Στην σέντρα
Το αγαπημένο θέμα του μέσου οπαδού. Ρόστερ, μεταγραφές! Όλα αυτά, στην έναρξη, στην “σέντρα” του καλοκαιριού! Για να γίνει ευκολότερα κατανοητό αυτό που θέλω να πω, ανατρέχω στα όσα έχουν αναφέρει πολλοί δημοσιογράφοι, άνθρωποι του Άρη γενικότερα ή και συνοπαδοί στο παρελθόν. Χαρακτηριστική η εύστοχη ανακοίνωση, καιρό πριν, του Super 3, που τόνιζε και παρότρυνε τον Θόδωρο Καρυπίδη, τον πρόεδρο. Στελέχωση! Λέξη ουσιαστική. Τμήματα ξεχωριστά μεν, που κάθε σύγχρονη ομάδα οφείλει να έχει και να λειτουργούν αλληλένδετα δε. Ένα από αυτά είναι το προπονητικό team και άλλο ένα το τμήμα μεταγραφών, scouting ή προώθησης παικτών απ’ τα μικρότερα τμήματα. Συνεργασία. Επόμενη λέξη “κλειδί”. Όλα αυτά, με τον συντονισμό, την γνώση, την ενημέρωση της “κεφαλής”.
Κάπου εδώ, θα συμφωνήσω πλήρως με την θέση που εκφράζει, συχνά – πυκνά, τόσο από τις εκπομπές του, όσο και μέσω γραπτών απόψεων ένας από’ τους παραγωγούς του yellowradio.gr, ο Τάσος Ντόντος. Τονίζει, λοιπόν, το πόσο απαραίτητο είναι το να γίνονται οι επιλογές των παικτών από συγκεκριμένους ανθρώπους ή ομάδες ανθρώπων επιφορτισμενων με αυτό το καθήκον. Όχι “άρτζι μπούρτζι και λουλάς”. Πάντα, υπό την επίβλεψη και την σύμφωνη γνώμη του προπονητή. Σίγουρα, με το διαθέσιμο μπάτζετ, που ορίζει ο επικεφαλής. Θα ήθελα, λοιπόν, να φτάσει να λειτουργεί με αυτό το σκεπτικό ο Άρης. Ένας Άρης που ανανέωσε, πρόσφατα, τον προπονητή του, τον Άκη Μάντζιο. Άλλος ένας λόγος να δείξει κι άλλη σοβαρότητα, να στελεχώσει τα παραπάνω κομβικά τμήματα, δίνοντάς του “όπλα”. Όπως θα έκανε, για παράδειγμα, αν στον πάγκο κάθονταν ένα μεγαλύτερο προπονητικό μέγεθος ή όπως θα κάνει στο μέλλον, όταν θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να αλλάξει επίπεδο και στον πάγκο. Η σύμφωνη γνώμη, η έγκριση, το τελικό Ο.Κ. αυτού που θα κουμαντάρει σε αποδυτήρια και αγωνιστικό χώρο, δηλαδή. Στα… ξένα, αυτός γράφεται και ως “μάνατζερ”, πλέον.
Στην παρούσα φάση, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το να μην επιτραπεί να κινηθούμε για μεταγραφές θα “σφίξει” τα πράγματα και τις επιλογές. Στο απευκταίο αυτό ενδεχόμενο, ελπίζω να μην χρειαστεί να γράψει κανένας μας. Πηγαίνω, λοιπόν, στο πιθανό Ο.Κ. της ΦΙΦΑ, πράγμα που δείχνει να συμβαίνει με την παράταση της απόφασης για 16 Ιουλίου. Το φτωχό μυαλό μου και η άποψή μου είναι η εξής και αφορά στα τέσσερα κομμάτια των “γραμμών” στο γήπεδο.
