Η εικόνα της ομάδας του Άρη στη χθεσινή (15/1) αναμέτρηση κόντρα στην Μπουργκ ήταν τουλάχιστον αποκαρδιωτική.
Από το ξεκίνημα του αγώνα φαινόταν στο παρκέ του «Nick Galis Hall» πως οι παίκτες των «κιτρινόμαυρων» δεν είχαν καμία διάθεση να παλέψουν για τη νίκη, ή τουλάχιστον δεν πίστευαν ότι έχουν κάποια πιθανότητα να την κατακτήσουν.
Αντιμετώπιζαν μεν μία πολύ πιο ποιοτική ομάδα που είχε και αυξημένο αγωνιστικό κίνητρο, μιας και κυνηγάει μία θέση στα play-off της διοργάνωσης, αλλά αυτό δε δικαιολογεί στο ελάχιστο τη χθεσινή εμφάνιση.
Είναι γνωστό ότι ακολουθεί ο κρισιμότατος αγώνας με τον Κολοσσό που θα κρίνει πολλά για τη συνέχεια της ομάδας στη Basket League, κάτι που επηρέασε σε έναν βαθμό. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση η παρουσία των παικτών η οποία οδήγησε στη μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα του Άρη τα τελευταία σαράντα χρόνια στην Ευρώπη.
Οι παίκτες έδειχναν να μην μπορούν να κάνουν το οτιδήποτε και είχαν αφεθεί στις ορέξεις του συνόλου του Φοτού.
Ειδικά στο τελευταίο δεκάλεπτο, τα συνεχόμενα λάθη και τα πολλαπλά άστοχα λέι απ έδιναν στον θεατή την εικόνα μίας ομάδας που είναι βαριά άρρωστη.
Οφείλει να γίνει αυτοσκοπός για τους πάντες μέσα στον σύλλογο η νίκη με την ομάδα της Ρόδου, για να επέλθει μία πρώτου τύπου ηρεμία στις τάξεις της ομάδας και από εκεί και πέρα να βρεθεί τρόπος να συμμαζευτεί η κατάσταση και να μην έρθουν και άλλες ιστορικές, με αρνητικό αποτύπωμα, βραδιές τη φετινή σεζόν.
