Οι Mani Deum ιδρύθηκαν το μακρινό 2006. Έχοντας δύο album και ένα EP στο βιογραφικό τους αποτελούν αδιαμφισβήτητα ένα τεράστιο κεφάλαιο του “σκοτεινού” ήχου της χώρας.
Χρήστος Καραγιάννης:
Μετά από 8 χρόνια συναυλιακής απουσίας επιστρέφουν το Σάββατο 20/4 στο Gagarin205 για να ανοίξουν την συναυλία του David Eugene Edwards! Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να πούμε δυο λόγια με τους Mani Deum και συγκριμένα τον Περικλή (a.k.a Peri Ayan), ο οποίος μας μίλησε για τους λόγους της αποχής. Το παρελθόν, την εγχώρια μουσική σκηνή του σήμερα. Και φυσικά για το τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον από τους Mani Deum.
Καλησπέρα και καλώς ήρθες στο DEPART.gr. Tο πρώτο πράγμα που θέλω να ρωτήσω είναι το πως νιώθετε που θα ανεβείτε στο Stage μετά από τόσα χρόνια; Οκτώ αν δεν κάνω λάθος. Τι σας οδήγησε σε μια τόσο μεγάλη απόχη;
Καλησπέρα σας. Κατ’ αρχάς σας ευχαριστούμε πολύ για τις ερωτήσεις. Είναι αλήθεια, πέρασαν 8 χρόνια από την τελευταία μας επετειακή εμφάνιση για τα 10 μας χρόνια στο An Club to 2016. Ο λόγος της αποχής ήταν πως έφυγα για μερικά χρόνια στο εξωτερικό. Ήταν φοβερά δύσκολο να διατηρήσουμε το σχήμα από απόσταση. Σιγά σιγά συνειδητοποιήσαμε πως θα έπρεπε να το αφήσουμε πίσω και να προχωρήσουμε ο καθένας μουσικά το δρόμο του, όπως και έγινε.
Επιστρέφοντας μετά από 7 χρόνια πίσω στην Ελλάδα έγιναν κάποιες συζητήσεις με τον Μάνο για επανασύνδεση. Αλλά δεν ήταν εύκολο μετά από τόσο καιρό αποχής. Προσωπικά νιώθω υπέροχα και ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για αυτό το λάιβ. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε τη μουσική μας με τελείως διαφορετικό μάτι. Και αυτό μας έδωσε ένα αίσθημα απελευθέρωσης από τις προηγούμενες φόρμες. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία και η ηλεκτρική κιθάρα του Μέμου Πιλαφτσή δίνουν τελείως διαφορετική αίσθηση στα κομμάτια μας και είναι για εμάς κάτι πολύ καινούργιο.
Και ξαφνικά σκάει η είδηση πως οι Mani Deum θα ανοίξουν την συναυλία του τεράστιου David Eugene Edwards. Πως έγινε αυτό;
Η συζήτηση για αυτό το live ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι όταν η εταιρεία παραγωγής μας ρώτησε αν θα θέλαμε να ανοίξουμε τον DEE. Αρχικά θα γινόταν τον Οκτώβρη αλλά ακυρώθηκε λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Ordy Garisson, drummer των Woven Hand. O DEE, οι 16 Horsepower και οι Woven Hand υπήρξαν από την αρχή της δημιουργίας των Mani Deum ένα τεράστιο σημείο αναφοράς και επιρροής.
Η πλάκα είναι πως στα πρώτα μας βήματα θέλαμε να ανοίξουμε το live των Woven Hand στο An Club. Αλλά ο Edwards μας απέρριψε γιατί την ίδια χρονιά είχαμε κυκλοφορήσει το “Music for Your Local Church … or your Local Brothel”. Πάντα θέλαμε να μοιραστούμε τη σκηνή μαζί του και αποφασίσαμε να πούμε ναι. Η αναβολή της συναυλίας και οι μήνες που πέρασαν μας έκαναν καλό στο να σκεφτούμε αν πραγματικά θέλουμε να το κάνουμε και αν ναι πως θα θέλαμε να βγει προς τα έξω.