Τερματοφύλακας
Με την παρουσία του Χουλιάν Κουέστα και του Σιαμπάνη, πιστεύω πως μία απαραίτητη κίνηση πρέπει να γίνει στο τέρμα. Κάποιος που θα βάλει δύσκολα στον Ισπανό, ενδεχομένως να τον βάλει στον πάγκο, αλλά όχι… τζόγος. Παίκτης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ξεκινώντας απ’ το απαραίτητο ύψος. Αν ανατρέξουμε στα του οίκου μας, κοντινα ή πιο μακρινά παραδείγματα, εύκολα κατανοούμε πώς και τι είδους και κοψιάς “κίπερς” πρόσφεραν κάτω από’ τα δοκάρια μας. Πέρασαν οι εποχές που ο παλιός, συμπαθής, Μεξικανός Κάμπος μπορούσε να παίξει στην θέση αυτή. Εκτός αυτών, το παρελθόν μας δείχνει πως μπορούμε να βρούμε στην “ελληνική γειτονιά”, εννοώντας τις ομάδες της χώρας, τον κατάλληλο. Το να βρεθεί ένας Μπούτσεκ ή ενας Παπαδόπουλος στα νιάτα τους, το να φέρουμε εμείς πρώτοι έναν Γκσπούρνινγκ ή ακόμα παραπάνω έναν Βάντσικ, αναφέροντας τυχαία ονόματα παικτών που μπορούν να δημιουργήσουν την συνθήκη που γράφω. Ανταγωνισμός και αξιόπιστη λύση. Ενδεχομένως και μεταπωλητική αξία. Επιλογές πολλές. Απαραίτητη, συμπερασματικά, μία επιλογή στα γκολπόστ που θα απέχει από λογικές Έμαν ή Μπουσέ, χωρίς να έχω κάτι με τα παιδιά, αλλά αναφέροντας τα πιο πρόσφατα παραδείγματα μετριότητας, για να μην ανατρέξω σε Κελεμενπεσκοβιτσπιοβεζάνηδες και τραβάω τα μαλλιά μου!
Άμυνα
Το παράδειγμα της “χρονιάς Κούπερ”, με άξονα “φωτιά”, πρέπει να είναι οδηγός. Οι θέσεις, δηλαδή, “1” “5” “6” “10” και “9”. Στο σέντερ μπακ, η ομάδα μας έχει Ροζ, Μπεναλουάν, Δεληζήση. Θεωρώ απαραίτητη την αγωνιστική αναβάθμιση και εμπιστοσύνη στο βασικό rotation του πιτσιρικά, έγραφα μια βδομάδα πίσω, όταν οι σκέψεις γίνονταν λέξεις, αλλά με πρόλαβαν οι εξελίξεις. Αν κριθεί πως αυτό μπορεί να υποστηριχθεί, μία κίνηση αλά “Γκιάρο”, ξένου και έμπειρου δηλαδή, με παραστάσεις και προσωπικότητα είναι επιβεβλημένη. Αν όχι, χρειάζεται ακόμα ένας στα στόπερ. Υπάρχουν, επίσης, στο ελληνικό πρωτάθλημα τέτοιοι, που μπορούν να επιλεγούν ως αξιόπιστες λύσεις και σε αυτή την θέση. Με δεδομένη την σχετική πληρότητα στο δεξί μπακ, νομίζω πως ένας θεωρούμενος “αναπληρωματικός” αριστερός μπακ, αλλά έτοιμος ανά πάσα στιγμή να παίξει βασικός και όχι “αποστολάκιας”, που θα συμπληρώνει τους εκάστοτε 20 δηλαδή, πρέπει να αγοραστεί.
Στην σούμα: Ένας ή δύο σέντερ μπακ, με επένδυση στον προοριζόμενο ως “ηγέτη” της άμυνας και ένας στα αριστερά. Μαζί με τον τερματοφύλακα, τρεις ή τέσσερις, έως τώρα.
Κέντρο
Η απουσία του, εκ των κομβικών, Τζίμι Τζέγκο “πονάει”. Επίσης, δείχνει να υπάρχει μια έξτρα ανάγκη, αγωνιστικά μιλώντας, για την θέση “8”, με την ιδανική περίπτωση να είναι παίκτης στυλ Νάτσο ή Ναγκόλι, για να πούμε δυο “οχτάρια” που άφησαν το στίγμα τους στο Χαριλάου. Το δικό μου μάτι, ως “ανειδίκευτου-ειδικού”, βλέπει πως ο Μπρούνο μπορεί να παίξει εκεί, απ’ τους υπάρχοντες, έχοντας δείξει δείγματα ως κεντρικό χαφ, κυρίως στο Περιστέρι. Αν γίνονταν κάτι τέτοιο, θα ψάχναμε για εξτρέμ, καθώς θα άφηνε την θέση στο πλάι, που χρησιμοποιήθηκε κυρίως. Αν ήταν στο δικό μου χέρι, κάπως έτσι θα αποφάσιζα να κινηθώ. Όπως έλεγε, όμως, το “Σοφό Πνεύμα, ο συνοδοιπόρος στις ραδιοφωνικές εκπομπές των Los AmArillos “…ευτυχώς δεν είσαι εσύ που αποφασίζεις”! Παρακάτω.
