Nα… ζητήσουμε συγνώμη που κατεβαίνουμε να παίξουμε
Ο Άρης έχει μία συγκεκριμένη ταυτότητα, μία λογική που του επέτρεψε να κάνει τον Ολυμπιακό να νιώσει άβολα, αλλά το «μπαλάκι» πετάχτηκε στη διαιτησία.
Είναι μερικές φορές που δεν καταλαβαίνεις -ή δεν θέλει να καταλάβεις- τη λογική πίσω από μερικές δηλώσεις. Δεν θέλει να καταλάβεις πως οι πιο πλούσιες ομάδες αδυνατούν να δεχτούν ότι μερικές φορές μπορεί να δυσκολευτούν, να αναγκαστούν από τον αντίπαλο να παίξουν άσχημα και πρέπει να φταίει κάτι άλλο.
Χθες έφταιγε η διαιτησία (πετυχημένο κι αυτό) την άλλη φορά θα φταίει ο κόσμος (όπως με τις χειρονομίες του Πεδουλάκη το 2016) και είναι σίγουρο ότι σε λίγο διάστημα μπορεί να φταίνε και τα διχτάκια αν πάει κάτι λάθος.
Ο Άρης έχει μία συγκεκριμένη ταυτότητα. Παίζει σκληρή άμυνα, παίζει με switchable παίκτες και αναγκάζει τους αντιπάλους του να δώσουν ότι έχουν στο παρκέ. Και μάλλον κάπου εκεί πέρα ξεκινάει το πρόβλημα.
Το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι οι ομάδες της Euroleague μάλλον νιώθουν ότι επιτελούν κάποιο θεάρεστο έργο, ότι θα μας κάνουν χάρη που εκπροσωπούν το πρωτάθλημα στην Ευρώπη και το μόνο δικαίωμα των υπόλοιπων ομάδων είναι να τους βοηθάνε στο να φτιάξουν ρυθμό σε αγώνες με τη μορφή δυνατών φιλικών.
Ο Άρης δεν έχει καμία υποχρέωση να αφήσει τον Ολυμπιακό να περάσει ένα ήρεμο απόγευμα στο Αλεξάνδρειο επειδή έπαιξε την Παρασκευή ένα δύσκολο ματς. Στην ίδια συζήτηση, ούτε ο Ολυμπιακός έχει καμία υποχρέωση να πει στον Κάναν να σταματήσει να παίζει (και αυτός) στο όριο του φάουλ επειδή ο Άρης έχει κρίσιμο ματς την Τρίτη.
Έτσι συνέβησαν και τα δύο. Ο Άρης έπαιξε δυνατά, έπαιξε σκληρά, έπαιξε ακριβώς στο σημείο που έπρεπε και στο σημείο που επιτράπηκε, όπως έκανε και ο Ολυμπιακός με παίκτες του να μη «χαρίζονται» σε αυτούς των κιτρινόμαυρων, όπως ούτε έπρεπε να κάνουν.
Στο παρόν κείμενο δεν θα γίνει ανάλυση αν υπήρχαν κάποιες ακόμη φάσεις που θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να έχει φορτωθεί με φάουλ και ποια ομάδα ευνοήθηκε, οι γραμμές αυτές γράφονται μόνο για τη νοοτροπία που υπάρχει.
Ο Άρης με τον Γιάννη Καστρίτη στον πάγκο έχει και θα έχει αυτή τη νοοτροπία. Οι ομάδες του θα συνεχίζουν να παίρνουν το 100% στην άμυνα και να παίζουν το κάθε ματς για να κερδίσουν. Και όταν βρίσκουν ακόμη και τις ομάδες με δεκαπλάσια αξία από τους ίδιους σε μία συνθήκη που μπορούν να τις κερδίσουν, θα παλεύουν για να το κάνουν.
Καταληκτικά, ίσως η διαιτησία άφησε παραπάνω την επαφή στο χθεσινό παιχνίδι, πιθανότατα την άφησε για την ακρίβεια. Αλλά προφανώς δεν το έκανε μόνο στους παίκτες του Άρη -ή κυρίως για τους παίκτες του Άρη- και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν το έκανε για να «ευνοήσει τον Άρη και να αδικήσει τον Ολυμπιακό», πρόταση που μόνο που τη διαβάζεις θέλεις να πέσεις κάτω από τα γέλια.