Εύα Νίκου: “Τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους”
Η Παραολυμπιονίκης του Αλπικού σκι από τα Γρεβενά, Εύα Νίκου, με την όρασή της να χάνεται (Μελαγχρωστική Αμφιβληστροειδοπάθεια έφτασε στο 5% ενώ πέρσι ήταν 10%), θέλει να προλάβει να αγωνιστεί για ένα μετάλλιο στην επόμενη Παραολυμπιάδα.
Με τις κρατικές επιχορηγήσεις να μην υπάρχουν για την Εύα, δημιούργησε μία πλατφόρμα, μέσω της οποίας ζητάει υποστήριξη, από όποιον μπορεί να κάνει έστω μικρή δωρεά.
Η ανάρτηση της Εύας στην πλατφόρμα https://gofund.me/a72afda3 :
“Είμαι η Εύα, 23 ετών και είμαι Ελληνίδα παρά-αλπική σκιέρ και Παραολυμπιονίκης. Πάσχω από μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, μια σοβαρή εκφυλιστική πάθηση των ματιών που έχει ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση της περιφερειακής μου όρασης (απώλεια όρασης πάνω από 80%). Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορώ να δω μόνο περίπου 5 μοίρες προς κάθε κατεύθυνση, όταν κάποιος με τυπική όραση μπορεί να δει περίπου 180 μοίρες.
Καθώς μεγάλωνα, νόμιζα ότι όλοι βλέπουν σαν εμένα, παρόλο που δυσκολευόμουν πολύ στην καθημερινότητά μου. Διαγνώστηκα σε ηλικία 16 ετών, αλλά είχα ήδη ξεκινήσει το αλπικό σκι όταν ήμουν 8 ετών. Αγωνιζόμουν σε εθνικούς αγώνες ως αθλήτρια χωρίς αναπηρία και σταμάτησα στα 15 μου, αφού ο προπονητής μου είχε την αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την όραση μου. Αυτό συνέβη ένα χρόνο πριν τη διάγνωσή μου.
Σε ηλικία 18 ετών, το 2018, και αφού η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή ενημερώθηκε για την περίπτωσή μου, έγινα μέλος της εθνικής ομάδας στο παρα-αλπικό σκι και ξεκίνησα να προπονούμαι για τους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο το 2022.
Αφού μπήκα στην εθνική ομάδα, αγωνίστηκα και τα πήγα καλά σε πολλούς αγώνες. Στο Πεκίνο, έγινα η πρώτη Ελληνίδα Παραολυμπιονίκης αθλήτρια που αγωνίστηκε σε Χειμερινούς Αγώνες τερματίζοντας έκτη στο Σούπερ Γιγαντιαίο Σλάλομ (SG). Ωστόσο, δεν είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε όλους τους αγώνες για τους οποίους προκρίθηκα, καθώς έπαθα ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού κατά τη διάρκεια της προπόνησης και έπρεπε να υποβληθώ αμέσως σε χειρουργική επέμβαση που σήμανε το τέλος του ταξιδιού μου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2022 στο Πεκίνο.
Μετά από αυτό το συμβάν, επέστρεψα στο σκι την επόμενη σεζόν, αλλά δεν μπορούσα να αγωνιστώ σε όσο το δυνατόν περισσότερους αγώνες λόγω της ανεπαρκούς οικονομικής υποστήριξης από τις κρατικές επιχορηγήσεις της χώρας μας.
Μερικά από τα πιο σημαντικά μου αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα:
6η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, Πεκίνο 2022
2 φορές 3η θέση σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Ισπανία 2023
1η θέση στο Super Giant Slalom στο Europa Cup για όλη την χρονιά του 2022
3η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, St.Moritz 2022
1η θέση στο Europa Cup, Pitztal 2022
Η Ελλάδα φαίνεται να έχει έλλειψη σε ό,τι αφορά την υποστήριξη αθλητών με αναπηρία, όπως εγώ. Παράλληλα, η συμμετοχή μου σε 6-8 αγώνες και camp προετοιμασίας στο εξωτερικό, καθώς και η αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού, έχει κόστος από 18.000€ έως 20.000€ (με το μέσο κόστος αγώνα ή camp προετοιμασίας να είναι περίπου 2.000€). Τα ποσά αυτά καλύπτουν 3 άτομα, αφού πρέπει να καλύψω τα έξοδα του προπονητή και του συνοδού μου, η παρουσία του οποίου είναι υποχρεωτική για τη συμμετοχή μου στους αγώνες και με βοηθά εθελοντικά.
Ο προσωπικός μου στόχος για τα επόμενα χρόνια και αυτός με τον οποίο είμαι πραγματικά παθιασμένη, είναι να κερδίσω ένα μετάλλιο στους επόμενους Παραολυμπιακούς Αγώνες στην Cortina 2026. Γι’ αυτό, απευθύνομαι σε εσάς για να ζητήσω την οικονομική σας υποστήριξη, μέσω της συνεισφοράς σας δωρίζοντας ένα ποσό της επιλογής σας, και δείχνοντας την υποστήριξή σας σε ανθρώπους σαν εμένα. Νομίζω ότι είναι σημαντικό τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, και η υποστήριξή σας σημαίνει ότι μπορώ να συμβάλω στη διάδοση αυτού του μηνύματος”.