Έως τώρα, ένα μπακ – απ στο “6”, μέχρι να επιστρέψει το “καγκουρό”, δηλαδή και ένα βασικό “8” αν δεν μετατοπιστεί ο Μπρούνο στο κέντρο ή εξτρέμ, όπως προανέφερα, αν έρθει πιο κεντρικά. Σάσα, Ματίγια είναι οι σταθερές, ο έτερος μικρός τραυματίστηκε. Μιλάω για τον Πέτρο Μπακούτση. Έτσι κι αλλιώς, ήταν πίσω ακόμα στις επιλογές. Κακώς μεν, πραγματικότητα δε. (Αυτά έγραφα πριν μέρες και τα δεδομένα άλλαξαν, αλλά δεν τα σβήνω, για να… εκτίθεμαι!). Ο Ντουάρτε, κάτι ανάμεσα σε 8 με 10, ελπίζουμε να επανέλθει, αλλά δεν μπορούμε να βασιστούμε μέχρι να δούμε. Θα ήθελα πολύ να με εκθέσει.
Συμπερασματικά: Δύο παίκτες εδώ, με βάση στο παλιό οχτάρι και συμπληρωματικά στο έξι.
Δεκαροεξτρέμ
Οι επιλογές είναι Μπερτόλιο, Ματέο, Μαντσίνι και ο μπαλαντέρ Μπρούνο, όπως αναφέρεται παραπάνω. Η λύση του δανεικού Σαντέ Σίλβα δεν υπάρχει. Στην τιμή, ειδικά, που ακούστηκε δεν γίνεται λόγος για να αγοραστεί. Η λογική λέει πως σίγουρα θα γίνει κίνηση για κάποιον εδώ, στα εξτρέμ και πιθανώς δύο, με τον άλλον να είναι ένα δεκάρι. Η μία επιλογή ιδανικά θα πρέπει να διεκδικήσει θέση βασικού. Γρίφος για δυνατούς λύτες το πού θα κριθεί αναγκαίο να γίνει η “καλή” επιλογή. Αν μου έλεγε κάποιος πως εγώ θα αποφασίσω, το “βαρύ” χαρτί μου θα ήταν στον “πλαϊνό”, καθώς ο Ματέο Γκαρσία μπορεί να έχει πολυσύνθετο ρόλο. Δηλαδή, εξτρέμ ή και δέκα, αλλά και πολύτιμος στην θέση “ανακάλυψη από ανάγκη” του Ένινγκ. Ως “ψευτοεννιά”, δηλαδή, με τον Λάρσον να παίζει τότε ως τέτοιος.
Τα μαζεύω… Δύο παίκτες κι εδώ. Ο “καλός” στο πλάι.
Φορ
Χιλιοειπωμένη και αντικείμενο αναπόλησης η θέση αυτή. Περιττό να αναφερθούν παλαιότερα ονόματα. Ξένων και Ελλήνων. Το βέβαιο είναι πως με προσεκτικές κινήσεις και με μία, τουλάχιστον, εύστοχη επιλογή, θα “λυθούν” τα πόδια πολλών μεσοεπιθετικών μας και θα σφίξουν πολλοί… γλουτοί (!) αντιπάλων. Υπάρχει ο Μάνος. Ένας δουλευταράς, που αν επενδύσει στα όσα πρόσφερε φέτος, σχεδόν από ανάγκη, θα γίνει ακόμα πιο απαραίτητος για την ομάδα. Οπωσδήποτε απαιτείται προσεγμένη, στοχευμένη και όχι τζογαδόρικη επιλογή. Ούτε κίνηση ρίσκου. Έχω την αίσθηση πως αν ο Μήτρογλου παραμείνει, θα δώσει πάρα πολλές λύσεις. Σίγουρο είναι πως μπορεί και οφείλει να “δει” το παράδειγμα Φετφαζίδη. Δουλειά πολλή, γκρίνια καθόλου. Σεβαστή η πορεία του έως τώρα, απαίτηση να “βγάλει” μέρος του εαυτού του. Μόλις σκοράρει τα πρώτα γκολ, ειδικά με την παρουσία του κόσμου, θα το καταλάβει. Καταλυτική, περιμένω να, είναι η παρέμβαση και το ξεκαθάρισμα των δεδομένων από’ τον Καρυπίδη. Να γίνει σαφές πως πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι ο Άρης, το σύνολο και εκφραστής αυτού, “αφεντικό” σε αποδυτήρια και γήπεδο είναι ένας. Ο προπονητής. Τελεία.
