Με μαεστρική τακτική από τον Λουίς Φαν Χάαλ και πρωταγωνιστή τον Ντούμφρις (δύο ασίστ, ένα γκολ), η Ολλανδία έστειλε σπίτι τις Ηνωμένες Πολιτείες (3-1).
Ερωτηθείς για τη μικρή χρησιμοποίηση του Μέμφις Ντεπάι στην φάση των ομίλων, ο Λουίς Φαν Χάαλ είπε ότι: «ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αυξήσω τις πιθανότητες μας να κατακτήσουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Ο Ολλανδός επιθετικός που βρήκε ρυθμό στους ομίλους μετά από έναν τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε, ξεκίνησε βασικός και έκανε αμέσως την διαφορά.
Βέβαια, για να γίνει game changer χρειάστηκε πρώτα να ορθώσει το δίμετρο κορμί του ο Άντριες Νόπερτ.
Είχαν περάσει μόλις τρία λεπτά όταν ο Μπλιντ άργησε να τραβηχτεί, με αποτέλεσμα ο Πούλισικ να βγει σε καθαρό τετ-α-τετ, μετά από μπαλιά του Άνταμς. Η ευκαιρία ήταν ανεπανάληπτο, όμως ο Νόπερτ άπλωσε το πόδι και απέτρεψε το σχεδόν σίγουρο 0-1.
Οι Αμερικανοί μπήκαν με θάρρος, όμως δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τα συναισθήματα τους. Απλώθηκαν υπερβολικά στο γήπεδο και στην πρώτη φάση που χρειάστηκε να αμυνθούν, τα έκαναν θάλασσα.
Μετά από υπέροχη κυκλοφορία μπάλας, οι Ολλανδοί έβγαλαν τον Ντούμφρις μόνο του από δεξιά, εκείνος έκοψε υπέροχα στο ύψος του πέναλτι και ο Ντεπάι με ωραίο συρτό διαγώνιο σουτ άνοιξε το σκορ για τους «οράνιε» (10’).
Το γρήγορο γκολ ήταν βούτυρο στο ψωμί για την ομάδα του Φαν Χάαλ, που σε όλο το πρώτο μέρος έβγαλε την τακτική της ανωτερότητα στο γήπεδο. Έσβησε τον ρυθμό, ελαχιστοποίησε τους κινδύνους και με εξαίρεση ένα μακρινό σουτ του Γουέα που έβγαλε ο Νόπερτ (43’) δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου.
Κι όχι μόνο αυτό. Στις καθυστερήσεις του πρώτο μέρους, κλείδωσε την πρόκριση στα προημιτελικά με φάση καρμπόν με αυτή του πρώτου γκολ. Ο Ντούμφρις έκανε ξανά το ρήγμα από τα δεξιά και γέμισε παράλληλα για την αδύναμη πλευρά, όπου ο προωθημένος Μπλιντ τελείωσε σαν επιθετικός για το 2-0 (45’+1’).
Ο Μπερχάλτερ ήξερε πια ότι για να γυρίσει αυτό το ματς έπρεπε να γίνει το απόλυτο… ροντέο. Μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο Ριμ βρέθηκε σε θέση βολής για το γρήγορο γκολ (49’), όμως ο Χάκπο έκοψε πάνω στην γραμμή, ενώ λίγο αργότερα το σουτ του Μακ Κένι από καλή θέση ήταν άστοχο (53’).
Ωστόσο, αυτό το στιλ έγκυμονούσε και τεράστιους κινδύνους πίσω. Ο Τέρνερ είχε απάντηση σε ωραίο φαλτσαριστό σουτ του Ντεπάι εκτός περιοχής (61’), ενώ με τεράστια διπλή απόκρουση σε μακρινό σουτ του Κουπμάινερς και εξ’ επαφής κεφαλιά του Ντεπάι (71’) κράτησε το 2-1.
Ο Χατζί Ράιτ, ο οποίος ήρθε από τον πάγκο για να δώσει όγκο στην επίθεση, έβαλε το πιο αλλόκοτο γκολ της διοργάνωσης, όταν με… σπόντα, έπειτα από συρτή σέντρα έβαλε ένα τέρμα που… δεν μπαίνει ποτέ (76’, 2-1), δίνοντας ελπίδες που όμως κράτησαν μερικά δευτερόλεπτα.
Ο Μπεργκβάιν είχε άμεση απάντηση με χαμένο τετ-α-τετ (78’) και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε ξανά με συνδυασμό από τους δύο μπακ.
Αυτή τη φορά ο Μπλιντ ήταν σε ρόλο σερβιτόρου και ο Ντούμφρις σε ρόλο εκτελεστή (81’, 3-1), με τον Ολλανδό δεξιό μπακ-χαφ να σφραγίζει την εμφάνιση καριέρας με δύο ασίστ και ένα γκολ.
ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Λουίς Φαν Χάαλ): Νόπερτ, Τίμπερ, Φαν Ντάικ, Ακέ (93’ Ντε Λιχτ), Ντούμφρις, Ντε Ρουν (46’ Μπέργκβαϊν), Ντε Γιονγκ, Μπλιντ, Κλάασεν (46’ Κούπμαϊνερς), Χάκπο (93’ Βέγκχορστ), Ντεπάι (82’ Σίμονς).
ΗΠΑ (Γκρεγκ Μπερχάλτερ): Τέρνερ, Ντεστ (75’ Γέντλιν), Ζίμερμαν, Ριμ, Ρόμπινσον (92’ Μόρις), Άνταμς, Μούσα, ΜακΚένι (67’ Ράιτ), Γουέα (67’ Άαρονσον), Πούλισικ, Φερέιρα (46’ Ρέινα).
