ταλαιπωρούν τα τελευταία χρόνια.
Η τέλεια επιλογή προφανώς δεν υπάρχει. Κάπου θα κερδίσει και κάπου θα χάσει ο Ουζουνίδης, έχοντας λίγες μέρες ακόμα για να ζυγίσει όλα τα δεδομένα και να καταλήξει στον “εκλεκτό” του.
Εκτός των συγκεκριμένων επιλογών, με διατήρηση δηλαδή του ίδιου σχηματισμού, υπάρχει και περίπτωση ο Μαρίνος Ουζουνίδης να προχωρήσει σε αλλαγή και χρησιμοποίηση τριάδας στην άμυνα, που η αλήθεια είναι ότι δεν έχει δοκιμαστεί σε επίσημο παιχνίδι.
