Μη ξεχάσετε να μας πείτε ότι όλοι είναι ίδιοι
Για άλλη μία φορά η συνηθισμένη λύση. Να μπούνε όλα στα… μπλέντερ χωρίς κανείς στην πραγματικότητα να έχει την παραμικρή ιδέα τι συμβαίνει.
Το πως μετατοπίζεται η ατζέντα έχει πάψει να εκπλήσσει. Είναι πλέον σχεδόν αναμενόμενο, παραμένοντας βέβαια εκνευριστικό. Η ανικανότητα της πολιτείας να κάνει το αυτονόητο σε ένα κομβόι εν δυνάμει (τότε) δολοφόνων ξαφνικά έγινε πρόβλημα των οπαδών όλων των ομάδων. Και όταν λέμε όλων φυσικά εννοούμε όλων.
Άλλωστε αυτό που αποδεικνύεται για άλλη μία φορά είναι ότι προτεραιότητα είναι να δημιουργηθούν παραπετάσματα καπνού προκειμένου να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα όσων καμία σχέση δεν έχουν με τον αθλητισμό, αλλά προσφέρουν απλόχερα τα χειροκροτήματα και τις ψήφους τους μετά τις νέες αστείες εξαγγελίες.
Ορισμένες φορές σε δυσκολεύουν. Από που να το πιάσεις άραγε; Από το ότι αυτοαναιρούνται; Να το πιάσεις από το ότι υπέβαλαν συνδέσμους σε εξονυχιστικούς ελέγχους για να τους δώσουν άδεια και σήμερα τους λένε δημοκρατικά «κλείνετε» ενώ δεν έχει γίνει το παραμικρό -τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με αυτούς του Άρη-.
Όμως το πιο εκνευριστικό είναι ότι βλέπουμε να επαναλαμβάνεται η πάγια τακτική του τσουβαλιάσματος, ότι «όλοι ίδιοι είναι μωρέ» και «όλοι φταίνε».
Βέβαια αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Η συγκεκριμένη ρητορική «βολεύει» αλλά αν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί έστω και επιφανειακά θα καταλάβει ότι μπάζει από παντού.
Ο κόσμος του Άρη από την επόμενη της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού φρόντισε εν μέσω θρήνου να τονίσει με τον πιο επιτακτικό τόνο ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανένα αντίποινο, όπως κι έγινε.
Ο κόσμος του Άρη φρόντισε να φέρει και πάλι στην Ελλάδα εικόνες που είχαμε ξεχάσει, ερχόμενος σε συνεννόηση με τους οπαδούς (σχεδόν) όλων των ομάδων των πλέι-οφ της σεζόν 2021-22 και να δούμε μετά από χρόνια Αρειανούς, Παναθηναϊκούς, Ολυμπιακούς και όχι μόνο στο ίδιο γήπεδο.
Ο κόσμος του Άρη κατάφερε μαζί με αυτόν του Ηρακλή να βρεθεί στη Μίκρα τον περασμένο Απρίλιο και να δει ένα ματς που κρινόταν ο στόχος μίας χρονιάς σε γήπεδο 50-50 ανάμεσα σε Άρη και Ηρακλή χωρίς να συμβεί το παραμικρό.
Και όλα αυτά έχουν λίγη σημασία μπροστά σε ενέργειες που έχουν κάνει οι σύνδεσμοι του Άρη από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αυστραλία για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους και την κοινωνία.
Αλλά τα παραπάνω δεν ταιριάζουν στο αφήγημα της κυβέρνησης και την εξισωτική ρητορική που «πουλάει» και πετάει τη μπάλα στην εξέδρα.