O κορυφαίος όλων στην αιωνιότητα! Σαν σήμερα ο Νίκος Γκάλης μπήκε στο Hall Of Fame

Σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, ο Νίκος Γκάλης πέρασε στην αιωνιότητα του παγκοσμίου μπάσκετ, καθώς εισήχθη στο Naismith Basketball Hall of Fame και έγινε ο πρώτος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που καταφέρνει κάτι τέτοιο.

Ιστορική είναι η σημερινή ημέρα, τόσο για τον Νίκο Γκάλη, όσο και για το ελληνικό μπάσκετ συνολικά και φυσικά τον Άρη, καθώς ο άνθρωπος που έφερε το άθλημα σε όλα τα σπίτια των Ελλήνων, πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας, μπαίνοντας στη λίστα των… Θεών του παγκοσμίου μπάσκετ.Ο θρύλος του μπάσκετ της χώρας μας, έγινε ο πρώτος Έλληνας που καταφέρνει κάτι τέτοιο, γράφοντας για άλλη μία φορά ιστορία.

Eξίσου συγκλονιστικός με τα πεπραγμένα του, ήταν και ο λόγος του στην αίθουσα, κάτι που ανάγκασε άπαντες να χειροκροτήσουν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως ποτέ δεν μετάνιωσε για την επιλογή του να έρθει στην Ελλάδα.

Ο Ηall Of Famer ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θα ήθελα να πω ότι αποτελεί μεγάλη μου τιμή να γίνομαι μέλος του Hall of Fame. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα κι εδώ δίπλα μου είναι ο Μπομπ ΜακΑντού ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου. Μας συνδέουν σπουδαίες μονομαχίες με τον Μπομπ. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ, είναι σαν αδέρφια για μένα. Παλιοί συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ. Τότε, στο Σίτον Χολ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα εδώ. Το όνειρό μου ήταν να παίξω στο ΝΒΑ, επιλέχθηκα από τους Σέλτικς μαζί με τον τρομερό Λάρι Μπερντ. Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες από την Ελλάδα. Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Άουερμπαχ ήθελε να μείνω, αλλά πήρα μια απόφαση για την οποία δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου. Πήγα στην Ελλάδα και το 1987 η Ελλάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Όλο το έθνος βγήκε στους δρόμους, το μπάσκετ έγινε εθνικό άθλημα και η Ελλάδα είναι από τις κορυφαίες ομάδες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Τότε σε κάθε αυλή σπιτιού, σε κάθε αυλή σχολείου τοποθετήθηκε μια μπασκέτα.

Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό που ζω σήμερα. Το θέμα δεν είναι η κατάκτηση τίτλων αλλά και άλλο πιο σημαντικό που θα σας αποκαλύψω σήμερα. Μια μέρα περπατούσα στη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη και με σταμάτησε ένας κύριος. Νόμιζα ότι ήθελε μια αναμνηστική φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Με φώναξε «Νίκο, Νίκο», έτσι με φωνάζουν. Μου είπε «θέλω να σ’ ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γιατί έσωσες τον γιο μου, του έκανες το μεγαλύτερο δώρο». Μετά μου εξήγησε ότι ο γιος του ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά αλλά το ξεπέρασε, βρήκε το νόημα της ζωής κι έγινε αθλητής μπάσκετ. Θέλω να ευχαριστήσω τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες μου στο Σίτον Χολ, τον σύλλογό μου τον Άρη Θεσσαλονίκης που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καριέρα μου, τη γυναίκα μου και την κόρη μου Στέλλα».