Έχουμε εκφραστεί απ’ τον Γενάρη, απ’ τα μικρόφωνα της βραδινής ζώνης του yellowradio.gr πως τον κανονικό Μήτρογλου τον περιμένουμε μετά από καλοκαιρινή προετοιμασία, όταν πολλοί περίμεναν 8 και 10 γκολ μέχρι την λήξη των play off. Μακάρι να “πέσαμε” μέσα! Αν αποφασιστεί να ακολουθηθούν διαφορετικοί δρόμοι, νομίζω πως είναι προφανές πως η απόκτηση δύο φορ θα είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία.
Άρα, σίγουρα ένα καλό “χαρτί” και βλέπουμε.
Στις,,, καθυστερήσεις
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο που λίγοι μετράνε ή υπολογίζουν, στα παραπάνω. Είτε τα διαρκείας φτάσουν ψηλά, είτε πολύ περισσότερο αν όχι, πάντα θα τίθεται το ζήτημα “πωλήσεις”. Για μένα, κάτι τέτοιο, πρέπει να επιδιώκεται. Η τωρινή μας “βιτρίνα” έχει Ροζ, Μαντσίνι. Θα είχε και Τζέγκο, αν δεν είχε τραυματιστεί. Αυτό μου λέει η ποδοσφαιρική λογική. Κάτι τέτοιο επηρεάζει, όπως είναι λογικό και τον μεταγραφικό σχεδιασμό που γράφω πιο πάνω. Ενδεχόμενα και τις βλέψεις, τους στόχους. Η πάγια αρχή, που είχαμε λησμονήσει αλλά που ευτυχώς επανέρχεται εδώ και καιρό, λέει πως οι πάντες πωλούνται. Ένα περισσότερο όταν φτάνουν στο μεγαλύτερο σημείο, αυτό που θα αποφέρει το καλύτερο δυνατό κέρδος. Μακριά από το σκεπτικό μου, λοιπόν, τα “λίγα τα λεφτά που προφέρει η τάδε ομάδα” για τον όποιον παίκτη μας. Με την αγαστή συνεργασία και λειτουργία όλων όσων ανέφερα στην αρχή και με την λογική των προσκόπων, “έσω έτοιμος” ανά πάσα στιγμή, προχωράς και υπάρχεις σε ένα περιβάλλον, σε μια αγορά που καλείσαι να είσαι μέρος της,
Η ομάδα βάζει στόχους. Μαθαίνοντας, έως τώρα, να κατακτά τον ελάχιστο ως βάρος ονόματος και φανέλας, αλλά καθόλου αυτονόητο με όσα έδειξαν τα περασμένα πολλά χρόνια. Δηλαδή την ευρωπαϊκή έξοδο. Τίθενται, λοιπόν, στο τραπέζι τα εξής:
1. Απαραίτητα πέντε “δυνατές” κινήσεις, στην ραχοκοκαλιά, όπως προείπα. Με τις υπόλοιπες 3 ή 4, σε δεύτερο ρόλο – έξτρα “όπλα”, που θα προστεθούν στον ήδη δουλεμένο κορμό αυξάνει η δυναμική και μπαίνει ο πήχης στο ύψος για το παρακάτω…
2. Λένε πως ο καλός μαθητής, εκτός της δουλειάς, του συνεχούς διαβάσματος, προσπαθεί να οριοθετεί το τέλος της διαδρομής. Αν βάλει το ύψος της επιτυχίας στο 18, θα κυλήσει στο 16, μπορεί και στο 15. Η στόχευση, όσο δημιουργεί τις βάσεις και τις συνθήκες όμως. ανεβαίνει. Ο… πιο καλός ο μαθητής, αυτός που ξέρει τι και πώς το κάνει, που κατανοεί, μοχθεί και βελτιώνεται συνεχώς, βάζει στο κέντρο του μυαλού το “εικοσάρι”.
