Είναι ένα πνεύμα, δαίμονας λένε όσοι ξέρουν, που έρχεται και σε ελέγχει, στον ύπνο σου. Κάθεται κάπου γύρω απ’ το κρεβάτι, μερικοί πιστεύουν από κάτω και “ζυγίζει” τις πράξεις της μέρας. Και τις προθέσεις που τις υποκίνησαν. Καλές ή κακές. Μετά, πράττει ανάλογα…
Αν μιλήσεις σε κάποιον συμπατριώτη του Ναγκόλι Κένεντι, στην Νότια Αφρική, καλύτερα να του βρίσεις την μάνα που λέει ο λόγος, παρά να ακούσει για το Τοκολόσε. Σε κάποιες φυλές το προφέρουν Τοκολόσι. Συμβαίνει, συχνά, να υπάρχουν διαφορετικές διάλεκτοι. Εγώ επιλέγω την δεύτερη προφορά, καθώς το γνώρισα, μετενσαρκωμένο σε άνθρωπο, τον φίλο, συνοπαδό και συνοδοιπόρο Νίκο! Ο Νίκος ο “Τοκολόσι” μας έλεγξε συνηδεισιακά, 17 χρόνια πίσω σε μια αυλή. Ήμασταν μαζεμένα τέσσερα Αρειανάκια, φαρμακωμένα απ’ το πώς εξελίχθηκε το εντός παιχνίδι με τον κυανόλευκο συμπολίτη. “Σηκωθείτε, πάμε στον σύνδεσμο. Σάββατο ξημέρωμα φεύγουμε για Πάτρα” είπε. Όταν σε ελέγχει το “πνεύμα”, καλό είναι να ακολουθήσεις την συμβουλή, την παρότρυνσή του…
Ο λόγος
Η ζωή δίπλα, κοντά ακόμα περισσότερο, στον Άρη είναι πανεπιστήμιο. Σε συνεπαίρνει, σε διδάσκει, σε σπουδάζει, σε κάνει επιστήμονα! Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Σε κάνει να πιστεύεις σε πιθανά και απίθανα ενδεχόμενα, να επικαλείσαι πνεύματα, να πιστεύεις σε δεισιδαιμονίες! Έχει συνταρακτικές εναλλαγές στην ψυχολογία σου. Τις περισσότερες φορές, αυτό έχει επίπτωση και στους γύρω σου, τους κοντινούς σου και δεν εννοώ τους συνοπαδούς, τους ομοιοπαθείς! Αυτοί είναι συγκάτοικοι στην κιτρινόμαυρη παράνοια, τρόφιμοι όλοι του ίδιου ψυχιατρείου. Συγκάτοικοι στην τρέλα, κατά τους αδερφούς Κατσιμίχα! Στο ίδιο τραγούδι που αναφέρεται πως “Ο λόγος, δεν έχει λόγο να υψώνεται”!
Υπό αυτό το σκεπτικό και την παραδοχή, λέμε πολλές φορές πως “τα είδαμε όλα στον Άρη”, αλλά επί της ουσίας πάντα περιμένουμε κι άλλα. Η εντός έδρας συντριβή από τα Γιάννενα ήταν ένα από αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα, που πιθανολογείς πως κάποια στιγμή θα σου συμβεί αν κινείσαι πέριξ του Χαριλάου. Πιθανότατα, θα συμβεί και το ανάποδο, το αναπάντεχα θετικό. Τώρα, όμως, μιλάμε για το γεγονός που ζήσαμε. Ζήσαμε! Μια λέξη που επιβεβαιώνει την ιδιοσυγκρασία όλων μας. Από μόνη της, αξιομνημόνευτη!!!
“Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται”, μόνο και μόνο για να λέγεται, δηλαδή. Χρησιμοποιούμε στίχους, ταιριάστούς σε μας. “Ο λόγος σαπίζει, καταναλώνεται”. Δεν έχει νόημα το ανάθεμα, μετά. Έχει ουσία η πρόληψη. Το πριν. Η (προ)ειδοποίηση. Όταν αναλώνεται η κιτρινόμαυρη οικογένεια στο αν είναι “χαλί” το χόρτο, αν σφυρίζει ξένος ή Έλληνας, αν και πόσο μας κυνηγάει ο Χ ή ο Ψ, η δικαιολογία έχει ήδη περάσει στα αποδυτήρια. Και αυτό, η δικαιολογία, γίνεται εφησυχασμός, ειδικά αν έχουν προηγηθεί καλές εμφανίσεις και σερί καλών αποτελεσμάτων. Ο λόγος, ο ουσιαστικός, γίνεται από (τα) πριν. Μετά; Όλοι χάνουν, όλοι κερδίζουν. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της “σταύρωσης”, όσο κι αν υπάρχει το ατομικό λάθος ή η κάκιστη απόδοση, σε επίπεδο προσώπων.