To 2021 σκάσατε με το “Missing Link to Nostalgia”. Το EP απέσπασε εξαιρετικές κριτικές και μετά σιγή. Πως και δεν ξαναγράψατε μουσική ως Mani Deum;
Το Missing Link to Nostalgia ουσιαστικά περιείχε κομμάτια που είχαν δουλευτεί πριν το 2016. To μόνο που δουλεύτηκε εκείνη τη χρονιά ήταν το ομώνυμο κομμάτι και έγινε από απόσταση. Μια διαδικασία που δε μας άρεσε ιδιαίτερα γιατί είχαμε συνηθίσει να γράφουμε μουσική διαφορετικά. Εγώ ζούσα στην Αμερική και κάλεσα τον Έβαν Μαραγκουδάκη να γυρίσουμε το βίντεο κλιπ με το οποίο ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν υπήρχε η αίσθηση της μπάντας στο σύνολό της. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να μη γράψουμε κάτι καινούργιο, ενώ κομμάτια υπήρχαν αρκετά…
Άλλοι χαρακτηρίζουν την μουσική σας “Folk n’ Roll”, άλλοι “Neofolk”, άλλοι λένε πως ανήκετε στο ευρύτερο φάσμα του Dark ήχου. Εσείς μπήκατε ποτέ στην διαδικασία να βάλετε “ταμπέλα” στην μουσική σας;
Στα πρώτα μας βήματα και όντας στα early 20’s μας είχαμε ασχοληθεί αρκετά, η αλήθεια είναι, να βάλουμε ταμπέλα σε αυτό που κάνουμε. Ξεκινήσαμε με τον όρο Neofolk. Αλλά λόγω πολιτικών πεποιθήσεων προτιμήσαμε τον όρο Infected Folk ‘n’ Roll. Μεγαλώνοντας αφήσαμε πίσω μας λίγο την κακή συνήθεια της ταμπέλας. Κάτι που μας απελευθέρωσε κάπως γιατί όταν βάζεις ταμπέλες ουσιαστικά αυτόματα ο κόσμος απαιτεί και από εσένα να μην παρεκκλίνεις από το αναμενόμενο. Τώρα τελευταία και ειδικά τώρα με το γεγονός πως ξανακούγεται το όνομα της μπάντας όταν με ρωτάνε τι μουσική παίζετε η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πως να απαντήσω και το αναλύω κάπως περιγραφικά.
Ξεκινήσατε το μακρινό 2006 τι πιστεύετε πως έχει αλλάξει στην εγχώρια μουσική σκηνή από τότε μέχρι σήμερα;
Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να απαντήσει σε αυτή τη ερώτηση, επειδή ήμουν τόσα χρόνια έξω. Αλλά επιστρέφοντας στη χώρα μπορώ με σιγουριά να πω πως έχω ενθουσιαστεί με το γεγονός πως υπάρχουν πλέον άπειρα μουσικά σχήματα που κάνουν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές σε μουσικό αλλά και σε οπτικό επίπεδο (με το οπτικό έχω και μεγάλο κόλλημα λόγω επαγγέλματος). Νομίζω η σκηνή εξελίσσεται και εμπλουτίζεται. Τα νέα παιδιά δεν έχουν πια το κόλλημα που είχαμε εμείς. Δε διστάζουν να μπλέξουν μουσικά είδη μεταξύ τους. Δεν έχουν το βάρος της ταμπέλας που ουσιαστικά θα έβαζε φρένο στην ίδια τους τη δημιουργικότητα
Υπάρχουν κάποια εγχώρια σχήματα που να έχετε ξεχωρίσει;
Από τα νέα πράγματα που έχω έχω ακούσει ξεχωρίζω τους Kalte Nacht για το γνήσιο Darkwave τους. Τον Eddie Dark για τη φρεσκάδα και την πρωτοτυπία που φέρνει στη σκηνή. Τους Man and His Failures του έτερου ήμισυ των Mani Deum γιατί είναι όλοι εξαιρετικοί μουσικοί και μετά από πολλά χρόνια τους είδα επί σκηνής και με εντυπωσίασαν. Και κάτι όχι τόσο καινούργιο αλλά εντυπωσιακό στο που έχουν φτάσει με σκληρή δουλειά και αποφασιστικότητα – τους Selofan.
Κάτι μου λέει πως θα είναι η πρώτη και η τελευταία μου ευκαιρία να ρωτήσω πως προέκυψε το Mani Deum.