Αν, θεωρητικά, κινηθήκαμε γύρω στο 17 πέρσι, για να ανέβουμε τα σκαλιά που απαιτεί ο ανταγωνισμός, όλα ξεκινάνε με τις καλοκαιρινές, ευρωπαϊκές εξετάσεις. Ένα βήμα, το πρώτο, διπλό. Η συγκέντρωση μόνο εκεί, αποκλειστικά, η “ματιά” στο παρακάτω, το “βλέμμα” στο ακόμα πιο πέρα, ο στόχος στον όμιλο. Η απαίτηση, απ’ τον εαυτό μου, απ’ την δουλειά μου, απ’ την συνεχή προσπάθεια. Η οριοθέτηση τον όσων έπονται, σε πρωτάθλημα και κύπελλο, θα γίνει αργότερα. Με την ίδια λογική. Όσο δυναμώνω, όσο εμπιστεύομαι τις δυνάμεις μου και λειτουργώ προσέχοντας την κάθε λεπτομέρεια, τόσο δημιουργώ νοοτροπία. Αυτή του νικητή, που ενοχλείται στην αποτυχία, που ζητάει μόνο την νίκη. Ήρθε η ώρα να σταματήσω να κοιτάω, να ψάχνω για δικαιολογίες. Ήρθε η στιγμή των απαιτήσεων. Από όλους. Πρώτα από εμένα. Γράφοντας το τελευταίο, νομίζω πως είμαι έτοιμος για το κλείσιμο των λογαριασμών μου με τον Α.Σ. και την ανανέωση του περσινού διαρκείας! Επίσης, μια φανελάρα, κιτρινόμαυρη, λέω να προμηθευτώ, μαζί με τα προηγούμενα. Όχι ότι έτσι θα έχω δικαίωμα για περισσότερο λόγο στα πράγματα. Απλά, είπαμε. Δεν είπαμε; Ξέρω τον δικό μου στόχο… “Δίπλα σου, πάντα, εγώ”!
ΥΓ Το κείμενο γράφτηκε κάποιες μέρες πριν. Προέκυψαν δεδομένα, τόσο σε ό,τι αφορά κάποιες μονάδες που πιθανόν να αποχωρήσουν, όσο και στην “παράταση της απόφασης” του CAS. Το τελευταίο δείχνει καλό νέο και είναι δείγμα λειτουργίας του Συλλόγου και πέρα απ’ τους αγωνιστικούς χώρους. Πιστεύω πως δεν θα “πέσω” έξω αν γράψω πως η προεργασία, από όσους πρέπει, έχει ήδη τρέξει. Οι δύο, περίπου, εβδομάδες για μεταγραφές στις αρχές Ιουλίου, όπως φαίνεται, θα είναι αρκετές για να συμπληρωθούν τα βασικά κομμάτια που θα ισχυροποιήσουν κι άλλο την ομάδα στο χόρτο. Αναμένω, με ενδιαφέρον και εμπιστοσύνη! Τα παραπάνω (για τους “πονηρούς”) δεν αποτελούν υποδείξεις, αλλά απόψεις. Το χρέος μου απέναντι στην Αρειανάρα είναι απλά να στηρίζω, όπως κρίνω και μπορώ.
Στα “προσεχώς”, περί Ευρώπης, κλήρωσης και λοιπά…
Never give up…
Μια ζωή όλο Άρης!
Ενώ ο τίτλος παραπέμπει στον μεγάλο Ζαμπέτα, παραπλανητικά, τα παραπάνω γράφτηκαν ακούγοντας…
Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Ο Δάσκαλος | (Πρόχειρη Ηχογράφηση – Demo) – YouTube !
Σάββατο, 19 Ιουνίου 2021
Κίτρινο Βέλος