Περί δαιμονίων
Είναι επανάληψη, αλλά όταν βάζουμε τις λέξεις σε σειρά είναι καλό να προσέχουμε τι και πώς μεταφέρουμε την σκέψη. Σε ένα ρόστερ μεγάλο, οφείλεις να προβαίνεις σε rotation. Στοχευμένη ανανέωση προσώπων, στην ενδεκάδα, δηλαδή. Η αναγκαστική χρησιμοποίηση παιχτών, λόγω τραυματισμών ή τιμωριών απέχει απ’ την λέξη που προαναφέρθηκε. Θα έπρεπε να έχουν πάρει παραπάνω χρόνο συμμετοχής κάποιοι παίκτες που κλήθηκαν εξ ανάγκης να παίξουν το Σάββατο, για να είναι “ζεστοί” που λέμε και πνευματικά έτοιμοι. Αυτό, δεν αναιρεί τις ατομικές ευθύνες, βέβαια.
Παρόλα αυτά, “ω γέγονε, γέγονε”. Μία απ’ τις αιτίες της συντριβής. Και της ήττας, που είναι η βασική απώλεια. Το πρώτο φέρνει αναταράξεις. Το δεύτερο αποτελεί ουσιαστικό βήμα πίσω, στην προσπάθεια επίτευξης στόχων. Και τα δύο, προσθέτουν πίεση για αποτέλεσμα μετέπειτα.
Όπου “μετά”, το παιχνίδι της Τούμπας την επόμενη Κυριακή. Αντίπαλος ο Π.Α.Ο.Κ. με όσα αυτό σημαίνει. Για μένα, έχοντας πλήρη επίγνωση αντιπαλότητας, διαφοράς νοοτροπίας και αρκετά αντίστοιχα, που εκτείνονται απ’ το χορτάρι ως τις κερκίδες και παραπέρα, σημασία έχει το τρίποντο της νίκης. Δεν είναι ο αντίπαλος. Μεσιάζοντας την πέμπτη δεκαετία της ζωής μου, ξεπερνάω τις έννοιες και περιγραφές που περικλείουν τέτοια παιχνίδια. Με απασχολεί η νίκη, για την επίτευξη των όσων στοχεύω και όχι “για να την πω σε κάποιον” ή να τον “κουλαντρίσω στα social media”. Αδιαφορώ για αυτό το γεγονός. Το έχω ξεπεράσει. Αγνοώ οτιδήποτε εκτός του τρόπου που θα με κάνει να έχω, ως ομάδα, ως Άρης, το απόλυτο κέρδος.
Ζητάω να ανακτήσουν άμεσα, παίχτες και προπονητής με την συνδρομή της διοίκησης και του περιβάλλοντος όλου, τα στοιχεία που απώλεσαν εντελώς με τον Π.Α.Σ. Το σχέδιο και την πιστή εκτέλεσή του, τον έξτρα τρόπο κατά την διάρκεια του αγώνα, την ηρεμία, την ψυχραιμία, την ενότητα, την πνευματική ετοιμότητα και συγκέντρωση, το σουτ, το γκολ. Πιστεύω πως κάπου, κάτω από κάποια κρεβάτια, παιχτών, προπονητών, διοικητικών παραγόντων, γυρνούσε το βράδυ του Σαββάτου ο δαίμονας Τοκολόσι. Αυτός που, το βράδυ, ελέγχει τις πράξεις της μέρας. Αν υπήρξες ανεύθυνος, αδιάφορος, αμετροεπής, ασυνείδητος ως προς την αποστολή ή υποχρέωσή σου, θα σε βασανίσει. Αν μάθεις να τα παρατάς, να πετάς λευκή πετσέτα και να παραδίνεσαι στην μοίρα, θα σε πάρει και… θα σε σηκώσει!
Αντί επιλόγου
Η φράση “Πράττει κατά τον δαίμονα εαυτού” είναι σκαλισμένη στον τάφο του Τζιμ Μόρισον. Σημαίνει πως “Πράττω κατά πώς η συνείδησή μου θεωρεί σωστό.” Δαίομαι, δηλαδή μοιράζω. Η ρίζα της λέξης δαίμονας. Ο Άρης οφείλει να πράξει “Κατά τον δαίμονα εαυτού”! Να λειτουργήσει “ποδοσφαιρικά συνειδησιακά” προς την σωστή κατεύθυνση, απ’ τον πρώτο της ομάδας ως τον τελευταίο από όλους εμάς που επιλέξαμε να υπηρετούμε όσα ο Σύλλογος, το ποδοσφαιρικό τμήμα εν προκειμένω, πρεσβεύει και διεκδικεί.
Ο μεγάλος, διδάσκεται από τα πάντα και παρακινεί και παρακινείται, επίσης, απ’ το δαιμόνιο της επιτυχίας. Κι ας είναι αυτό αποτέλεσμα μίας μεγάλης αποτυχίας. Όπως θα έλεγε και ο Νίκος ο “Τοκολόσι”, που μιλήσαμε πρόσφατα:
“Πρέπει να στείλουμε, το “πνεύμα”, να κοιμηθεί στο κρεβάτι τους, πλέον”!!Για να “απλωθούν” οι παραπάνω, απόκοσμες σκέψεις, βοήθησαν οι ήχοι του… https://m.youtube.com/watch?v=3NL2Im201Ho
Σάββατο, 27 Νοέμβρη 2021
Κίτρινο Βέλος
Never give up
