Ο συνιδρυτής των Sisters Of Mercy και Ghost Dance, ο επιδραστικός κιθαρίστας των Goth Gary Marx επέστρεψε στις Glam ρίζες του.
Λατρεύει τους Slade και τον Bowie – και φορά ένα κεφάλι ελέφαντα από Papier Maché…
Ο Γκάρι Μαρξ κάθεται σε μια άδεια παμπ…
Ως συν ιδρυτικό μέλος των The Sisters Of Mercy – μαζί με τον τραγουδιστή Andrew Eldritch – ο κιθαρίστας Gary Marx ήταν βασικός αρχιτέκτονας του Post Punk ήχου που αργότερα θα ονομαζόταν «goth». Και τώρα επιστρέφει με το Green Ginger Jive, ένα εντυπωσιακό Glam Rock άλμπουμ με καλεσμένους όπως οι The Mission ‘s Wayne Hussey (η πρώτη φορά που ηχογράφησαν μαζί μετά το ντεμπούτο άλμπουμ των Sisters το 1985 First And Last And Always ), The Wonder Stuff’s Miles John Robb των Hunt and The Membranes.
Πώς βλέπετε τον χρόνο σας με τους The Sisters Of Mercy;
Όλες οι ασήμαντες διαφωνίες είναι εκτός λειτουργίας, οπότε αυτό που μένει είναι οι ηχογραφήσεις και για πολλές από αυτές είμαι πραγματικά περήφανος. Νιώθω πολύ άνετα που είμαι ο τύπος που δημιούργησε τους The Sisters of Mercy με τον Andrew Eldritch και μου έδωσε την πλατφόρμα να κάνω ό,τι έχω κάνει από τότε.
Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε ξανά τη μουσική;
Δεν σταμάτησα ποτέ να κάνω μουσική. Αυτό είναι κάτι που έχω κοινό με τον Andrew. Παρόλο που δεν βγάζω μουσική, κάνω μουσική συνέχεια. Είναι μέρος αυτού που κάνω και το κάνω μόνο για πλάκα.
Τι σε έκανε να αποφασίσεις να ηχογραφήσεις ένα Glam άλμπουμ;
Όταν έκλεισα τα 60, με έκανε να εντοπίσω μερικούς παλιούς φίλους που ήταν και αυτή την ηλικία. Πολλοί από αυτούς μίλησαν για μένα όσον αφορά την εφηβική μου ηλικία, αλλά μετά μπήκαμε σε lockdown, οπότε αρχίσαμε να κρατάμε επαφή με βιντεοκλήσεις και άρχισα να κάνω το περίεργο τραγούδι του αστείου ή μερικές φορές μια διασκευή. Έκανα το The Sweet’s Ballroom Blitz γιατί το Glam ήταν το κοινό μας λεξιλόγιο. Έτσι συνέχισα να γράφω Glam τραγούδια που αφορούσαν την εφηβεία μου. Έγιναν σημαντικά για μένα και ήταν δώρο στους φίλους μου.
Ως γιος του Hull, νιώσατε το πνεύμα του Mick Ronson γύρω σας;
Το έκανα. Ο Άντριου ήταν λάτρης του Μπάουι όταν τον γνώρισα. Πάντα λέω ότι γι’ αυτό κολλούσε πάνω μου – επειδή είμαι από το Χαλ, νόμιζε ότι ήμουν ο Ronno για τον Bowie του.
Πώς ο Wayne Hussey – ο συνάδελφός σας κιθαρίστας από τους The Sisters – ήρθε ως καλεσμένος στο άλμπουμ;
Δεν είχα μιλήσει μαζί του για περίπου τριάντα χρόνια. Είχε βγει η αυτοβιογραφία του, Salad Days , και μου τηλεφώνησε από ευγένεια για να μου πει: «Κοίτα, αυτό το βιβλίο βγαίνει και δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχείς. Δεν υπάρχει κανένα σκάνδαλο για εσάς». Και όταν άρχισα να φτιάχνω το άλμπουμ, θυμήθηκα ότι είχε το δικό του Glam Project που λεγόταν Metal Gurus. Του ζήτησα να τραγουδήσει, έτσι το έκανε και ακούγεται υπέροχο.
Τι σημαίνει το λαμπερό κεφάλι ελέφαντα με έναν κεραυνό σε στυλ Bowie Aladdin Sane που εμφανίζεται στο εξώφυλλο του άλμπουμ σας;
Είχα το κεφάλι του ελέφαντα από Papier Maché ως διακόσμηση στο σπίτι και έβαψα τον κεραυνό. Το πήρα στο στούντιο ως τοτέμ μαζί με μια μπανάνα και τρία άλμπουμ – το Aladdin Sane του Bowie, το Slade Alive και το Slayed by Slade. Μια μέρα, ήμουν στο γραφείο μίξης και για να διασκεδάσουμε, ζήτησα από κάποιον να με φωτογραφίσει και σήκωσα το κεφάλι ψηλά. Δεν είχε το μέγεθος του κεφαλιού μου, οπότε το κράτησα μπροστά μου για να γεμίσω εκεί που θα ήταν το κεφάλι μου. Η εικόνα με διασκέδασε πραγματικά.
Κάποια μελλοντικά σχέδια;
Κάνω ένα Launch Show για την εταιρεία, Wrecking Ball Sounds. Αν πάει καλά, μάλλον θα με παρακινήσει να κάνω περισσότερα.
