Σε ένα ματς που στον Άρη δεν πήγε (σχεδόν) τίποτα όπως θα ήθελαν οι κιτρινόμαυροι, χρειάστηκε να επιστρατευτούν όπλα… γκρι χρώματος.
Αλλιώς το περίμενε ο Άρης το ματς με την ΑΕΚ και αλλιώς του ήρθε. Αρχικά υπήρχε η ατυχία, με τους Νετζήπογλου και Σχίζα να μην μπορούν να αγωνιστούν, με την Σιδηροηλία να είναι εδώ και καιρό εκτός και τον Φίνκε μία ανάσα πριν την αποχώρηση.
Ουσιαστικά η ομάδα βρέθηκε με εννέα παίκτες που αγωνίστηκαν, τρεις εκ των οποίων (Κώττας, Καμάρας, Φίνκε) δεν συμπλήρωσαν 5:30 λεπτά παιχνιδιού.
Σαν να μην έφταναν αυτά, ο καλύτερος παίκτης του Άρη, Ολιβιέρ Χάνλαν είχε 12 πόντους, με δεκατρία άστοχα σουτ από τα συνολικά 15 που επιχείρησε όση ώρα βρέθηκε στο γήπεδο.
Με τα παραπάνω στοιχεία, κάποιος που δεν έχει εικόνα θα υπέθετε ότι ο Άρης ηττήθηκε χωρίς μεγάλη αντίσταση από την ΑΕΚ, αλλά αυτό μόνο κοντά στην αλήθεια δεν είναι.
Η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη ήταν εξαιρετική στο αμυντικό κομμάτι και κατάφερε να «στραγγαλίσει» την αντίπαλο της και να κλείσει κάθε διάδρομο που θα οδηγούσε την μπάλα στον Γκρίφιν (που ο Δέδας ήθελε από τους παίκτες του να βρουν).
Το ματς πήγε σε χαμηλό σκορ, έφτασε στην τελευταία κατοχή με την ΑΕΚ να κερδίζει με έναν πόντο. Να κερδίζει με έναν πόντο αυτόν τον ελλιπή Άρη, στην έδρας της.
Αυτό είναι όμως μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας. Γιατί αυτός ο Άρης, με όσα πράγματα ήρθαν ανάποδα θα κέρδιζε. Θα κέρδιζε αν η διαιτησία δεν ήταν ξεκάθαρα υπέρ του γηπεδούχου και δεν «φόρτωνε» τους κιτρινόμαυρους με φάουλ.
Ειδικά στο πρώτο μέρος η διαιτητική τριάδα ήταν… on fire, στέλνοντας τον Κάουαν στον πάγκο και φτιάχνοντας μία τεράστια διαφορά στις βολές που εκτέλεσαν οι δύο ομάδες.
Δυστυχώς όμως, η βαθμολογία γράφει πλέον 1-3 δίπλα στον Άρη. Έτσι ακόμη και αν έπαιξε καλά στα Λιόσια, θα πρέπει ο Άρης να δώσει έναν τελικό το επόμενο Σάββατο απέναντι στο Λαύριο.