Η πραγματικότητα είναι πως δε θυμόμαστε τις ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες είπαμε «ναι αυτό είναι». Εκείνη την περίοδο με το Μάνο ακούγαμε πάρα πολύ Current 93 και παρεμφερή σχήματα. Οτιδήποτε γύρω από το Occult και τη θρησκεία μας κέντριζε το ενδιαφέρον. Θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε κάτι που παραπέμπει στο Θεό αλλά με μία διαφορετική διάσταση. Το χέρι του Θεού για εμάς ήταν κάτι περιπαικτικό προς τη θρησκεία και κυρίως για το Χριστιανισμό. Χρησιμοποιείται συχνά και η φράση «ας βάλει ο Θεός το χεράκι του» που προσωπικά μου γυρίζει το συκώτι!
Τι συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο σχήμα που προσπαθεί τώρα να κάνει τα πρώτα του βήματα;
Να σου πω την αλήθεια θα ένιωθα ότι είμαι σε θέση να δώσω συμβουλές αν τα είχαμε κάνει εμείς όλα σωστά στην πορεία μας. Το μόνο που μπορώ να πω σε έναν νέο άνθρωπο που αρχίζει τώρα είναι να μην απογοητευτεί σε δυσκολίες . Σίγουρα υπάρχουν άπειρες σε αυτό το χώρο. Να συνηθίσει να κάνει αυτό που κάνει πρωτίστως για τον εαυτό του και την ψυχική του υγεία. Και να μάθει να περνάει πραγματικά καλά κάνοντας το. Πραγματική αξία μέσα από το δικό μας ταξίδι μέσα στο χρόνο με τους Mani είχαν κυρίως οι άνθρωποι γύρω μου και οι καλλιτέχνες που κατάφερα να γνωρίσω και να ανταλλάξω μερικές κουβέντες πέραν του καθημερινού.
Είναι η τελική σας απόφαση πως αυτό θα είναι το Last Dance των Mani Deum ή να κάνουμε όνειρα;
Και ποιοι είμαστε εμείς να σταματήσουμε τον κόσμο από το να κάνει όνειρα; Εκτός πλάκας θα σου έλεγα πως για εμάς σίγουρα ο πρώτος σταθμός είναι το live του Σαββάτου. Αν είναι και ο τελευταίος ούτε εμείς το γνωρίζουμε! Όλα θα εξαρτηθούν από το πως θα νιώσουμε γιατί πλέον κάνουμε μουσική και αναβιώσαμε το project για να νιώσουμε απελευθέρωση!
Οι τρεις βασικοί πυλώνες των Mani Deum θα είναι πάνω στην σκηνή του Gagarin 205 το Σάββατο 20/4. Τι θα ακούσουμε από σας;
Από το αρχικό σχήμα στην τριάδα αυτή είμαστε ο Μάνος και εγώ. Για τον Μέμο Πιλαφτσή είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε στους Mani. Αλλά η αλήθεια είναι πως νιώθουμε πως θα έπρεπε να έχει γίνει αρκετά νωρίτερα. Γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια και από την πρώτη πρόβα, εκτός από εκπληκτικός μουσικός, κατάφερε να δέσει άψογα με το ύφος και να προσθέσει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στο νέο στυλ που επιλέξαμε, το οποίο θα έλεγα πως ίσως είναι ότι πιο σκοτεινό έχουμε παρουσιάσει ποτέ.
Το Playlist αποτελείται από κομμάτια από το πρώτο EP της μπάντας – Five Infected Blessings μέχρι την τελευταία μας κυκλοφορία, το Missing Link to Nostalgia. Όπως είπα και πριν είναι αρκετά πιο σκοτεινό αλλά όπως λέμε τις τελευταίες μέρες με τον Μάνο είναι “as they should sound”. Το λιτό σχήμα (ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα και ηλεκτρονικά στοιχεία) μας έδωσε την ευκαιρία να προσεγγίσουμε τα κομμάτια χωρίς τους συμβιβασμούς της φόρμας που θα είχαν με full μπάντα. Τα υπόλοιπα το Σάββατο!
Κλείνοντας θα ήθελα να πείτε στους αναγνώστες του DEPART.gr δυο λόγια.
Προσωπικά θα ήθελα πραγματικά από καρδιάς να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας στήριξαν σε όλα τα χρόνια της πορείας μας. Μας δίνει δύναμη και ομορφιά στη ζωή μας η ανταπόκριση τόσων ανθρώπων που μας έστειλαν μηνύματα για την επανασύνδεση. Και ευχαριστούμε πολύ και το depart.gr για τη συνέντευξη! Ελπίζουμε να τα πούμε το Σάββατο και Stay Infected!
ΠΗΓΗ: www.depart.gr
